هیچوقت دلم نمیخواست چاوشی اینقدر سر زبونا باشه.. همیشه ازینکه چیزی میخوند که خیلی ها نمیفهمیدند خوشحال بودم..
اما حالا ازینکه میبینم توی هر ماشینی صداش میاد و از هر موبایلی در حال پخشه، احساس بدی بهم دست میده.. با خودم میگم اینکه داره میشه مثل مرحوم پاشایی و جلیلی و احمدوند..!
کلا همیشه مایل بودم عاشق یه چیز متفاوت باشم و تابع یه جمع وسیع نباشم و چاوشی هم یکی از اصلی ترین این انتخابا بود.. اما حالا که میبینم ملت الکی خوش 90 درصدش دارن چاوشی پلی میکنن و شاید بیشترشون هم نمیفهمنش! یه حس دوگانگی خوب و بد دارم که بیشترش مایل به بد هست..
زمانی که همه میگفتند اگزوز و فلان، اون موقع من با عطش بیشتری هندزفری هارو فشار میدادم و میگوشیدم و بغض میکردم و با خودم میگفتم احمقها شما چی میفهمید...!
اما حالا که میبینم پیر و جوون و کودک و مذهبی و ملهد و صداسیما و... همه چاوشیستی شدند، باخودم میگم یه جای کار این آدم تارک دنیا ایراد داشته که این ملت حالی به حالی و الکی خوش اینجوری متفق القول عاشق یه چیز خاص شدند که قرار نبود عام بشه...