daniyal
08-04-2014, 11:10 PM
حضور آقایان و خانمها در کنسرتها به صورت یک شب در میان اجرا میشود. روزهای فرد برای خانمها و روزهای زوج برای آقایان. این مصوبهای است که در شورای موسوم به «شورای موسیقی» ابتدا در استان آذربایجانغربی و پس از آن در استان آذربایجانشرقی به صورت «محرمانه» تصویب شده است. براساس بندی از این مصوبه که مختص برگزاری کنسرتهای پاپ است؛ هر کنسرت حداکثر در دو شب در هر شهرستان برگزار شود که در شب اول بانوان و در شب دوم آقایان اجازه دارند در سالنها حضور پیدا کنند. دلیل تصویب چنین طرحی هم براساس آنچه نوشته شده، «پیشگیری از برخی فعلهای حرام»، «تحکیم روابط خانوادهها» و «آرامش روانی حاضرین در سالن» اعلام شده است. اما پیروز ارجمند رییس دفتر موسیقی وزارت ارشاد با رد چنین مصوبهای میگوید: «به استانهایی که بخواهند طرح تفکیک جنسیتی را در کنسرتها اعمال کنند مجوز نخواهد داد.»او با بیان اینکه این طرح تنها در شورای استانی تصویب و ابلاغ شده؛ میافزاید: «از دید ما در دفتر موسیقی این مصوبه وجهه قانونی ندارد و بههمینخاطر با آن مخالفت و رسما اعلام کردیم به هیچ عنوان به کنسرتی که در آن درخواست تفکیک جنسیتی داشته باشند مجوز نخواهیم داد.»
وجود چنین مصوبهای در حالی از سوی «ارجمند» تایید میشود که مدیرکل ارشاد اسلامی استان آذربایجانغربی از این طرح ابراز بیاطلاعی کرد و گفت: «حتما این درخواستی است که از سوی نیروی انتظامی برای برگزاری کنسرتها مطرح شده است.» حجتالاسلام کریمی البته تاکید کرد که تابع نظر نهادهای تصمیمگیرنده است. اما آنچنان که ارجمند میگوید در جلسه تصویب چنین طرحی، یک نماینده از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و انجمن موسیقی استان در کنار نمایندگان نیروی انتظامی حضور داشته و چنین تصمیمی با مجوز آنها صورت گرفته است.
این نکتهای است که «علیرضا قوجاری» مسوول ارشد موسیقی اداره ارشاد ارومیه در توضیح طرح ابلاغشده به برخی از برگزارکنندگان کنسرت در گفتوگویی؛ سایت «موسیقی ما» به آن اشاره کرده است: «شرایط فرهنگی در بخشهای مختلف کشور متفاوت است. هر منطقه از ایران آداب فرهنگی و بومی مختص به خود را دارد اما چنین طرحهایی که در آنها موضوع تفکیک جنسیتی در سالنهای کنسرت عنوان شده، بیشتر به سالنهای برگزاری این برنامهها در شهرستانها برمیگردد. متاسفانه سالنهای استانداردی در شهرستانها وجود ندارد و همین باعث میشود که برخی از ناظران نهادهای مختلف، چنین تصمیماتی را برای برنامههای فرهنگی بگیرند.»پیروز ارجمند که دفتر متبوعش اصلیترین مرجع تصمیمگیری درباره موسیقی در کشور است این تصمیمگیری را «غیرقانونی» میداند و علت مخالفت دفتر موسیقی به آن، به همین دلیل است: «بهنظر من این مصوبه با توجه به اینکه روال صدور کنسرت در تهران و زیر نظر مرکز موسیقی انجام میشود استانها نمیتوانند خارج از رویه آن برای خودشان مصوبه داشته باشند. به هر حال ما برای برگزاری کنسرتها یکسری رویه قانونی و عرفی داریم که باید براساس آن عمل کنیم. تفکیک جنسیتی کنسرتها خلاف رویه عرفی و قانونی ماست و به همین دلیل زیر بار چنین درخواست تحمیلی نخواهیم رفت.»
