غم مرا به غم دیگران قیاس مکننوشته اصلی توسط Malware
بی خواب و زابراهم و طوفان حال من...
که من نشانه ی غم‌های بی‌قیاس شدم ...
غم مرا به غم دیگران قیاس مکنبی خواب و زابراهم و طوفان حال من...
که من نشانه ی غم‌های بی‌قیاس شدم ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
!?Who Cares؟!
فقط عرق کشمش طبیعی الکلی دوست نمیدارم بچه میزنن فقط اونم بخاطر عروسی و خوش بودنخوش بگذره
زیاد روی نکنی در شرب مشروبات
حیف که دوستات رفتن قمار 8و 9 وگرنه یه عکس میگرفتم ازشون تقدیمت میکردممریدتم ...
سر این سفره هنوزم یه نفر ...
(قبل از اون صدای خانمِ که اینو میگه اصلا دنیا رو سرم خراب میشه هر دفعه که گوش میدم)
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
نه طریق دوستان است و نه شرط مهربانی
که به دوستانِ یکدل ، سرِ دست بَرْفشانی ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
حالم که به هم می‌ریخت جز حرص نمی‌خوردم...
!?Who Cares؟!
بگذار که آتش بزنم حاشیه ام راحالم که به هم می‌ریخت جز حرص نمی‌خوردم...
تا پر کنم از عطر وجودت ریه ام را
کارم شده تلقین بکنم غصه ندارم
افسردگی مطلق هر ثانیه ام را
زیباتر از آنی که به تشبیه بگنجی
نظم تن تو ریخت به هم قافیه ام را
من مرد عمودی زمین بودم و امروز
از مرحمت عشق ببین زاویه ام را
در هندسۀ گیج جهان آنچه مهم است
اسم تو سند خورده دل عاریه ام را
توجیه من این است دلم مال خودم نیست
با قاعدۀ عشق بخوان فرضیه ام را
امید صباغ نو ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
نفسی بیا و بنشین سخنی بگو و بشنو
که به تشنگی بمردم بر آب زندگانی
غم دل به کس نگویم که بگفت رنگ رویم
تو به صورتم نگه کن که سرایرم بدانی
ما عقل به صد جام لبالب ندهیم
یک پرتو دل به هفت کوکب ندهیم
با ناز فروغ شب مهتاب بگو
ما یک دم صبح را به صد شب ندهیم ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
در حال حاضر 137 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 137 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول
