ایشالا که همین طوره...نوشته اصلی توسط Sajjad
عوامل اگر باشن که قطعا برای ساختش باید باشن فقط یه سناریو میمونه که با توجه به مهرجویی که تو فیلمای اخیرش دیدم یکم نگرانم میکنه
اگر چه با همه این اوصاف هر چه از دوست رسد نیکوست و شنیدن صدای محسن این بار رو پرده سینما قطعا لذت بخش و صد البته یه اتفاق خیلی خوب!
نترس و بگو ...
چونــ اونمـ نیستــ پســ کلنـــ هیچیــــــــــــ ـ ـ ـ
خب دیگه ما هم خیلی شلوغ کردیم سر اومدن البوم
یکم دور شیم از این فضای بریم تو خلوت بیشتر لذت ببریم ازش
از فردا کمتر با پستا و پر حرفیام سرتونو درد میارم
برام مهم نیست که دیگه صدای قلبم چی میگه
تو آخرش توجهی به خواهشم نمیکنی
تفنگ سرپر مخاطب را یاد کلبه ای متروک در وسط جنگلی بی گذر می اندازد با پدربزرگ چشم ابی که نوه اش را تنها بزرگ کرده برای نجات جنگل از بی عاطفگی،تبعیض..و حالا نوه جوان جامانده از پسر جنگجویش برومند شده، ایستاده و زل زده به تفنگ سرپری که هدیه اجدادیست برای برقرای عدالت به جنگل..جنگلی که گوزنهای زیادی برای حفاظت از بکر ماندن و پابرجابودنش سرشان را قاب کرده اند بالای شومینه گرگ ها..گرگهایی که دشمن همیشگی گوزن های با اصالتند..گوزن های حامی ازادی با شاخ های نشانه ازادی که سالهاست ازادیشان به یغما رفته...همه اینها را نوه در دود به هوا رفته چپق پدربزرگ میبیند و جنگلی که هیچ گوزنی دیگر برای نجاتش ظغیان نمیکند..جنگل ارام اتش زیر خاکستر...وتفنگ میخ شده که تلاشش برای ازادی از اسارت میخهای روی دیوار فایده ای نداشته...تفنگی که جنون ظغیان دارد...خیره به چشمهای خاکستری نوه همراه با روح مرده کبوترها و گوزن های رفته در راه ازادی عهد بست که خون راه بیندازد برای ازادی..که خون راه بیندازد برای استقلال که هنوز هم میشود ازاد شد..
پیوند:گوزن و کبوتر نماد ازادی طلبی...گرگ نماد ظلم و استبداد..پدربزرگ و اجداد نماد مبارزه..جنگل نماد کشوری با تمدن دو هزار و پانصد ساله
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
لباس پوشیده بودم و داشتم می رفتم بیرون که بابا زنگ زد: اول خبر مرگ یکی از فامیل را داد (که قبل تر از آن مطلع شده بودم) و بعد هم صحبت وضعیت کوبانی شد (می داند که من اینجا تلویزیون ندارم و دسترسی ام به اخبار فقط از طریق سایت هاست)، اما کاملا مشخص بود که این صحبت ها بهانه است و دلش تنگ شده برای پسر بدی که از وقتی خوب تر باشد، دور تر و دور تر شد...
به محض اتمام مکالمه، در هندزفری صدای آشنایی می گوید:
به دیدنم که میای برام گلاب بیار / که مزه مزه کنم نفس کشیدنتو
برای خستگیام یه کم سراب بیار / که باز دوره کنم خیال دیدنتو
راه می افتم و می رسم، و چند دقیقه بعد حجم زیبایش در مانتوی صورتی کم رنگ جلویم می نشیند، زیبایی خسته اش را به دقت نگاه می کنم و تمام اتفاقات این سال های سخت را مرور می کنم و با خودم می گویم :
نه دنیا از سرم خیلی زیاد بود / نه پیشونی نوشتم بود کم باشم
به هر تقدیر شکلک در نیاوردم / فقط می خواستم شکل خودم باشم
برای برگشتن هیچ عجله ای نداشتم، می دانستم خبر های چندان جالبی منتظرم نیست، همه خبرگزاری های رسمی می گویند تقریبا نصف شهر و مقر فرماندهی کرد ها به دست داعش افتاده... اما یک خبرگزاری غیر رسمی چند دقیقه پیش خبری منتشر کرده مبتنی بر بازپس گیری بعضی از مناطق به وسیله کرد ها و شروع عقب نشینی نیرو های داعش در کوبانی... به این فکر می کنم که حتی اگر این خبر را هم نمی خواندم همچنان امیدوار بودم، اگر امید نداشتم امروز با دقت صورتم را اصلاح نمی کردم و نمی رفتم تا به او بگویم:
من راضی ام به هر چه تو می خواهی / ترجیح می دهی چه کسی باشم؟
او هم البته بر خلاف آنچه که می گفت کاملا نا امید نبود، چون خوشگل تر از روز های قبل شده بود، من البته برای اولین بار بود که می دیدمش ولی درک اینکه خوشگل تر از روز های قبل شده بود برایم سخت نبود... وقتی دیرش شده بود و بحث خانه را می کرد یادم افتاد که:
توی خونه روی دیوار، یه تفنگ سر پُره
ادامه فکرم را می گیرم تا سال 66، وقتی که پدرم موقع جنگ، برای مادر و مادربزرگم خانه ای در ورامین اجاره می کند تا از جنگ و مرز به دور باشند و خودش به غرب کشور بازمی گردد تا شاید بتواند کاری بکند... امشب زنان و کودکان زیادی که در مرز های ترکیه سرگردانند، دل نگران مرد هایی هستند که در قلب کوبانی دارند دارند تلاش می کنند تا شاید بتوانند کاری بکنند و من به این فکر می کنم که :
من بی تو چیزی نیستم جز، خونه ی بی پنجره جز
آدمی که غربتش از مرگ طولانی تره...
جز آدمی که غربتش از مرگ طولانی تره...
اشترم فک کنم رفتیم تو مطبوعات طرف یه امار زده خیلی شبیه اینجاس
در حال حاضر 546 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 546 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول
