Chavoshi News |

[AkbaR]

.
.
.
کوله‌بار نگفته‌ها بر دوش
از من این داغ تازه باقی ماند
از بهشتی که در پی‌اش بودیم
قتل‌گاه و مفازه باقی ماند
از من خسته‌ی وطن بر باد
غزل بی‌اجازه باقی ماند
باز هم دیر کرده‌ای لوطی !
از برادر
جنازه باقی ماند…

اندکی در خودش تامل کرد
دید چیزی ندارد الّا درد
رفت و دیگر کسی ندید که او
چه بلایی سر خودش آورد...

[pirana]

حمایت چاوشی از صفاریان و این داستانا دیگه

مگه غیر از اون 2کلمه هم چیزی گفته؟

[yaran]

• 
  

[pirana]

Stonehearst Asylum (2014)
فیلم خوبی بود...

[AkbaR]

مگه غیر از اون 2کلمه هم چیزی گفته؟

سلام
به عقيده من بهروز صفاريان تنها كسی‌ست كه می‌شود به او اطمينان كرد و موزيكی را با خيال آسوده دستش سپرد و بعد با شنيدن فقط٣٠٪‏ از كل كار متحير شد، ذوق كرد و بعد در كنارش چای نوشيد، گپ زد، شوخى كرد و...
بهروز براى من نه فقط يك استاد، بلكه دوستی شفيق، مهربان و صبور است... اغراق نیست اگر بگویم او هميشه از زمان و زمانه‌ی خود جلوتر بوده و گاهی خيلی از دوستان به اصطلاح متخصص و غيرمتخصص به خودشان اجازه دادند او را قضاوت و نقد كنند؛ البته من هميشه باخواندن و دیدن اين نقدها و این منتقدان فقط خنده‌ام گرفته و می‌گيرد. کسانی پشت این نقدها هستند و مدام از خبث طینت یا حسادت، تیر پوسیده‌شان را به سمت چهره‌های معتبری مثل بهروز صفاریان نشانه می‌روند که بیش از هرکسی محتاج نقد جدی هستند و بعید می دانم این عیب‌جویی‌هایشان هم چیزی بیش از عطش دیده شدن باشد؛ آن‌هم با این ترفندهای ناجوانمردانه که کم ندیده‌ایم در تلخ و شیرین نسبیِ روزگار. حال بماند که این منتقدان که به قول آنتوان چخوف، فقط نیشی نابخردانه به تن بزرگی فرو می‌کنند، خودشان از همه کم کارتر و بی‌کارتر و تهی‌ترند و دل خوش کرده‌اند به این غرغرها که یعنی ما هم هستیم، حتی اگر شده فقط به حرف و آن هم گزافه.
بگذريم. اين حرف‌ها در واقع عرض ادب و دوره‌ی دوستی من بود با بهروز و قدرشناسی از او و حضور مهربانش. باقی ماجرا هم که چیز تازه‌ای نیست. دل است دیگر و خوش به حال اهل دلی که دلشان و حالشان به دانش‌شان می‌چربد، این دل‌ها کمیابند. دل و دانش و معرفتی مثل دلِ دوستانم. برقرار باشند که روزگار بی آنها پشیزی نمی‌ارزد.

[MaMaTiR]

اولین بار اسمشو میشنوم

بورنموث

اوندفعه چلسی رو زد

[Sajjad]

[Al!rezA]

اين كيه سجاد ؟

[R A S O O L]

سلام
به عقيده من بهروز صفاريان تنها كسی‌ست كه می‌شود به او اطمينان كرد و موزيكی را با خيال آسوده دستش سپرد و بعد با شنيدن فقط٣٠٪‏ از كل كار متحير شد، ذوق كرد و بعد در كنارش چای نوشيد، گپ زد، شوخى كرد و...
بهروز براى من نه فقط يك استاد، بلكه دوستی شفيق، مهربان و صبور است... اغراق نیست اگر بگویم او هميشه از زمان و زمانه‌ی خود جلوتر بوده و گاهی خيلی از دوستان به اصطلاح متخصص و غيرمتخصص به خودشان اجازه دادند او را قضاوت و نقد كنند؛ البته من هميشه باخواندن و دیدن اين نقدها و این منتقدان فقط خنده‌ام گرفته و می‌گيرد. کسانی پشت این نقدها هستند و مدام از خبث طینت یا حسادت، تیر پوسیده‌شان را به سمت چهره‌های معتبری مثل بهروز صفاریان نشانه می‌روند که بیش از هرکسی محتاج نقد جدی هستند و بعید می دانم این عیب‌جویی‌هایشان هم چیزی بیش از عطش دیده شدن باشد؛ آن‌هم با این ترفندهای ناجوانمردانه که کم ندیده‌ایم در تلخ و شیرین نسبیِ روزگار. حال بماند که این منتقدان که به قول آنتوان چخوف، فقط نیشی نابخردانه به تن بزرگی فرو می‌کنند، خودشان از همه کم کارتر و بی‌کارتر و تهی‌ترند و دل خوش کرده‌اند به این غرغرها که یعنی ما هم هستیم، حتی اگر شده فقط به حرف و آن هم گزافه.
بگذريم. اين حرف‌ها در واقع عرض ادب و دوره‌ی دوستی من بود با بهروز و قدرشناسی از او و حضور مهربانش. باقی ماجرا هم که چیز تازه‌ای نیست. دل است دیگر و خوش به حال اهل دلی که دلشان و حالشان به دانش‌شان می‌چربد، این دل‌ها کمیابند. دل و دانش و معرفتی مثل دلِ دوستانم. برقرار باشند که روزگار بی آنها پشیزی نمی‌ارزد.

خوشمان آمد ! دقیقا خلاصه ی پست های چند ماه پیش من تو موزیک باران شده این متن

[AkbaR]