تک آهنگ های منتشر شده ی محسن چاوشی برای سریال شهرزاد، مجموعه ی داخل پرانتزی است که مابین آثار گذشته و اثر جدید او قرار گرفته، مجموعه ای که طبعا خط و ربطی جدا از روال کاری مشخص او و تفکرات غالب بر موسیقی اش دارد چرا که قاعدتا آنچه بیش از همه در ساخت و پرداخت این آهنگ ها به آن توجه شده همخوانی مضمون و حال و هوایشان با روایت سریال و عاشقانه ی تراژدیک آن است.
عاشقانه ای که در دهه ی سیِ خورشیدی می گذرد و با درنظر گرفتن همین شاخصه می توان دریافت که موسیقی متناسب با آن نمی تواند دنباله ی پاروی بی قایق یا نزدیک به امیر بی گزند باشد! تغییری که در جنس موسیقی چاوشی حس می شود تنها به همین مسئله برمی گردد، رویکردی حساب شده در جهت همسو شدن با فضای سریال و البته مخاطبین عام که ذائقه ی متفاوت تری نسبت به همراهان همیشگی محسن چاوشی دارند و این ذائقه ی متفاوت را در استقبال چشمگیری که از این قطعات به عمل آمده به وضوح می توان دید.
از طرف دیگر اما برخی منتقدین این تغییر رویکرد را مختص به چهارچوب سریال شهرزاد نمی دانند و آن را تاثیر مستقیم حضور بهروز صفاریان و حاصل نفوذ او بر نگرش موسیقیایی چاوشی تلقی می کنند. بحثی که با بررسی پنچ تک آهنگی که ماحصل همکاری این دو است مطرح شده. " مادر، بی قرار، همخواب، به رسم یادگار و دل مغموم " همگی فضایی متفاوت از آنچه در آلبوم پاروی بی قایق برای مخاطبین جدی محسن چاوشی ترسیم شده بود دارند و حتی می توان گفت که با تم شرقی خود که ردپای نوای دشتی آن را کاملا پر رنگ می نماید در برابر موسیقی مدرن و به روز آن البوم قرار گرفته اند.
دورنمایی که در وهله ی اول به ذهن مخاطب می رسد ظاهرا صحیح است اما در صورتی که به همین نگاه کلی بسنده کنیم و پیش تر نرویم، چرا که با اندکی تامل می توان دریافت این چند تک آهنگ سفارشی نمی توانند سنگ محک مناسبی برای سنجش تنظیم کننده ای با کارنامه و اعتبار بهروز صفاریان باشند.
فراموش نکنیم مادر در ایام عزاداری دهه فاطمیه و به عنوان تیتراژ برنامه ای سفارشی که متناسب با همان ایام روی آنتن می رفت منتشر شد و بی قرار هم قطعه ای بود با محوریت دفاع مقدس و در رثای شهدای غواص که با توجه به حال و هوای آن روزها همان فضاسازی آرام، مغموم و نوحه وار را در دل ملودی و تنظیم خود می طلبید.
با در نظر گرفتن این موارد و آنچه که پیش تر در رابطه با قطعات سریال شهرزاد گفته شد نتیجه ای که حاصل می شود همان شعاری است که دوستداران پر و پا قرص محسن چاوشی سال هاست بین خود رد و بدل کرده اند و به آن اعتقاد دارند. اعتماد به ذکاوت و قریحه ی خواننده ی محبوبشان که انتخاب هایش همواره با کمترین درصد اشتباه همراه بوده اند. تا به اینجای کار بازتاب هایی که تک آهنگ های مجموعه ی شهرزاد و فراگیر شدنشان نشان می دهد نیز موید همین نکته است که او چه در رابطه با بهروز صفاریان و چه دیگر عوامل مهم و موثر درست تصمیم گرفته و به جا انتخاب کرده. مطمئنا تیمی که چنین دقیق پیش می رود و برای هر قطعه تمام ملاحظات خاصه را درنظر می گیرد برای آلبومی که گفته می شود جهان دیگری دارد ورای این چیزها عمل خواهد کرد. چند صباحی صبر باید.