hesamz
08-15-2014, 09:11 PM
Artist: Anoice
Album: The Black Rain
Year: 2012
Genre: Ambient/ Post-Rock
Country: Tokyo, Japan
Format: MP3 VBR V0 kbps
Size: 85 MB
نقدی کوتاه درباره آلبوم ...
بیگمان وقتی نام پست راک به میان میاید یاد نکردن از یگانه بند پست راک ژاپن Mono دور از انصاف است
اما اگر فکر میکنید Mono تنها بندیست در این کشور که در این سبک کار هایش کلماتی مانند فوق العاده و شاهکار را تحت شعاع قرار میدهد باید گفته شود در اشتباهی سخت به سر میبرید!
Anoice دیگر بند ژاپنی ست که از سال 2004 در توکیو فعالیت خود را شروع نموده است و المانهای موسیقی پست راک را به خوبی با نئو کلاسیک و امبینت درآمیخته و معجونی از موسیقی بکر و غم زده ساخته.
موسیقی که Anoice ارائه میکند هر چند ساده اما بسیار ژرف و عمیق است، سرسرایی از احساسات غم آلود و مرموز، حس های یاس و کرختی مبهم سرتاسر آثار این بند ژاپنی را در بر گرفته
The Black Rain با اسم زیبای خود که به تنهایی حس تاریکی را منتقل میکند آلبوم منسجمی ست که با 10 قطعه ی گیرا که هر کدام مانند پازل به شکل گیری این اثر شاخص منجر شده اند.
سه ترک اولیه که از بهترین های آلبوم هستند به تنهایی ارزش روز ها گوش سپاری را دارند اما قطعه ها در جای خود چنان اهمیت شگرفی دارند
که جا به جا کردن یکی با دیگری یا حتی انتخاب بهترین آن ها مسئله ایست که حتی نباید به ذهن هم خطور کند!
نخست Self-Portrait به بهترین شکل ممکن ما را با حال و هوای جاری در آلبوم آشنا می سازد. اتمسفر بخصوص نئو-کلاسیک، نویز های حجیم امبینت و فیمل وکالی که کاور زیبای اثر را در ذهن تداعی میکند.
همه او همه فقط در 5 دقیقه، به خوبی نقش یک آهنگ Intro را ایفا نموده است. قطعه ی Ripple با آن ویدیو-کلیپ محسور کننده ی خود و موزیک دلنشین! پیانو نالان و محزون نت ها را یکی پس از دیگری مینوازد
اما با اضافه شدن ویلون و ملودی های جان کاهی که مینوازد قطعه دیگر به معنی واقعی کلمه غیر قابل تحمل میگردد.
ملودی های Ripple همه او همه از پی تکرار می آیند و روزمرگی و کسالت زندگی ماشینی را زجه میزنند و در پی راه گریز از این گرداب بزرگ به درون تاریکی بلعیده می شوند.
در مورد The Black Rain میتوان گفت اگر صفحه های متمادی هم قلم فرسایی شود حق مطلب در مورد آن ادا نخواهد شد !!
پس پیشنهاد میکنم با شنیدن این اثر غم زده به صورت کامل از نت اول تا ثانیه ی پایانی و با تمرکز کامل تجربه ی 53 دقیقه زندگی در نیستی را داشته باشید...
([فقط کسانی که در سایت عضو هستند قادر به مشاهده لینک ها هستند])Download ([فقط کسانی که در سایت عضو هستند قادر به مشاهده لینک ها هستند])
Album: The Black Rain
Year: 2012
Genre: Ambient/ Post-Rock
Country: Tokyo, Japan
Format: MP3 VBR V0 kbps
Size: 85 MB
نقدی کوتاه درباره آلبوم ...
بیگمان وقتی نام پست راک به میان میاید یاد نکردن از یگانه بند پست راک ژاپن Mono دور از انصاف است
اما اگر فکر میکنید Mono تنها بندیست در این کشور که در این سبک کار هایش کلماتی مانند فوق العاده و شاهکار را تحت شعاع قرار میدهد باید گفته شود در اشتباهی سخت به سر میبرید!
Anoice دیگر بند ژاپنی ست که از سال 2004 در توکیو فعالیت خود را شروع نموده است و المانهای موسیقی پست راک را به خوبی با نئو کلاسیک و امبینت درآمیخته و معجونی از موسیقی بکر و غم زده ساخته.
موسیقی که Anoice ارائه میکند هر چند ساده اما بسیار ژرف و عمیق است، سرسرایی از احساسات غم آلود و مرموز، حس های یاس و کرختی مبهم سرتاسر آثار این بند ژاپنی را در بر گرفته
The Black Rain با اسم زیبای خود که به تنهایی حس تاریکی را منتقل میکند آلبوم منسجمی ست که با 10 قطعه ی گیرا که هر کدام مانند پازل به شکل گیری این اثر شاخص منجر شده اند.
سه ترک اولیه که از بهترین های آلبوم هستند به تنهایی ارزش روز ها گوش سپاری را دارند اما قطعه ها در جای خود چنان اهمیت شگرفی دارند
که جا به جا کردن یکی با دیگری یا حتی انتخاب بهترین آن ها مسئله ایست که حتی نباید به ذهن هم خطور کند!
نخست Self-Portrait به بهترین شکل ممکن ما را با حال و هوای جاری در آلبوم آشنا می سازد. اتمسفر بخصوص نئو-کلاسیک، نویز های حجیم امبینت و فیمل وکالی که کاور زیبای اثر را در ذهن تداعی میکند.
همه او همه فقط در 5 دقیقه، به خوبی نقش یک آهنگ Intro را ایفا نموده است. قطعه ی Ripple با آن ویدیو-کلیپ محسور کننده ی خود و موزیک دلنشین! پیانو نالان و محزون نت ها را یکی پس از دیگری مینوازد
اما با اضافه شدن ویلون و ملودی های جان کاهی که مینوازد قطعه دیگر به معنی واقعی کلمه غیر قابل تحمل میگردد.
ملودی های Ripple همه او همه از پی تکرار می آیند و روزمرگی و کسالت زندگی ماشینی را زجه میزنند و در پی راه گریز از این گرداب بزرگ به درون تاریکی بلعیده می شوند.
در مورد The Black Rain میتوان گفت اگر صفحه های متمادی هم قلم فرسایی شود حق مطلب در مورد آن ادا نخواهد شد !!
پس پیشنهاد میکنم با شنیدن این اثر غم زده به صورت کامل از نت اول تا ثانیه ی پایانی و با تمرکز کامل تجربه ی 53 دقیقه زندگی در نیستی را داشته باشید...
([فقط کسانی که در سایت عضو هستند قادر به مشاهده لینک ها هستند])Download ([فقط کسانی که در سایت عضو هستند قادر به مشاهده لینک ها هستند])