از شور بختي هاي نسل امروز ما اين است كه فاصله ي زيادي با قله هاي شعر و ادب و پارسي پيدا كرده است.
كمتر جوان و نوجواني است كه اشعاري از حضرت مولانا ، حافظ ، سعدي و ... حفظ باشد.
شايد يكي از مهم ترين عواملي كه مي تواند اين فاصله را پر كند و آنها را با مضامين عالي و پر احساس آنها آشنا نمايد ترانه هايي است كه خوانندگان موسيقي پاپ مي خوانند.
لذا بر خود وظيفه دانستم از كار پر ارزش هنرمنداني مثل محسن چاووشي كه سليقه ي جوانان را مي شناسد و اشعار زيبايي از حضرت مولانا ، عطار نيشابوري ، وحشي بافقي ، سعدي ، حافظ و استاد شهريار را روي آهنگ هاي مورد علاقه آنها مي گذارد و با احساسي بسيار بديع مي خوانند تشكر كنم.
مگر ما امثال اين حكماي الهي كه تمام زندگي خود را بر سر زنده ماندن عشق ، انسانيت ، فرهنگ و هويت انساني گذارده اند و آينه ي تمام نماي رفتار و كردار اهورايي ما هستند چقدر داريم...
اگر ميخواهيم خود را بشناسيم و بدنبال تشخيص درد و يافتن درمان هستيم بايد با گذشته ي خود ارتباط برقرار كنيم و محسن عزيز اين پل را ايجاد كرده!
كاش بقيه هم بتوانند...
محمود شهریاری