نوید آلبوم امیراشکان غلامی رو گوش کردی ؟
نوید آلبوم امیراشکان غلامی رو گوش کردی ؟
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
نه هنوز. وقت نکردمنوشته اصلی توسط Milad16+
حتما گوش کن
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
علی قمصری عجب شعرایی انتخاب کرده
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
صحبت های [فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...] در مورد [فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...] ، [فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...] و [فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...] :
احسان خواجه امیری عزیز مثل پدرشان که برای همه خاطره دارند ، موفق عمل کرده است . خودش هم صدای بسیار خوبی دارد و موزیسین است . در کار خودش موفق است و تا امروز در سبک خودش یعنی پاپ – سنتی به خوبی جلو آمده و شعرهای خوبی هم انتخاب می‌کند .
احسان خواجه امیری یا سیروان خسروی چون کار خودشان را درست انجام داده اند ، موفق بوده اند . نگاه مردم اهمیت زیادی دارد و چون انتخابشان این هنرمندان بوده ، کاملا به حق انتخاب شده‌اند . هر کدام از این عزیزان در سبک خودشان موفق بوده‌اند . من پاپ – کلاسیک می خوانم ، احسان سبک پاپ – سنتی را دارد و دوستان دیگر هم در فضاهای دیگر کار می‌کنند . در کل به نظر من هنرمند باید دارای ویژگی‌های غنی باشد تا بتواند مخاطب را شناسایی کند و روانشناسی داشته باشد تا بتواند در جایگاه خودش بماند
واقعا به نظر من صدای محسن چاوشی ویژگی هایی دارد که می تواند تاثیرگذار باشد . صدای ایشان رنگ خاصی دارد و خودش هم هنرمند باهوشی است و ترانه های خوبی انتخاب می‌کند . من خودم یکی از کسانی هستم که صدایش را دوست دارم . صدای محسن چاوشی دارای ویژگی هایی است که می‌تواند شنونده را تحت تاثیر قرار دهد . سوز صدا و نوع بیان کلامش اهمیت دارد و بچه خوش ذوق و خوش فکری است و انصافا ملودی هایی را می‌خواند که با صدایش همخوانی دارد . در ژانر خودش بسیار موفق است . ایمان قیاسی یک بار با من تماس گرفت و گفت که من در کنار محسن چاوشی هستم و گوشی را به ایشان داد . ایشان هم ابتدا بخشی از زیر آسمان شهر را خواند و گفت که این آهنگ واقعا من را تحت تاثیر قرار داد . او گفت که این قطعه بی‌تاثیر در زندگی من نبود و خاطره قشنگی بود . درباره ترانه با همدیگر بحث کردیم . کلا نگاه زیبایی داشتند . دوست داشتیم کاری را به صورت مشترک منتشر کنیم اما باید ببینیم که شرایط چگونه میشود اما من صدای محسن چاوشی را به عنوان یک صدای خاص قلمداد می‌کنم که بدون تعارف توانسته با مخاطب ارتباط برقرار کند . ویژگی‌های ترانه‌های ایشان و نوع ملودی های پرحسی که می سازد ، توانسته برایش موفقیت ایجاد کند
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
باشه
همه سازها رو زنده زدن و خواننده هم زنده خونده کلا خیلی کار حرفه ای از آب دراومدهباشه
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
نقد آلبوم با قرصها میرقصد
مقدمه
داستان به دو سال و نیم قبل برمیگردد. زمانی که در یک جمع دوستانه که تازه رفاقت ها بوی تازگی میداد و در کنار آن عشق های نوشکفته از بهار می رسید، در جاده ای تکراری، آهنگی فضای تکرار را به ناگهان شکست و فضای بیرون و درون رنگِ آبی به خود گرفت. گویا آهنگی که بعد از مدت ها جستجویش را میکردم یافته بودم. نحوه ی آشنایی من با کاوه ی آفاق در یک اتاقِ آبی بود. بعد از آن، جستجوها به آلبوم "استرس" ختم شد. آلبومی کاملا متفاوت از دورانِ خود که توجه موزیک بازان را به شدت جلب کرد. تا مدتی نیزبا شال وُ دادوفریادهای کلنجار سر کردیم تا اینکه خبری، شیرینیِ تمامِ این لحظات شیرین را تلخ که چه عرض کنم؛ زهرمار کرد.
"کاوه آفاق از گروه دِ ویز رسما جدا شد"
این خبر باعث شد که حواسم سمتِ گروهی برود که تا آن موقع زیاد توجهی نداشتم. شاید خیالِ زهی باطلم فکرش را هم نمیکرد گروهی اینچنینی با آن آلبوم آننچنانی به یکباره از هم بپاشد. این خیانتی بود از هر دو سو به تمامِ مخاطبانی که برای موسیقی، اندکی ارزش قائلند. بعد از آن فقط حاشیه های کاوه آفاق را دنبال می کردیم تا به آلبومِ "با قرصها میرقصد" میرسیم. گرچه این آلبوم از نظرِ نوستالژی خاطراتِ خوبی را برای شنونده رقم میزند و چندی از تنظیم ها که مخاظب را مجذوب خود کند، ولی (امان از ولی ها) در نگاهِ اول این تیتر را در ذهنِ "موزیک بازان" تداعی می کند که :
"کاوه آفاق ((اشتباها)) از گروه دِ ویز رسما جدا شد"
اولین چیزی که در آلبوم در ذوق میزند عوض شدنِ کاملِ خطِ فکریِ کاوه آفاق است. گویا با اینکه وزارت ارشاد دستِ کاوه آفاق را باز گذاشته ولی این شخصِ کاوه آفاق بوده که آن اتفاقِ در آلبومِ اول را به سرانجام نرسانده. حتی با گذاشتنِ آهنگ هایی مثل بیگانه و عبور نو در آلبوم. از طرفی با نگاهی به تک قطعات منتشر شده توسط گروه دِ ویز مشخص میشود با وجود ملودی هایی که سرزنده هستند، ولی فقدانِ یک خواننده ی مسلط تر را دارد تا بتواند حقِ مطلب را به درستی ادا کنند! مدت ها این مطلب در ذهنم بود که کاوه آفاق سبکی را انتخاب کرده که همانند درامز برای این سبک است و آن هم گروه است، که چندی پیش همین مطلب را در یکی از رزونامه ها خواندم و خوشحالم از این بابت که اکثریت اتفاق نظر دارند که شاید، شاید، شاید، ... به هر حال امید است که افسوس این اتفاق به دلمان نماند.
در قسمت اول نقدِ آلبوم های موسیقی آلبومی انتخاب شده که نیاز به بررسی های بیشتر و نگاه هایی دقیق تر باشد. چون اعتقاد بر این دارم که از "کاوه آفاق" نباید به سادگی گذشت. در مقدمه ی نقد آنچه باید گفته میشد را گفتیم. باشد که رستگار شوید. و من الله توفیق
قسمت اول نقد آلبوم "با قرصها میرقصد" شانزده اسفند ماه هزار و سیصد و نود و اندکی پنج
به کانال "نقد.آلبوم.جنجال؟" بپیوندید و آن را به دیگران نیز معرفی کنید...
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
در حال حاضر 450 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 450 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول
