حالا کی خواست زن بگیرهنوشته اصلی توسط pirana
تو که با این سنت دختر گیرت نمیاد که... سطح توقعت رو در حد چاه یا غار پایین بیار... واسه روحیه خودت خوبه
پول داشته باش تو 40 سالگی برو دختر 18 ساله بگیر
فقط یه ایرونی میتونه تو 18 سالگی به فکر 40 ساله باشه و تو 40 سالگی بره دختر 18 ساله بگیره
Aron Hosseini Shookhi Kardam Project 3.mp3 خیلی حرفه ای
Aron Hosseini Shookhi Kardam Project 1 حرفه ای تر
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
همین دیگه... اگه میســـوندی الان میدونستی اونی که سرتو میکنی توش و درمیاری چاه نیست و واژن ـه!!!حالا کی خواست زن بگیره
پول داشته باش تو 40 سالگی برو دختر 18 ساله بگیر
فقط یه ایرونی میتونه تو 18 سالگی به فکر 40 ساله باشه و تو 40 سالگی بره دختر 18 ساله بگیره
خوابی بس عظیم مرا در بر گرفته
برم که فردا صبح دوباره بیچاره میشم
مهسا خانم معذرت بابت شوخی ها
دیگه وارد بحث های فلسفی نشوهمین دیگه... اگه میســـوندی الان میدونستی اونی که سرتو میکنی توش و درمیاری چاه نیست و واژن ـه!!!
خودت میگی خبدیگه وارد بحث های فلسفی نشو
بفرما دوش آخر شبی...
من کی گفتم و ...ن ؟خودت میگی خب
بفرما دوش آخر شبی...
گفتم چاه
شب خوش نوید
چونــ اونمـ نیستــ پســ کلنـــ هیچیــــــــــــ ـ ـ ـ
شب-تر شد از شبهای قبلی ، شب !
خرچنگ ، چنگالی فرو دارد !
آغوش وا کرده ست تنگاتنگ...
ماهی، سریدن آرزو دارد...
یک جفت دریا-خوانده ی بی ربط
یک جفت هم-دریای بی دریا !
بی مقصدی که پیش رو شاید...
بی مبدا ئی که پشت سر حتا ...
خورده به هم در اولین برخورد
خیره به هم در آخرین رخداد..
به خسته بودن معترف / اما
مانده به شرط هرچه بادا باد !
خرچنگ ، خشکی - زاده ی خاکی ست..
ماهی ، گواه ِ زنده ی دریا!
با پیش فرض ِ قرمزِ مرزی،
باهم غریبی میکنند اینجا!
خرچنگ ، آب و خاک می داند
محدوده اش دنیای بی نرده ست
ماهی ولی محدود به دریاست..
آتش به جان مانده ست و خونسرداست...
خرچنگ، اهل ِ صبر و جان-سنگی ست
گاهی پی همخواب می گردد..
ماهی، هوای خودکشی دارد
دائم پی قلاب می گردد...
خسته ست از سرسختی ِ خرچنگ..
خسته ست از تکرار جذر و مد..
خسته ست از پرهیز عزرائیل..
خسته ست از خوشبختی ِ بی حد !!
خسته ست از " فریاد زیر آب"
دریا گرفته چارسویش را..
خسته ست از کابوس ماهیگیر
وقتی نمی گیرد گلویش را..
شرح ِ بنفش ِ خود-فراموشیست
مثل ِ شقایق های مردابی ..
هم بکر مانده در لباس ِ آب ،
هم دست خورده از سگ ِ آبی!
خواب ِ قمر در عقرب ِ ماهی..
آغوش باز و بسته ی خرچنگ..
تردستی ِ هم-بند ، در کشتن !
مردن ، کنار ِ سایه های سنگ ...
بی دست ، گاه ِ دست بردن ها..
اندوه ِ بی لمس ِ هم آغوشی..
خالی و پر .. زخمی ِ هر زخمه...
خمیازه ی کشدااااار ِ خاموشی ...
ماهی به تور افتاده ، اما حیف
از بعد ِ عریانی ، فراموشست ..
تنها برای خواب ِ فرسایش
همخانه اش شش دانگ آغوش است!
آغوش ، ماهی تابه ی گرمی ست
وقتی خریدار ِ تنش باشد...
پرواز ممکن نیست ، جایی که
باله/ وبال ِ گردنش باشد...
تن-تفته ی بی تابی ِ تابه
پولک به پولک ، سوختن از نو ..
صدبار روی خاک افتادن
پرتاب در جوی لجن از نو !
تن داده به "تن دادن" و هربار ،
سربرده در لاک فروپاشی ..
خون می شوی دریای موجاموج !
یک لحظه جای او اگر باشی !
اینجاست که تصویر ِ عریانی،
چیزی ندارد جز خطوط ِ درد..
چیزی ندارد جز دو قطره خون
گرم از گلوی ماهی خونسرد!
*
سنگ و دهان ِ ماهی ِ قرمز..
با مردن ِ هرباااار بعد از سکـس..
افتادن از جوی لجن بیرون
تنهایی ِ سیگار ، بعد از سکـس...
طاهره خنیا
در حال حاضر 124 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 124 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول
