شعرای یاغی رو که اصن نمیشه خوند یه جوریه همش غزل ِ
در بسته و قفل و من ... پشت در
تو و اخم ناجور دربان تو !
مرا رد نکن کوچه خلوت شده است
من و این غزل، هر دو مهمان تو
من و خط فقری که عاشق کش است
اگر سفره های فراوان تو
غزل می فروشم به یک تکه نان
غزل می شود تکه نان تو
بیا باز کن این در لعنتی
که آهم نگیرد گریبان تو
آلبوم ماهان خوب بود
قابل تحمل و قابل شنیدن
یکی هم بود
که پنجره جمع میکرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
در حال حاضر 510 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 510 مهمان ها)