آلبــوم پــاروی بی قایـق محسن چاوشی

[Milad]

استاد خراطها خیلی ارادتمندیم عاقا ..
از استاد چه خبر کی البوم میده بترکونه خیلی منتظریم
واقعا یه موسیقی ایران و یه استاد خراطها

آلبوم نه ولی یه گویا ورژن جدید تیغشو میخواد بده بیرون

[mali68]

نیشتو ببند یعنی میخوای بگی نبض موسیقی دستش نیست ؟

نبضش حالا شاید نه ولی ایشون قلب عالم موسیقیه شک نکنمخصوصا اهنگ تیغو میکشم

[Sajjad_MCH]

نیشتو ببند یعنی میخوای بگی نبض موسیقی دستش نیست ؟

به نظرم این البوم جدید استاد خراطها ، میتونه رقیب جدی برای البوم حباب که به گفته ی استاد محسن جز سه البوم برتر تاریخ هست باشه
من که خیلی امید دارم ... هنوز تیغی که همراه با البوم قبلی استاد عرضه شده بود رو نگه داشتم
خدا کنه بازم تو این پکش باشه ..

[Sajjad_MCH]

آلبوم نه ولی یه گویا ورژن جدید تیغشو میخواد بده بیرون

شما وضو داری که اسم تیغ رو میاری ؟‌

[Milad]

نبضش حالا شاید نه ولی ایشون قلب عالم موسیقیه شک نکنمخصوصا اهنگ تیغو میکشم

[kamran69]

واقعا موسیقی ایران دست خراطاست ؟

نه منظورم این نبود که موسیقی دست خراطها ست. موسیقی دست کسیه که خوب کار کنه حالا هر کی میخواد باشه . اون کاربره محسن اینجوری نوشته بود که یگانه و فلان و فلان نبض موسیقی کشورند بعد اون یارو که آواتار سیگاری میزاره نقل قول کرده و خراطها . شما بگید این حرفش یعنی چی ؟ یعنی موافقه که خراطها با اون 3 تا نبض موسیقی کشورند ...

[asc]

تو موسیقی نوین بعد نبوغ تیغ حرف اول و میزنه چیزی نمیدونین الکی تف ندین

[MrA_Chavoshi]

احترام به مخاطب

[Sajjad]

تو همونی که توی موج بلا واسه تو دستامو قایق میکنم

[AkbaR]

مثل صدای خنده‌ی بچه توی عزا، آهنگِ کُندِ ثانیه‌هامو به هم زدی
یه مالنا شدی و توی خواب‌های من، با کفشِ سرخِ پاشنه بلندت قدم زدی

فرخ‌لقاءِ قلعه‌ی سنگیِ فیس‌بوک، با دیدن یه عکست امیرارسلان شدم
مثل یه زن که عشقشو آبستنه می‌خوام، روح تو رو ادامه بدم تو تنِ خودم

توی چشات مدیترانه‌ی طوفانی داری و یه سرزمین کشف نشده پشتِ پیرهنت
نخلا تو فصل خرما به تو فکر می‌کنن، مردا همه مجسمه می‌شن با دیدنت

به عابرای بی‌خبرِ کوچه رحم کن، اِنقدر دل هوایی کن و خواستنی نباش
از وقتی پا برهنه تو ساحل قدم زدی، دائم نهنگا غرق می‌شن توی ماسه‌هاش

من عاشقت شدم مثِ افسانه‌های دور، مثل جوونِ اولِ فیلمی سیاه سفید
که با نگاهِ دختری از پشتِ پنجره، از زنده‌گیش و آرزوهاش دست می‌کشید

تو سر رسیدی از توی خوابای بچه‌گیم، دنیام توی حریم نگاهت خلاصه شد
نسکافه‌های بی‌شکرِ روزمره‌گی، با بستنیِ عشقِ تو کافه‌گلاسه شد

با من خودی شدی مثِ لبخند با ژوکوند، تو خونه کردی مثل یه تحریر تو صدام
چشمامو روی هفته‌های لعنتی ببند، هر بوسه‌ی تو یعنی یه قرص دیازپام

همقدِ عکس آلبوم کهنه جوون شدم، دستام دارن جوانه می‌دن عین یه درخت
از چشم من قشنگ‌ترین پرچمِ جهان، تصویر سینه‌بندِ توئه روی بندرخت

خنده‌ت نمک پاشید روی زالوی هاری که خون ترانه‌های منو مزه مزه کرد
تو شعر من وزارت ارشادو سیل برد، وقتی که عطر تو همه‌ دنیامو قبضه کرد

مِن‌بعد زیر سلطه‌ی چنگیز هم بریم، من با تو روزگارمو تعریف می‌کنم
تا راه هیچ شاعری سمتِ تو کج نشه، خطِ سفیدِ عابرو اِسنیف می‌کنم