ای بی تو زمانه سرد و سنگین در من
ای حسرت روزهای شیرین در من
بی مهریِ انسانِ معاصر در توست
تنهاییِ انسانِ نخستین در من ...
ای بی تو زمانه سرد و سنگین در من
ای حسرت روزهای شیرین در من
بی مهریِ انسانِ معاصر در توست
تنهاییِ انسانِ نخستین در من ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
یار آمد باز آمد باز آمد یار آمد باز آمد
یار آمد باز یار آمد باز آمد ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
Setamgar.....
بخت آینه ندارم که در او مینگری
خاک بازار نیارزد که بر او میگذری ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
من چنان عاشق رویت که ز خود بی خبرم
تو چنان فتنه ی خویشی که ز ما بی خبری ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
تو همچو صبحی من شمع خلوت سحرم
تبسمی کنی و جان بین که چون همی سپرم ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
چنین که در دل من داغ زلف سرکش توست
بنقشه زار شود تربتم چو درگذرم ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
بر آستان مرادت گشاده ام در چشم
که یک نظر فکنی خود فکندی از نظرم ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
چه شکر گویمت ای خیلی غم عفاک الله
که روز بیکسی روزی آخر نمیروی ز سرم ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
غلام مردم چشمم که با سیاه دلی
هزار قطره ببارد چو درد دل شمرم ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
در حال حاضر 57 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 57 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول
