اها گرفتمنوشته اصلی توسط Sajjad_MCH
ماه کامل و گرگ رو میدونن دیگه همه تو فیلما داستانا نقاشیا مگه ندیدی
اها گرفتمماه کامل و گرگ رو میدونن دیگه همه تو فیلما داستانا نقاشیا مگه ندیدی
که دلم رو برده زوزه های زخمیه یه گرگاها گرفتم
که دلم رو برده زوزه های زخمیه یه گرگ
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]ارتباط بین پلنگ و ماه دقیقن چیه ؟؟؟
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
«...در افسانه قدیمی چینی آمده پلنگ های وحشی و دست نیافتنی، همگی به یک شکل جان می دهند. در شب هایی که قرص ماه در آسمان کامل می شود. زمانی که پلنگ با شیفتگی به ماه می نگرد. بی تابانه خود را به بلندترین پرتگاه می رساند. می رساند تا ماه را به چنگ آورد. با شوق رو به آسمان می جهد. می جهد ولی دستش به ماه نمی رسد. نمی رسد و سقوط می کند. سقوط می کند و جان می دهد. قربانی معبودش می شود ...
عشق ، پلنگی ست که در رگ هایم می دود. پلنگی که می خواهد تا خدا خیز بردارد.
من این پلنگ را قلاده نمی بندم و رامش نمی کنم. حتی اگر قفس تنم را بشکند.
خدا، ماه است و این پلنگ می خواهد تا ماه بپرد. بال رود. به آن برسد. برابرش زتن زند. عجبا که حکایت پلنگ و ماه چه ناممکن است...و هر چه ناممکن تر ، زیباتر. عمیق تر. ماندنی تر.
پلنگ عشق به هوای گرفتن ماه است که به آسمان جست می زند؛ اما هزار هزار هزار فرسنگ مانده به ماه می افتد. دره های جهان پر از پلنگان مرده است که هرگز پنجه شان به آسمان نرسیده است.
خدا اما پرش پلنگ عشق را اندازه می گیرد، نه رسیدن اش را .
و پلنگان می دانند که خدا پلنگی را دوست تر دارد که دورتر می پرد!
کسی نمیدونه ، کسی نمیدونه ، کسی نمیدونه ...
کسی نمیخونه ، کسی نمیخونه ، کسی نمیخونه ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
بسیار عالی , جالبه
پیش از آنکه زاده شوم
می دانستم که زاده خواهم شد
و با همین اندام
مرا دیده بودم،پیش از آنکه زاده شوم
پیش از آنکه زاده شوم
می دانستم که دشنه ای بر دنده ام خواهد رست
**
تالار و گلهای اطلسی
مفرغها
کوزه های ویران و فیروزه
رویای خیام گونه ، تکه تکه ی عشاق
زخم سرداران
معماری استخوان من است
پیش از هفت روز نخست جهان
ریختن نور
زایش کربن
می دانستم که زاده خواهم شد
و سه بار زاده شدم
نخست،بی یاخته
بی خون و بدون طرح
با راز گونه ای از انتشار خدا
با تعریف من،بی من
بار دوم به هیئت گل
در نماز گزاری شیطان
چندان برهنه که آب
آنقدر لخت،که درخت سیب
بار سوم ۱۳۲۰ همان ۱۹۴۴ میلاد مسیح
که شرمگین بودم
شرم زده این قرن
شرم زده این همه پاییز
این همه برگ...
بیژن نجدی
آنقدر بر جهش های خود می افزایند که سرانجام کمرشان می شکند و ...بسیار عالی , جالبه
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
خوشا مردن خوشا از عاشقی مردن...آنقدر بر جهش های خود می افزایند که سرانجام کمرشان می شکند و ...
در حال حاضر 352 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 352 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول
