شب فرو می افتاد
به درون آمدم و پنجره ها را بستم
باد با شاخه در آویخته بود
من درین خانه ی تنها...تنها
غم عالم به دلم ریخته بود
ناگهان حس کردم
که کسی
آنجا بیرون در باغ
در پس پنجره ام می گرید...
صبحگاهان
شبنم
می چکید از گل سیب
هرکه او بیدارتر پر دردتر....
در حال حاضر 82 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 82 مهمان ها)