★ 7 آبان روز بزرگ پادشاه ایران زمین کوروش کبیر گرامی باد ★

[sadegh1]

روز ۷ آبان(۲۹ اکتبر) روز بزرگی برای ایرانیان است . کوروش دوم (به پارسی باستان: [فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...][فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...][فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...][فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...][فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]) که به کوروش کبیر معروف است در این روز توانسته است بابل را فتح نماید . کوروش بزرگ، مشهور به کوروش کبیر، بنیان‌گذار و نخستین پادشاه شاهنشاهی هخامنشی است .بر اساس رویدادنامه نبونعید، هفتم آبان، سالروز ورود کوروش بزرگ به بابل می‌باشد .۷ آبان به منظور پایان دوران ستمگری در دنیای باستان می باشد .روز کوروش در هیچ تقویم رسمی ثبت نشده است، با این‌حال گروه‌های مختلفی از مردم ایران خواهان ثبت این روز در تقویم ملی ایران بوده‌اند.
در روز هفتم آبان ، گروه زیادی از مردم ایران ، به صورت نمادین در آرامگاه کوروش در شهرستان پاسارگاد در استان فارس با گردهمایی، یاد و نام کوروش را گرامی می دارند.

[mohsen140]

ای کاش مستند جشن 2500 ساله آپ بشه

[Xman]

[mohammadho3in]

کوروش بزرگ (کوروش کبیر) ؛ نخستین پادشاه و بنیان گذار شاهنشاهی هخامنشی بود، کوروش به مدت سی سال، از سال 529 تا 559 پیش از میلاد، بر کشور ایران فرمانروایی کرد.

دربارهٔ کوروش تمام مورخان توافق دارند که شاهی بود با عزم، خردمند و مهربان که در موارد مشکل به عقل بیش از قوه متوسل می‌شد و برخلاف پادشاهان آشور و بابل، با مردم مغلوب رئوف و مهربان بود. جنگ و بوی خون او را برخلاف فاتحان دیگر مغرور نکرد و رفتار او با پادشاهان مغلوب لیدیه و بابل سیاست تسامح او را بخوبی نشان می‌دهد.

به واقع کوروش، بزرگ مرد تاريخ ايران زمين و از جمله نوادری بود که تاريخ جهان به خود ديده است . انسانی والا و ابرمردی بی همتا که می توان گفت نام ايران با وجود او ايران شد و از بنيانی که او بنا نهاد برای هزاران سال ملتی واحد از اقوام آريايی واقع در فلات ايران شکل گرفت که طی قرنها تمام تمدن ها و قدرتهای کوچک و بزرگ را تحت شعاع خود قرار داد و هويت ايرانی متشکل از مادهای آذربايجان و کردستان و پارسهای جنوب و پارتهای شرق ايران زمين که ملت واحد ايران را تشکيل دادند و تاريخ چندين هزار ساله خود را دوشادوش يکديگر و در کنار يکديگر رقم زدند به همراه هم از اين خاک و هويت دفاع کردند و با افتخار ايرانی بودن خود را به جهانيان اعلام نمودند
درباره فرجام کوروش نیز باید گفت این سرباز وطن در جنگ با اقوام وحشی شرقی و دفاع از سرزمین خویش جان خود را فدا نمود و پیکرش در پاسارگاد به خاک سپرده شد و تا امروز نیز جاودانه باقی مانده است.



در بخش زیر میتوانید 100 سخن ناب ، مهم و ارزشمند از کوروش بزرگ را مطالعه نمایید :


1) ای پسر من نیكو كار باش نه بدكار زیرا زندگانی انسان جاودان نیست و هیچ چیز از كردار نیک لازمتر نمی باشد

2) ای پسر من بشنو تو را می گویم كه بهترین بخشش ها تعلیم و تعلم است زیرا مال و مكنت زوال پذیرد و چهار پایان بمیرند ولی دانش و تربیت باقی ماند

3) دختر شرمگین را دوست بدار و او را به مرد هوشیار و دانایی به عروسی ده زیرا مرد دانا و هوشیار مانند زمین نیكی است كه چون تخم در آن بكارند حاصل نیك و فراوان از آن به عمل آید

4) با زن فرزانه و شرمگین عروسی كن و او را دوست بدار وخود برای خود زن انتخاب كن و زن دیگری را فریب مده تا روانت گناه كار نگردد

5) مردی را به دامادی خود برگزین كه نیكخو, درست و دانا باشد، اگر بسیار مسكین است بسیار عیب نیست مال و مكنت از یزدان برسد

6) چون خوشی رسد بسیار خشنود و غره مشو و چون سختی رسد غمگین و افسرده مباش زیرا هر خوشی یك ناخوشی و هر نیكی یك بدی در پی دارد

7) از پست فطرت و بداصل قرض مگیر و وام مده زیرا تنزیل زیاد باید داد و همواره بر در خانه تو بایستد و كسان بگمارد و این برای تو زیان بزرگی است

8) به مال و مكنت كسی چشم مینداز زیرا مال و خوشی جهان مانند مرغی است كه از این درخت به آن درخت نشیند و به هیچ شاخی نماند

9) دست از دزدی و كاهلی و هوا و هوس نفسانی بدار زیرا هر كس كه نیكی كند پاداش نیكی یابد و هر كه بدكار گشت به سزای سخت خواهد رسید

10) نسبت به پدر و مادر خود فرمانبردار باش زیرا مرد تا پدر و مادرش زنده اند مانند شیری است كه آسوده در بیشه غنوده و از هیچ كس بیم ندارد

11) به رئیس و سردار خود گستاخ مباش و در خدمت استوار بایست, آچه بر خود نیك ندانی به دیگران نیز نیك نشمار با دوستان به یگانگی برخورد كن

12) اگر تو را فرزندی است به مدرسه بفرست و به تحصیل علم بگمار زیرا علم ودانش چشم روشن است

13) عصبانی مباش زیرا مرد عصبانی مانند آتش است كه در بیشه برافروزد و تر و خشك را با هم بسوزاند

14) دشمن كهنه را دوست نو مساز زیرا دشمن كهنه مانند مار سیاه است كه بعد از صد سال انتقام را فراموش نكند

15) مغرور و خودپسند مباش زیرا انسان مغرور چون مشك پر باد است و اگر باد آن خالی شود چیزی باقی نماند

16) آنچه را كه گذشته است فراموش كن و به آنچه كه نرسیده رنج و اندوه مبر

17) در مجالس در صدر منشین تا تو را از آنجا بلند نكنند و به جای پایین تری بنشانند

18) سخن بموقع بگو زیرا بساتكلم بهتر از خاموشی و بسا خاموشی بهتر از تكلم است

19) ای پسر من تو را می گویم بهترین چیزها برای سخاوت تعلیم و تربیت مردم است

20) از هر خوراك مخور و زود به زود به مجلس عیش بزرگان مرو كه پسندیده نیست

21) ای پسر من تو را می گویم بهترین چیزها برای سخاوت تعلیم و تربیت مردم است

22) همیشه و همه جا به خدا توكل كن و دوستی با كسی كن كه بیشتر به تو سود رساند

23) زن و فرزند خود را از تحصیل علم باز مدار تا غم و اندوه به تو نرسد و پشیمان نشوی

24) اگر در پی مال و مكنتی اول آب و زمین بخر زیرا اگر ثمر ندهد اصل آن باقی است

25) حضور دانشمندان را گرامی دار و از ایشان سئوال كن و جواب بشنو

26) با مردی كه پدر و مادر از او ناخشنودند همكار مباش تا گناهكار نباشی

27) از هر كس كه با تو كینه ورزد و خشم گیرد كناره جوی

28) با مرد پاك نظر, كارآگاه, هوشیار و نیكخو مشورت كن

29) در جنگ اگر مسئولیتی به عهده تست بسیار مواظب باش

30) به فرمان یزدان و امشاسپندان گوش كن و رفتار نما

31) مرد فقیر و بینوا را تمسخر مكن شاید تو نیز روزی بینوا شوی

32) مرد پارسا در آسایش ماند و بدكار همیشه گرفتار اندوه است

33) اگر چه افسون مار خوب بدانی ولی دست به مار نزن تا تو را نگزد

34) اگر چه شناوری به خوبی دانی ولی زیاد در آب مرو تا غرق نشوی

35) با هیچ كس و به هیچ آیین پیمان شكنی نكن كه آسیب به تو نرسد

36) فرومایه را اعتنا مكن و شخص محترم را در پایه اش پاداش رسان

37) مردم دارای همان خویی هستند كه از زمان شیر خوارگی خود كسب نموده اند

38) سحر خیز باش تا كار خود را به نیكی به انجام برسانی

39) دوست كهنه را گرامی دار و در دوستی او استوار بایست

40) یزدان را ستایش كن و دل را شاد ساز تا یزدان نیكی تو را بیافزاید

41) حكمرانان را نفرین مكن زیرا آنان پاسباتات مردم هستند

42) هیچ فرازی بدون نشیب و هیچ نشیبی بدون فراز نیست

43) مال كسی را تاراج مكن و به مال خود میامیز

44) برای نام خود از كسب و كار احتراز مكن

45) هر چه شنوی به عجله و بیهوده مگوی

46) هر كس كه برای دیگران چاه كند در آن افتد

47) تا حدی كه می توانی از مال خود داد و دهش نما

48) كسی را فریب مده تا دردمند نشوی

49) پیشوای نیك را گرامی دار و سخنش بپذیر

50) جز از خویشان و دوستان چیزی از كسی وام مگیر

51) نه به راست نه به دروغ هرگز سوگند مخور

52) چو خواهی عروسی كنی اول مال فراهم كن

53) از نیك كرداری خود غره مشو و رجز مخوان

54) به رئیسها و پادشاهان خیانت مكن

55) از مرد بزرگ و نیك سخن بپرس

56) با دزدان معامله مكن و آنها را گرفتار نما

57) از دوزخ یاد آور و كسان را به انصاف مجازات كن

58) از هر كس و هر چیز مطمئن مباش

59) فرمان خوب ده تا بهره خوب یابی

60) بیگناه باش تا بیم نداشته باشی

61) سپاس دار باش تا لایق نیكی باشی

62) با مردم یگانه باش تا محترم و مشهور شوی

63) راستگو باش تا استقامت داشته باشی

64) متواضع باش تا دوست بسیار داشته باشی

65) دوست بسیار داشته باش تا معروف باشی

66) معروف باش تا زندگانی به نیكی گذرانی

67) دوستدار دین باش تا زندگی به نیكی گذرانی

68) مطابق وجدان خود رفتار كن كه بهشتی شوی

69) سخی و جوانمرد باش تا پاك و راست گردی

70) با مرد قدر نشناس و ناسپاس معاشرت مكن

71) روح خود را با خشم وكین آلوده مساز

72) در حفظ دین بكوش زیرا سعادت روحانی از آن برسد

73) در هر گفتار و كار تواضع و ادب را فراموش مكن

74) هرگز ترشرو و بدخو مباش

75) در انجمن نزد مرد نادان منشین كه تو را نادان نشمارند

76) دختر خود را به شوهر هوشیار و دانا ده

77) اگر خواهی از كسی دشنام نشنوی كسی را دشنام مده

78) خود را به بندگی كسی مسپار

79) همیشه روح خود را به یاد دار

80) قبل از جواب دادن تفكر كن

81) هیچ كس را تمسخر مكن

82) با مرد بدكار هم راز مشو

83) با مرد خشمگین همراه مشو

84) با فرومایه مشورت مكن

85) با مست هم خوراك مشو

86) مرد بدچشم را به معاونت خود قبول مكن

87) مال خود را به مرد حسود نشان نده

88) از پادشاهان فرمان ناحق مخواه

89) از مرد سخن چین و دروغگو سخن مشنو

90) در مجازات مردم كینه مورز

91) در معبر عام مجادله نكن

92) با مرد بسیار متول هم خوراك مشو

93) مرد راستگو را برای پیغام بفرست

94) برای جاه و مقام مجادله مكن

95) از مدد قوی, متمول و كینه ورز دور باش

96) با مرد ادیب دشمن مباش

97) با مرد نادان راز مگوی

98) به هیچ كس دروغ مگو

99) از بی شرم مال مگیر

100) به نزد بدكار چیزی گرو مگذار.

[mohammadho3in]

مقدمه

عده ایی هستند که زندگی و شخصیت کوروش بزرگ و حتی کل تاریخ ایران باستان یا معاصر را با مسائل سیاسی قاطی کرده و در مورد تاریخ تفسیر به رای میکنند، قصد داریم بخشی از زندگانی کوروش بزرگ و علت اهمیت و تحریف آن و روش صحیح مطالعه تاریخ را با منابع ذکر کنیم .

شخصیت و بخشی از زندگی کوروش بزرگ(کتاب های هرودوت و گزنفون،بخشی هم از کتاب زندگی نامه ی کوروش بزرگ نوشته ی بهنام محمد پناه)
چیزی که هیچ شکی در آن نیست و با وجود اختلافاتی که در مورد نه تنها کوروش بلکه کل تاریخ وجود دارد این است که کوروش فردی راست گو و با انصاف و عادل و عاقل و جنگ جویی بی نظیر بوده است. و به شدت به عقاید دیگران احترام می گذاشته و به حامیان ادیان متعدد نه تنها ظلم نمیکرده بلکه کمک هم میکرده است و اولین بانی حقوق بشر در دنیا است و سخنان زیبا و پند هایی آموزنده به پسر خود گفته است. خیلی افراد در تاریخ بزرگ و با شخصیت بوده اند اما احترام به این فرد به آن جهت است که در زمانی این گونه با مردم برخورد کرده است که افتخار افراد و پادشاهان خونریزی و قتل عام مردم بوده و حتی این افراد در کتیبه هایی که از خود بر جای گذاشته اند به این کار افتخار میورزند و خوشحال میشوند مثل پادشاهان آشور و حتی بابل قدیم!!!
اما او با وجود داشتن قدرت و سروری بر بسیاری از اقوام این برخورد را از خود نشان داده و حتی به نسل خود هم آموزش داده و جلوی بسیاری از خونریزی ها را گرفته و بسیاری از مردمان را خدا پرست کرده است و حتی غرق در زندگی تجمّلاتی نشده و ساده زندگی میکرده است. او اولین پادشاهی بوده که در صف مقّدم با افراد خود دلیرانه به دشمن حمله میکرده است!!! بعضی ها کوروش را به خاطر فتوحاتش سرزنش میکنند و میگویند آدم خونریزی بوده است!!! این حرف کاملا مردود است زیرا کوروش بزرگ برای حمله به هر مکانی که آن را فتح کرده دلیل کاملا عقلانی دارد و حتی در تمام جنگ های خود تلاش کرده که عده ی کم تری کشته شوند!!! مثلا او شهر بابل(یکی از بزرگ ترین و زیبا ترین شهر های آن دوران) را بدون هیچ خونریزی فتح کرد!!! او نزدیک به 40000 نفر یهودی (در آن زمان یهود و زرتشت از معدود دین های الهی بودند)(که دانیال نبی (ع) در بین آنان بوده است)و 7000 نفر برده و کنیز را بعد از تسخیر بابل آزاد کرده و در استوانه ی معروف خود برده داری را منسوخ کرده است!!! دلیل حمله ی کوروش به بابل ، ظلم و ستم نبونید پادشاه بابل و بی احترامی او به خدای بابلیان(مردوک(یک نوع جّن)) بوده است، اگر او قصد خونریزی داشت هرگز بابل را این گونه فتح نمیکرد یا بعد از فتح مردم را قتل عام میکرد.
ولی او نه تنها این کار ها را انجام نداده بلکه به آنان احترام کامل گذاشته و حتی به دین و خدای آنان توهین نکرده و آنان را در انتخاب دین خود آزاد گذاشته است، به همین جهت مردم بابل هم به او احترام گذاشتند و برای ورودش جشن گرفتند! یا در تسخیر لیدی که آن هم پادشاه ظالم و ستم گری داشته است هم با ملایمت با آنان برخورد کرده است و حتی آن قدر با پادشاه لیدی (کروزوس) به خوبی برخورد کرده است که او تا آخر عمر با اشتیاق و علاقه به کوروش خدمت کرده است. و همچنین برخورد او با پادشاه ارمنستان هم همین گونه است. او معبد خراب شده ی یهودیان در اورشلیم را بازسازی کرد و آنان را در انتخاب مکان زندگی آزاد گذاشت. پس شخصیت کوروش برای همه واضح و مبرهن است.
فرجام کوروش بزرگ(از کتاب ((زندگی نامه ی کوروش بزرگ)) نوشته ی بهنام محمد پناه)
در مورد مرگ کوروش سه روایت(کلی) گوناگون وجود دارد که ما هر یک را بررسی میکنیم:


کتزیاس:

او یک مورخ یونانی است: کوروش در اواخر عمرش با آمرایوس پادشاه قبایل دربیگی وارد جنگ میشود و چون گروهی از هندو ها با فیل های بسیار به یاری دربیگی ها آمده بودند اگرچه **** کوروش مردانه در برابر فیل های جنگی مقاومت کرده و میجنگیدند اما سرانجام تار و مار شده و خود کوروش از اسب به زمین افتاد و یکی از هندو ها با زوبین به رانش ضربه وارد کرد ، سربازان ایرانی کوروش را به عقب منتقل کردند. روز دوم جنگ
آمورگس پادشاه اسکوت ها با 20000 نفر به یاری کوروش آمد و در جنگی که مجددا بین سپاهیان کوروش و دربیگی ها در گرفت
ایرانیان پیروز شدند و دربیگی ها با برجای گذاشتن 30000 کشته فرار کردند و در بیگی ها خراج گذار ایران شدند ، اما کوروش بر اثر زخمی که بر رانش خورده بود پس از سه روز در گذشت.

این روایت از نظر من به چند دلیل مردود است:

1- کوروش به هیچ وجه سابقه نداشته که به جایی بی دلیل حمله کند ، و مورخ هم دلیل حمله او را ذکر نکرده است.
2- مورخین یونانی به دلیل کینه ایی که از ایرانیان سر حمله به آتن به دل دارند ، هیچ وقت به صراحت و دقیق در مورد ایران مسئله ایی را بیان نمیکنند و به همین دلیل روایات آنان به این راحتی قابل باور نیست.
3- مهم تر از همه این که : تمامی مورخین اعم از خارجی و داخلی این مسئله را تصدیق میکنند که آن حس افسانه گرایی که یونانیان دارند باعث میشود همیشه مقداری افسانه وارد اصل و واقعیت داستان بکنند.

هرودوت:

هرودوت یک مورخ یونانی( در آسیای صغیر به دنیا آمده که در آن زمان جزء قلمرو ایران محسوب میشده اما خود را یونانی معرفی میکند) میگوید: کوروش پس از فتح بابل به فکر تسخیر قبیله ی ماساژت ها(قومی در بالای شمال شرقی ایران کنونی)افتاد. قبل از حمله خواب دید داریوش پسر ویشتاسب(عمو زاده ی کوروش) دو بال از شانه هایش در آورده که یکی بر آسیا و دیگری بر اروپا سایه افکنده است. کوروش که فکر میکرد او قصد خیانت دارد ، به پسر عموی خود(ویشتاسب) گفت که بعد از جنگ او را نزد خود بیاورد و او هم بعد از اطمینان دادن در مورد وفاداری او و خانواده اش قبول کرد که بعد از جنگ او را نزد کوروش بیاورد. کوروش با خیال آسوده به مهیا کردن مقدمات نبرد پرداخت، او ابتدا از ملکه ی ماساژت ها خواستگاری نمود ولی ملکه ماساژت ها که میدانست این خواستگاری نه به قصد او بلکه برای تسلط یافتن بر قوم اوست رد کرده و به کوروش پیغام داد که بگذار ما در سرزمین خودمان سلطنت کنیم و ما به فاصله ی دو روز از رود خانه دور میشویم و شما هم همین کار را بکنید و اگر چنین کنی ما هرگز دیگر شما را اذیت نمیکنیم و به شما حمله ور نمیشویم. کوروش جلسه ای ترتیب داده و به مشورت پرداخت. همه پیشنهاد ملکه را قبول کردند جز کروزوس(پادشاه قدیم لیدی که در آن زمان دوست او شده بود) و او پیشنهاد داد که در نزدیکی رود بساط عیش و نوش برپا کرده و بخوریم و بیاشامیم تا سکا ها که تا به حال همچین چیزی ندیده اند در دام افتاده و مست شوند و ما به آن ها شبیخون زده و نابودشان کنیم که مورد پذیرش کوروش واقع شد، پس همین کردند و سکا ها در دام افتاده و پسر ملکه ی آنان اسیر شد ، وقتی این خبر به گوش ملکه رسید خشمگین شده و به کوروش گفت که تو با نیرنگ پیروز شدی و خوشحال مباش ، پسر من را آزاد کن و به کشورت برگرد که من تو را بی غرامت میبخشم ولی کوروش چنین نکرد و پسر ملکه که نمیتوانست ننگ خواری را تحمل کند، از کوروش خواست که دستانش را باز کنند و بعد از آن با سلاح یکی از سربازان خود را کشت، که وقتی این خبر به ملکه رسید ، به کوروش حمله کرده و او را شکست داد و کشت و سرش را برید و در تشتی از خون انداخت و گفت بنوش تا سیراب شوی ای خونخوار…!

این متن این ایراد ها را دارد:

1-بر طبق اسناد موجود جسد کوروش بزرگ کامل و سالم به پاسارگاد رفته است پس سر او هرگز جدا نشده
2-کوروش به قدری همسر اول و تنها همسر خود را دوست داشت که هرگز بعد از مرگ او(بعد از فتح بابل ، بیمار شده ، فوت کرد)به شدت ناراحت شد و هرگز دیگر حتی به فکر ازدواج هم نیفتاد و این مسئله در تمامی اسناد موجود است. و با شناخت بر شخصیت کورش ، او هرگز آدمی نبوده که به خاطر تسلط بر قوم کسی از ملکه ی آن ها خواستگاری کند!!!
3-طبق اسناد خود مورخین دیگر و کتیبه ها و حتی خود هرودوت ایرانیان ابدا از ترفند ها و نیرنگ های ناجوانمردانه استفاده نمیکردند و خود پارس ها ابدا شراب نمیخوردند و معتقد بودند که انسان باید همیشه هوشیار باشند پس هرگز امکان این نیرنگ وجود نداشته. جند تن از مورخین یونانی معتقد اند که دو **** در دو طرف رود با هم روبه رو شدند که ملکه ی آنان گفت یا بیایید این طرف تا بجنگیم یا بگذارید ما بیاییم که کوروش پس از مشورت تصمیم گرفت که به آن سوی رود برود که در حین عبور سکا ها حمله کرده و آن بخش از **** کوروش که عقب مانده بودند را کشته و بساط عیش و نوش برپا کردند و ایرانیان به آن ها شبیخون زدند و انتقام گرفتند(خیلی خیلی خلاصه بیان شد)که این مطلب که ذکر شد معتبر تر است.


گزنفون

کوروش کوچک(با کوروش بزرگ متفاوت است) با سپاهی که اکثر آنان یونانی بودند به جنگ برادرش داریوش دوم میرود و در نزدیکی بابل از برادرش شکست خورده و کشته میشود و سربازان یونانی یا کشته میشوند و یا به رهبری گزنفون فرمانده شان فرار میکنند. پس نتیجه میگیریم که گزنفون یک جنگجوی یونانی بوده نه مورخ اما در صحنه های آن روزگار مستقیما دخیل بوده: او معتقد است کوروش به سن کهن سالی میرسد و خواب میبیند که قرار است فوت کند و پارس ها را به دور خود جمع کرده وصیّت کرده و با پسر خود خداحافظی میکند و با گذشت بعد از سه روز از خوابش فوت میکند.
این مطلب در مورد مرگ کوروش از همه معتبر تر و عقلانی تر است چون این مورخ هیچ تعصبی نسبت به ایرانی ها ندارد با وجود یونانی بودن ، و در ضمن کل ایران باستان را گشته تا در مورد کوروش اطلاعات جمع کند و این که در خود دستگاه حکومتی هخامنشیان در زمان داریوش دوم بوده است در حالی که هرودوت در یونان زندگی میکرد و از صحنه ی وقایع دور بود،و هر چیزی که یونانی ها در مورد کوروش بزرگ میگفتند مینوشت!!!

رفع ابهامات

متاسفانه عده ایی سود جو از تاریخ به نفع خود استفاده کرده و آن را براساس اهداف و اعتقادات خود تغییر می دهند. در مورد کوروش بزرگ هم که یک فرد تاریخی است این مسئله صدق میکند و اتفاقا به دلایلی که ذکر خواهد شد تاریخ زمان او زیاد تحریف شده است.
در زمان پهلوی رضا و محمد رضا پهلوی برای این که در صدد تغییر عقاید مردم ایران و به قول خودشان اروپایی و مدرن کردنشان بودنند ، کار های زیادی انجام دادند که آن بخشی از آن قبیل اقدامات که مربوط به این بحث است را بیان میکنم:

این افراد برای این که عقاید مردم را تغییر دهند و آن ها را از اسلام و امل گرایی (به قول خودشان) دور کنند، به ایران باستان و مخصوصا کوروش و هخامنشیان و هنر و فرهنگ ایران باستان روی آورده و به آن ها اهمیت دادند و حتی در جاهایی آن را تغییر دادند.
مثلا محمد رضا پهلوی جشن های 2500 ساله ی پادشاهی برگزار کرده و سال هجری شمسی را به سال پادشاهی تغییر داده و مبنا
را بر سال به حکومت رسیدن کوروش بزرگ گذاشتند. یا مثلا القابی از جمله شاهنشاه و آریامهر برای خودش انتخاب کرد و یا مثلا این شعر معروف از فردوسی که میگوید هنر نزد ایرانیان است و بس را این گونه معنا کرده که هنر فقط نزد ایرانیان است!!! در حالی که بس به معنی بسیار بوده و حکیم فردوسی آن را برای هموزنی و قافیه و ردیف دار شدن بیت خود در آخر آورده و او یک نژاد پرست نبوده است.
و کار های دیگر که تحلیل خوب یا بدش به عهده ی شما. مسئله ی مورد بحث این جا است که بعد از انقلاب افراد متعدد به خاطر این که پهلوی از کوروش و تاریخ ایران باستان حمایت میکرد سعی در تغییر چهره ی تاریخ داشتند و انگ هایی از جمله این که زنان در دوران کوروش سنگ سار میشدند و کوروش یک آدم ظالم و خود خواه بوده به این فرد بزرگ زدند!!!! که هیچ کدام سند تاریخی ندارند و فقط به علت تعصبات بی معنا انجام شده بود و میشود!!! مثلا خراب کردن مجسمه ی آریو برزن و یا اقدام به تخریب کاخ پارسه (به اصطلاح تخت جمشید) که از آن جلو گیری شد ، از این قبیل اند.

نحوه ی مطالعه ی تاریخ

ایران افراد بزرگ و با کفایتی مثل کوروش بزرگ کم نداشته و این افراد و بزرگان باز هم برای کشورشان جان فشانی خواهند کرد. مسئله ی مهم این است که در مورد هر مبحثی باید به صورت علمی و عملی مرتبط با همان مسئله بحث کرد مثلا در رابطه با اقتصاد که یک علم است هر کسی توان نظریه دادن را دارد یا حتی در سیاست لازم است فرد در مورد حوادثی که اتفاق می افتد نظر خود را بیان کند ، اما تاریخ یک بحث کاملا سندی است یعنی باید با سند و مدرک مسئله ایی را ثابت یا رد کرد درست مثل ریاضیات، پس برای مطالعه ی تاریخ به دنبال کتب و منابع موثق بروید و خواهشمندم هر چیزی شنیدید قبول نکنید و جویای سند و منبع آن شوید.
زنده باد ایران.

[blac]

[single123]

مستندهای تاریخی رو هم قرار بدین

[mohsen140]

جشن های 2500 ساله لطفا گذاشته بشه . . .

[mohsen140]

یا مستندی که من و تو در مورد کوروش کبیر تهیه کرده لطفا لینک کنید سپاس . . .