جدی میگی؟! ندیدم من! خیلی منتظر کیفیت خوب و کامل اون موزیک هستم :(نوشته اصلی توسط ebihamed
یعنی با صدای خودش میخواد بده؟
جدی میگی؟! ندیدم من! خیلی منتظر کیفیت خوب و کامل اون موزیک هستم :(
یعنی با صدای خودش میخواد بده؟
آره با صدای خودش استوری کرد اون محشره اگه پخش کنه
ممنون بابت معرفی شهر حسود - علی زند وکیلی
Destiny
ممنون بابت معرفی شهر حسود - علی زند وکیلی
چقدر سوت و کور . . .
آدم دلش میگیره . . .
اینجا با یه موزیک در حد تقدیر دوباره منفجر میشه
اونقدر خوشبین نیستم که ببینم دوباره شادمهر همچین حوصله ای به خرج بده و بخواد واسه موزیک هاش وقت بزاره
توقع خودمو آوردم پایین، چون احساس میکنم این سیستمی که از خیلی وقت پیش داره پیاده میکنه، تمام هدفش همین بود که هوادارهای قدیم رو کم توقع تر کنه ،
نمیگم نمیتونه شاهکار بسازه، نمیگم دیگه سابق نمیشه آهنگ هاش، ولی دیگه حس و حوصله اون دوران را نداره، چند روز پیش مصاحبه هاش رو وقتی تازه رسیده بود آمریکا نگاه میکردم، خیلی پر شور بود خودش،
بالاخره آدمی پا به سن میزاره و حوصله کمتری براش میمونه،
خودمون رو مثال بزنیم، جوون 20 ساله نیستیم ک، دغدغه هامون عوض شده، زندگیمون عوض شده، شرایطمون عوض شده
شادمهر هم از این قاعده مستثنی نیست، بیشتر به فکر آرامش و خلوت با خانوادشه تا شور و شوق آهنگ و کنسرت و هیجان های ناشی از اون
پس دیگه باید عادت کنیم هر چیزی ک میده بیرون باب میل ماها نباشه
منم باهات موافقم
یکی از دلایل دیگش هم اینه که دیگه رقیبی نداره که رقابت کنه
به نظر من تو موسیقی به همه چی رسیده
اما من مخالف تو فکر میکنم، شادمهر تو موسیقی به کجا رسیده؟؟؟ موسیقی ایرانی؟ آره تو موسیقی ایرانی جایگاه خاصی داره و براش تلاش کرد و بهش رسید
ولی موسیقی جهانی چی؟ کسی تو جهان کارهای شادمهر رو جدی دنبال میکنه؟ قطعا نه
با پتانسیلی که از شادمهر سراغ داشتیم میتونست در سطح جهان بدرخشه ولی رویایی که هیچ وقت عملی نشد،
شادمهر میتونست با یک آلبوم تصویری بی کلام شاید به این مهم میرسید ولی هیچ وقت این کار رو نکرد
شادمهر میتونست برای بزرگان موسیقی جهان آهنگ سازی کنه ولی حیف ک نتونست و نشد
اما در مورد رقیب، باهات موافقم، اون موقع که تو ایران بود، کنار شادمهر بزرگان زیادی وجود داشتند، یه سری جوون که تشنه موسیقی پاپ بودند و همه مکمل همدیگه بودندو نتیجه فوق العاده ای از دل این تکامل بیرون اومد که هنوزم که هنوزه میشه با افتخار با کارهای اون زمان گوش داد و لذت برد
دکتر اصفهانی، قاسم افشار، محمدرضا عیوضی، مرحوم ناصر عبدالهی، سعید شهروز و خیلی های دیگه تیم فوق العاده ای کنار هم تشکیل داده بودند به دور از هیچ حسادت و حاشیه ای فقط دنبال ساختن موزیک بودند
اما الان رو که مبینیم خوانندگان این دوره در اون سطح نیستند، درسته ک موزیک کار میکنند ولی کیفیت و اون همبستگی بینشون وجود نداره، هر کسی داره راه خودشو میره حالا درست یا غلط
تفاوت اون موقع با الان در تیم بودن هست، الان هر کسی باند خودشو داره ولی اون موقع اون همه خواننده به همدیگه کمک میکردند و از چیزی دریغ نمی کردند ولی الان این طور نیست
کمی حسادت بین خواننده ها وجود داره، نمونه ها رو مثال نمیزنم چون نمی خوام اسم شخصی رو بیارم که مبادا هوادارهاشون ناراحت شن
در هر صورت زیادی حرف زدفم، امیدوارم موسیقی ما از این درجا زدن خلاص شه و حرکت رو به جلو داشته باشیم...
ابی و داریوش وقتی توی این سن و سال شادمهر بودن در اوج بلوغ و پختگی و وسواس بودن کما اینکه الانم هستن دهه ی پنجاه هم که جوون بودن همین بود
یعنی از عشقشون به کارشون هیچوقت کم نشد چرا باید شادمهر توی این سن و سال که تازه میانه ی راه آرتیست بودنه دلسرد باشه ؟؟؟
در حال حاضر 72 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 72 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول