چرا فیلم هایی که معرفی می کنید اصلاً جذابیت ندارند؟ یعنی اگر همین فیلم های برگمان و هیچکاک را از تلویزیون پخش کنیم، هیچ کس آنها را نگاه نمی کند. آیا جذاب بودن برای مخاطب عام، منافاتی با هنری بودن فیلم دارد؟ مسعود فراستی: قسمت دوم جمله، خیلی خوب است. جذاب بودن خیلی لازم است و آنهایی که جذاب نیستند و پز جذاب نبودن می دهند، خیلی پرت اند. اما باید به این دوست عزیز مان بگویم که اولاً: بعضی از فیلم ها را نباید در تلویزیون دید (حتی در تلویزیون های 50 اینچ). این فیلم ها مال سینما و مال پرده اند. فیلم های هیچکاک و فورد و برگمان و میزوگوچی و دیگرانی که سینما ساخته اند در تلویزیون آنچنان چیزی به شما نمی دهد. روی پرده است که سینما معنی پیدا می کند و می شود سینما دید. دوماً: چیزی که گفتی کمی هم ناشی از مشکل تربیت حس است که در این باره قبلاً یک مقدار زیادی حرف زده ایم.
"**** استار" فیلمی است سطحی و بی مقدار ... - "برف روی کاجها" فیلم به شدت بدی است و نازل... - "گذشته" فیلم بدی است و حقیر... - فیلمی بسیار سخیف و عقیم در سینمای ایران... - "آسمان زرد کم عمق" فیلمی است که هیچ یک از شرایط درست یک فیلم سینمایی را ندارد و از بحران بی مسئلگی و فیلمفارسی رنج می برد که نه فرم دارد و نه محتوا و نه حتی مضمون درستی - هنر سینما دست خالفش را در هر شرایطی رو می کند و در کل ابژه بازی میکند به همین علت در سینما دروغگو رسوا می شود و سینما پیروز . - "هیچ کجا، هیچ کس" اولین فیلمی بود که مرا کمی با خود همراه ساخت. برای نخستین بار با کمی کارگردانی و بازیگری روبرو شدم. - "گلادیاتور" اثری فاخر و ارزشمند از ریدلی اسکات است ... - "پذیرایی ساده" مانی حقیقی فیلم روشنفکرانه ی دروغینی است نه درباره ی پول است ...-جدیدترین اثر پوران درخشنده همانند بسیاری از فیلمهای سینمای ایران محتوا محور است. محتوا محوری ای که به خودی خود نه فضیلت محسوب می شود و نه رذیلت.
در حال حاضر 392 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 392 مهمان ها)