@
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
داداش شرمنده اگه به حالت عصبانیت باهات صحبت کردم. دلگیر نشی از ما
چون واقعاً دست خودم نیست، وقتی برمیگردم کارای قدیمو گوش میکنم ناخداگاه اعصابم خورد میشه! واسه این همه نبوغی که الان داره تو وجودش خاک میخوره
میدونم که میتونه کاری بسازه که همه انگشت به دهن بمونن اما چرا نمیکنه این کارو! همه این چرا ها ، علامت سوالایی که تو ذهنمه ،کارای پخش نشده،شاهکاری مثل اعتراف و و و.... باعث میشه آدم به تنگ بیاد و از کوره در بره.
من خودم هنوز یادمه اولین بار وقتی ۷-۸ سالم بود پدرم یه ضبط کوچیک با دوتا آلبوم برام گرفت که یکیش مسافر بود و یکی حسرت! :) منم خودم با شادمهر بزرگ شدم...
شاد و شادمهری باشی