آلبــوم پــاروی بی قایـق محسن چاوشی

[!M?sbh؟!]

حتی یه ثانیه باید میومدی !!!!

[!M?sbh؟!]

اسم مرا صدا بزن ..

[!M?sbh؟!]

به جای نگهبان صدات میکنم ..

[SAEIIID]

کیفیت 4k برای آلبوم رو گذاشتن؟

[SAEIIID]

'دزیره ه ه' گفتن های کش دار

[mohammad68]

من از فکرت بيرون نميرم،داره کلي برف مياد قد بارون بهاري....
دستتو بکن توي قاب،،،

• 
  

[SAEIIID]

یه مطلب زیبا


كلنجار " قطعه ي كلافه ايست، درست به مانند خواننده ي آن در هنگام خلق اثر. تمامي كلافگي ها و خستگي هاي خواننده يك جا در اين اثر تلنبار شده است.
گويي ساعت سه ي بعد از ظهر است، چشمان چاووشي تازه گرمِ خواب شده كه او را بيدار مي كنند و مي گويند: " بدو بيا پشت ميكروفون بخوان! "، او هم هرچه كلافگي در روح و بدنش ساري و جاري است تزريق مي كند به اين آهنگ!
اصلا انگار دوست ندارد بخواند ولي مجبور است، درست به مانند مضمون قطعه كه طرف دوست ندارد شرايط آنگونه باشد اما كار از كار گذشته!


ملودي كه از معدود جاهاي آلبوم است كه در طول كار كاملا برجسته و بُلد به گوش مي رسد، حتما قصدي در كار بوده كه چاووشي خواسته شنونده در طول كار ملودي را در پس ذهنش نگه دارد. حتما مهم است ديگر ...
آخر ملودي اش بوي تنهايي مي دهد، گويي چاووشي هنگام ضبط ملودي به همه گفته: " بيرون! مي خواهم تنها باشم! " و بعد نشسته پشت پيانو و غصه و ماتم ترانه را با انگشتانش به خورد كلاويه ها داده!


با همان خستگيِ صدا كه ما را ياد " هق هق" مي اندازد شروع به خواندن مي كند: " كمد پر از لباس تو ... "، يقينا هنگام ضبط استوديو بوي كنت 7 مي داده!
شايد هم مثل " كم تحملم " هنگام ضبط استوديو را دود برداشته بوده!
" يه قطره اشك ممكنه ... " نفس كم مي آورد، نه اين كه واقعا كم بياورد، از قصد نفسش را حبس مي كند كه شنونده يا همان مخاطب ترانه را تحت تأثير قرار دهد.
" خونه رو پرسه مي زنم"، به محض اين كه اين قسمت را ادا مي كند كيك درامز وارد كار شده و در اصل پويايي قطعه رسما شروع مي شود.
چاووشي در اينجا بسيار هوشمندانه عمل كرده چون پرسه زدن يعني حركت و حركت يعني پويايي پس كيك چه جايي بهتر از اينجا وارد كار شود؟!


بعد از تمام شدن پارت اول حال نوبت هنرنمايي هاي اميد حجت و بهنود فدوي استكه ادامه ي كار را به گيتار الكتريك هايشان بسپارند.
" كلنجار " از معدود قطعات آلبوم است كه در آن وكال به صورت تمام و كمال به موسيقي نچربيده! يعني مولف عرصه را براي شنيده شدن موسيقي تنگ نكرده و اجازه داده به همان اندازه كه وكال و ترانه گوش شنونده را قلقلك مي دهد، موسيقي و تنظيم نيز خودنمايي كنند.


" اين كه دوسَم نداشتي برام اهميت نداشت"، مطمئنم هنگام خوانش اين قسمت سرش را به نشانه ي تأسف پايين انداخته! اگر خوب گوش كنيد حجم صدا در آن لحظه تا حدودي كم مي شود، سرش را به نشانه ي تأسف پايين انداخته بنابراين صدايش آرام تر به گوش مي رسد.
" بال شكسته ي منو بدوز روي شونه هات"، شما هم صداي خواهشش را مي شنويد؟! درست است كه نشانه اي از خواهش كردن و تمنا در ترانه نيست اما كافيست به تلفظ " بدوز " توجه كنيد، همين!
" برام مهم نيست كه ديگه، صداي قلبم چي مي گه" اينجا هم زيركانه عمل كرده! چون تأكيد دارد كه برايش مهم نيست نداي درونش چه مي گويد " برام مهم نيست كه ديگه را در گام بالاتر اجرا مي كند و " ... قلبم چي مي گه" را در يك گام پايين تر.
" فقط يه كم كلافه م [نفس]، يه كم بهم ريخته م "، ... و اين نفس ها! آخ از اين نفس هاي خشك ... — with Mohsen Chavoshi.

[mohammad68]

کلنجار عالیه ...

[HADIS]

mohadese
من توام يا تو منی

[HADIS]