فشار روی موسیقی در یک سال گذشته کم نبوده. چندین کنسرت از جمله کنسرت احسان خواجهامیری با حمله گروههای خودسر روبهرو شده است. ارجمند با تایید برخی از این فشارها میگوید: «فشارهای زیادی بخصوص بعد از ورود من به مرکز موسیقی روی ما بوده. درست است که فشارهای زیادی بر مرکز موسیقی برای برخی مجوزها بخصوص در حوزه پاپ است اما این باعث نمیشود این دفتر بخواهد تغییر رویه بدهد. این چیزی که در مورد برخی فشارها و اعتراضها منتشر میشود بخشی از مشکلاتی است که ما در مرکز موسیقی داریم.» به گفته او: «این درخواست و درخواستهای اینچنینی تنها خاص این دو استان نیست. ما در برخی از استانها با مشکلات دیگری روبهرو هستیم که سعی میکنیم بدون حاشیه آن را حل کنیم. خیلی از کنسرتها بودند که برخی درخواست لغو مجوز برخی کنسرتها را دارند، اما این اتفاق نمیافتد.» با همه اینها بهنظر میرسد فشار برخی گروهها به کنسرتهای شهرستان باعث شده مرکز موسیقی در صدور مجوز کمی سختگیرتر باشد؛ هر چند ارجمند با تاکید بر اینکه چنین نیست به اتفاقاتی که در یزد برای کنسرت وحید تاج رخ داد اشاره میکند و میگوید: «در مورد اتفاقی که در یزد افتاد با دوراندیشی میشد کنسرت بدون حاشیهای برگزار شود. مشکل آن کنسرت این بود که مجوزش در استان صادر شده بود. ماجرا بعد از جریان آن حاشیهها به تهران رسید. اگر ما از ابتدا در جریان این کنسرت بودیم حتما تلاش میکردیم که جلوی اتفاقات را بگیریم.»
او دلیل لغو بیشتر کنسرتها را «صنفی» نه فشارهای بیرونی میداند: «نزدیک ۸۰درصد این کنسرتها که لغو شده است بهدلیل فشارهای بیرونی نبوده و از سوی ما رخ نداده است. براساس قانون هر شرکت کنسرتگذار باید دوماه قبل از برگزاری کنسرت درخواست خودش را به مرکز ارایه کند. اما بیشتر شرکتها ۱۰روز قبل این درخواست را تحویل میدهند. در خیلی از موارد ما سعی کردیم در همان زمان کم هم مجوز را صادر کنیم. اما با توجه به دیرشدن زمان گروه نتوانسته آماده شود و اجرا را لغو کرده است. در اجرای موسیقی بانوان ما ۲۴روز قبل از برگزاری جشنواره مجوز اجرا را صادر کردیم اما گروهی که کنسرتگذار بود در آن زمان نتوانست بلیتفروشی کند و اعلام کرد که ما مجوز را دیر صادر کردیم.» ارجمند میگوید: «در این مدت ما در دفتر موسیقی سعی کردیم یک دیوار امنیتی را برای هنرمندان به وجود بیاوریم که درگیر برخی حاشیهها نشوند. اما برخی اتفاقات صنفی و درون گروهی باعث بروز حاشیههایی شده که در نهایت نیز به پای دیر صادرشدن مجوز تمام شده است.»
وجود چنین مصوبهای در حالی از سوی «ارجمند» تایید میشود که مدیرکل ارشاد اسلامی استان آذربایجانغربی از این طرح ابراز بیاطلاعی کرد و گفت: «حتما این درخواستی است که از سوی نیروی انتظامی برای برگزاری کنسرتها مطرح شده است.» حجتالاسلام کریمی البته تاکید کرد که تابع نظر نهادهای تصمیمگیرنده است. اما آنچنان که ارجمند میگوید در جلسه تصویب چنین طرحی، یک نماینده از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و انجمن موسیقی استان در کنار نمایندگان نیروی انتظامی حضور داشته و چنین تصمیمی با مجوز آنها صورت گرفته است.
این نکتهای است که «علیرضا قوجاری» مسوول ارشد موسیقی اداره ارشاد ارومیه در توضیح طرح ابلاغشده به برخی از برگزارکنندگان کنسرت در گفتوگویی؛ سایت «موسیقی ما» به آن اشاره کرده است: «شرایط فرهنگی در بخشهای مختلف کشور متفاوت است. هر منطقه از ایران آداب فرهنگی و بومی مختص به خود را دارد اما چنین طرحهایی که در آنها موضوع تفکیک جنسیتی در سالنهای کنسرت عنوان شده، بیشتر به سالنهای برگزاری این برنامهها در شهرستانها برمیگردد. متاسفانه سالنهای استانداردی در شهرستانها وجود ندارد و همین باعث میشود که برخی از ناظران نهادهای مختلف، چنین تصمیماتی را برای برنامههای فرهنگی بگیرند.»پیروز ارجمند که دفتر متبوعش اصلیترین مرجع تصمیمگیری درباره موسیقی در کشور است این تصمیمگیری را «غیرقانونی» میداند و علت مخالفت دفتر موسیقی به آن، به همین دلیل است: «بهنظر من این مصوبه با توجه به اینکه روال صدور کنسرت در تهران و زیر نظر مرکز موسیقی انجام میشود استانها نمیتوانند خارج از رویه آن برای خودشان مصوبه داشته باشند. به هر حال ما برای برگزاری کنسرتها یکسری رویه قانونی و عرفی داریم که باید براساس آن عمل کنیم. تفکیک جنسیتی کنسرتها خلاف رویه عرفی و قانونی ماست و به همین دلیل زیر بار چنین درخواست تحمیلی نخواهیم رفت.»
فشار روی موسیقی در یک سال گذشته کم نبوده. چندین کنسرت از جمله کنسرت احسان خواجهامیری با حمله گروههای خودسر روبهرو شده است. ارجمند با تایید برخی از این فشارها میگوید: «فشارهای زیادی بخصوص بعد از ورود من به مرکز موسیقی روی ما بوده. درست است که فشارهای زیادی بر مرکز موسیقی برای برخی مجوزها بخصوص در حوزه پاپ است اما این باعث نمیشود این دفتر بخواهد تغییر رویه بدهد. این چیزی که در مورد برخی فشارها و اعتراضها منتشر میشود بخشی از مشکلاتی است که ما در مرکز موسیقی داریم.» به گفته او: «این درخواست و درخواستهای اینچنینی تنها خاص این دو استان نیست. ما در برخی از استانها با مشکلات دیگری روبهرو هستیم که سعی میکنیم بدون حاشیه آن را حل کنیم. خیلی از کنسرتها بودند که برخی درخواست لغو مجوز برخی کنسرتها را دارند، اما این اتفاق نمیافتد.» با همه اینها بهنظر میرسد فشار برخی گروهها به کنسرتهای شهرستان باعث شده مرکز موسیقی در صدور مجوز کمی سختگیرتر باشد؛ هر چند ارجمند با تاکید بر اینکه چنین نیست به اتفاقاتی که در یزد برای کنسرت وحید تاج رخ داد اشاره میکند و میگوید: «در مورد اتفاقی که در یزد افتاد با دوراندیشی میشد کنسرت بدون حاشیهای برگزار شود. مشکل آن کنسرت این بود که مجوزش در استان صادر شده بود. ماجرا بعد از جریان آن حاشیهها به تهران رسید. اگر ما از ابتدا در جریان این کنسرت بودیم حتما تلاش میکردیم که جلوی اتفاقات را بگیریم.»
او دلیل لغو بیشتر کنسرتها را «صنفی» نه فشارهای بیرونی میداند: «نزدیک ۸۰درصد این کنسرتها که لغو شده است بهدلیل فشارهای بیرونی نبوده و از سوی ما رخ نداده است. براساس قانون هر شرکت کنسرتگذار باید دوماه قبل از برگزاری کنسرت درخواست خودش را به مرکز ارایه کند. اما بیشتر شرکتها ۱۰روز قبل این درخواست را تحویل میدهند. در خیلی از موارد ما سعی کردیم در همان زمان کم هم مجوز را صادر کنیم. اما با توجه به دیرشدن زمان گروه نتوانسته آماده شود و اجرا را لغو کرده است. در اجرای موسیقی بانوان ما ۲۴روز قبل از برگزاری جشنواره مجوز اجرا را صادر کردیم اما گروهی که کنسرتگذار بود در آن زمان نتوانست بلیتفروشی کند و اعلام کرد که ما مجوز را دیر صادر کردیم.» ارجمند میگوید: «در این مدت ما در دفتر موسیقی سعی کردیم یک دیوار امنیتی را برای هنرمندان به وجود بیاوریم که درگیر برخی حاشیهها نشوند. اما برخی اتفاقات صنفی و درون گروهی باعث بروز حاشیههایی شده که در نهایت نیز به پای دیر صادرشدن مجوز تمام شده است.»