روزه نگرفتمنوشته اصلی توسط Hadi 0021
ارزش نداره بری تو فکرش بیخیال گفتم که بدونی
نباید باهاشون طرف شد
روزه نگرفتمارزش نداره بری تو فکرش بیخیال گفتم که بدونی
نباید باهاشون طرف شد
بابا همش چند بار بود که اونم خواستم بدونم کی روزه گرفتهاز دیشب هی روزه روزه میگی.. اینم حرفی که از دهنت میاد بیرون
حالا حرف دیگه نیست به جز گیر دادن به من
سلامتو خوردیروزه نگرفتم
باشه فدای سرت خب چه ربطی به نقل قول من داشت
حرف که زیاده.. اما حرف مشترک فکر نکنم زیاد باشهبابا همش چند بار بود که اونم خواستم بدونم کی روزه گرفته
حالا حرف دیگه نیست به جز گیر دادن به من
تو بگو
من فعلا مخم هنگ کرده حرفم داری بزن خودم مشترک مورد نظرمحرف که زیاده.. اما حرف مشترک فکر نکنم زیاد باشه
تو بگوهر چی باشه منتها غیر از فوتبال
همینجوری گذینه ها خیلی کم بود دیگه فوتبال رو که حذف کنیم فکر نکنم جز سلام و علیک چیزی بمونهمن فعلا مخم هنگ کرده حرفم داری بزن خودم مشترک مورد نظرم
همینجوری گذینه ها خیلی کم بود دیگه فوتبال رو که حذف کنیم فکر نکنم جز سلام و علیک چیزی بمونه
خبری از اسی نیست
برای گفتن من شعر هم به گِل مانده
نمانده عمری و صدها سخن به دل مانده
صدا،که مرهم فریاد بودزخمِ مرا
به پیش درد عظیم دلم خجل مانده
از دست عزیزان چه بگویم گله ای نیست
گر هم گله ای هست،دگر حوصله ای نیست
سرگرم به خود زخم زدن در همه عمرم
هر لحظه جز این دست مرا مشغله ای نیست
دیری ست که از خانه خرابان جهانم
بر سقفِ فروریخته ام چلچله ای نیست
در حسرت دیدار تو آواره ترینم
هرچند که تا منزل تو فاصله ای نیست
رو به روی تو کی ام من؟یه اسیر سرسپرده
چهره ی تکیده ای که تو غبار آینه مرده
من برای تو چی هستم؟کوه تنهای تحمل
بین ما پل عذابه،من خسته،پایه ی پُل
ای که نزدیکی مث من به من،اما خیلی دوری
خوب نگام کن تا ببینی چهره ی درد و صبوری
کاشکی می شد تو بدونی من برای تو چی هستم
از تو بیش از همه دنیا،از خودم،بیش از تو خستم
ببین که خستم،غرور سنگم،اما شکستم
کاشکی از عصای دستم یا که از پشت شکستم
تو بخونی،تو بدونی از خودم بیش از تو خستم
ببین که خستم تنها غروره عصای دستم
از عذاب با تو بودن در سکوت خود خرابم
نه صبورم و نه عاشق من تجسم عذابم
تو سراپا بی خیالی من همه تحمل درد
تو نفهمیدی چه دردی زانوی خستمو تا کرد
زیر بار با تو بودن یه ستون نیمه جونم
این که اسمش زندگی نیست جون به لبهام می رسونم
هیچی جز شعر شکستن قصه ی فردای من نیست
این ترانه ی زواله این صدا صدای من نیست
ببین که خستم
تنها غروره عصای دستم
کاشکی می شد تو بدونی من برای تو چی هستم
از تو بیش از همه دنیا،از خودم،بیش از تو خستم
ببین که خستم،تنها غروره عصای دستم
از عذاب با تو بودن در سکوت خود خرابم
نه صبورم و نه عاشق من تجسم عذابم
تو سراپا بی خیالی من همه تحمل درد
تو نفهمیدی چه دردی زانوی خستمو تا کرد
در حال حاضر 466 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 466 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول
