به مژگان خار چینم زین گذرگاه
که شاید بگذرد دلبر از این راه
به آب دیده نم پاشم در اینجا
که گرد راه ننشیند بر آن ماه
ز هجرانت دل دیووانه دارم
به سحرای غمت کاشانه دارم
به امید وصالت ای گل من
چو بلبل ناله ی مستانه دارم
رخی بنما بیافشان گیسوان را
بت فایر اشارت کن به ابرو
بکش تیغ و بکش پیر و جوان را