[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
عزیزم کجایی؟ دقیقن کجایی؟
«کجایی» چاووشی گرفته است. آن قدر گرفته که می توانید در شهر در شعاع صد متری خودتان کسی را ببینید که دارد کلیپ -ها- یش را می بیند یا برای چندمین بار وویسش را پلی می کند و با بند بندش آه غلیظ می کشد و غم جمعه عصرش را به همه هفته می خزاند. چند وقت پیش «اندوه بزرگی ست چه باشی چه نباشی» حجت اشرف زاده گرفته بود، چند وقت پیش ترش «چرا رفتی چرا؟ من بی قرارم» همایون شجریان، چند وقت پیش ترش «ارغوانم آن جاست» علیرضا قربانی با شعر معرکه ای از سایه.
این ها ترانه هایی هستند که در دهه نود گرفته اند. ترانه های دهه ما. ترانه هایی که بعضی شان مرز نسل ها را پشت سر گذاشته اند و از میان سال های دهه پنجاهی تا جوان ها و نوجوان های دهه هفتادی همه گوشش می دهند. ترانه هایی عاشقانه، لبریز از اندوه، گاهی سیاسی با تاویل عاشقانه، گاهی عاشقانه با تاویل سیاسی و گاهی فقط عاشقانه اما تلخ.
این ها ترانه های دهه نود هستند. دهه طلاق های بسیار، خشونت های بسیار، مجرد ماندگی های بسیار برای دهه شصتی ها، دهه رابطه های ناکام، دهه داعش، دهه قضاوت، دهه کمپین نه به خودرو داخلی، دهه ثبت نام صد و ده هزار نفری وام خودرو، دهه حسرت، دهه من خوبم تو بدی، دهه بازار در انتظار، دهه اندوه و گیجی بسیار در عشق و سیاست، دهه عزیزم کجایی دقیقا کجایی؟ کجا؟