من خودم زياد از كلمه استاد استفاده نميكنمنوشته اصلی توسط AkbaR
قربونت نه باو راحت باش
چشم
خوب شد گفتی
اصن ديدي تا حالا بگم ؟
گفتم تا بدونيد
من خودم زياد از كلمه استاد استفاده نميكنمقربونت نه باو راحت باش
چشم
خوب شد گفتی
اصن ديدي تا حالا بگم ؟
گفتم تا بدونيد
همین سعید کریمی کشو مشوی به قول خودت هره س ؟آره
همش از گوز و باسن و ماتحت و اين چيزا حرف ميزنه توو فيس
توُ كف ِ انگار
آورینمن خودم زياد از كلمه استاد استفاده نميكنم
اصن ديدي تا حالا بگم ؟
گفتم تا بدونيد
آورین
پستاش باحاله عمه و ....
همش از گوز و باسن و ماتحت و اين چيزا حرف ميزنه توو فيس
توُ كف ِ انگار
تو کفِ مونیکا بلوچی و چارلیز ترونه
آره دقيقاپستاش باحاله عمه و ....
تو کفِ مونیکا بلوچی و چارلیز ترونه
دیوث‌ها نمی‌شنوند اکثرا کرند
در فکرِ تازه کردنِ مکری مکررند
جز خشم و نفرت از تو غنیمت نمی‌برند
بگذار تا مقابلِ روی تو بگذرند
دزدیده در مصائبِ خوبِ تو بنگرند
تا مکر چون کنند و چه مکرانه آورند
کز بهرِ جمله‌ای همه محتاجِ این درند
این اسب‌های اخته که در اصل استرند
در برکه‌های گند و تغفن شناورند
چون در درونِ پرده چنین پرده می‌درند
بگذار تا مقابلِ روی تو بگذرند
صد بار تا مقابلِ روی تو بگذرند
بسیار تا مقابلِ روی تو بگذرند
دو پاره از کفن م را
پشت افکار نهیلیستی خود ،کنـــج یک رویکرد خوابش برد
شهر را گشت و گشت، خسته نشد ،شهــر را خسته کـــرد خوابش بــــرد
نصف شب بود، دختری تنها، دوره می کرد خاطراتش را
آنقدر دوره کرد تــا .... آخـــر ،مثل یک دوره گرد خوابش برد
از "خدایا چقدر بدبختم" تا "خدایا ببخش مجبورم"
توی ماشین نشست و رفت ... که رفت،روی پاهای مرد خوابش برد
بار اول کمـــی عرق کــــرد و سرخ شد بعد رفت توی اتاق
بعد با گریه روی تخت نشست ...بعد با خـون و درد خوابش برد
یاد آورد روز آخر را، فحش ها زجه های مادر را
بعد با فحش "گم شو از خونه _ _ دیگه هم برنگرد" خوابش برد
نصف شب بود، دختری تنها با کلنجار ها قدم میزد
چند ساعت گذشت و خود را از،
روی پل پرت کرد ....
خوابش برد
مرتضی عابدپور لنگرودی
فرض کن،
خاطره ای باشی و مبهم باشی
فرض کن،
از همه ی خاطره ها کَم باشی
فرض کن دوست نداری که برقصی،
شاید،
دوست داری دهه ی زجر محرم باشی
یا به یک کوچه بپیچی و کمر راست کُنی
یا که مجبور شَوی تا کَمَرَت خم باشی!
خم شوی تا کمر و درد بریزد در تو
تووی یک رعشه ی ناخواسته محکم باشی
نرخ روزانه ی نان را بنویسی
اصلا"،
بادها را بخوری،عاشق پرچم باشی
هشت سالی به خودت فحش مزخرف بدهی
جنگ تحمیلی ِامضا شده با سَم باشی
قید آزادی خود را بزنی،بی سلول !
به دموکراسی پریود شده،مُلزَم باشی
شکل نشکافتن ِ هسته ی یک چیز ِ بزرگ
فکر دلواپسی ِقبله ی عالم باشی !
.
.
.
روی دعوای زن و شوهری ات،خط بِکِشی
فارغ از فلسفه و منطق ِآدم باشی!
روضه خوان ِ زن ِ بیچاره ی مادر مُرده
سینه چاک ِدو سه تا،مجلس ِ ماتم باشی
سفره ی درد و دلت را سَر ِ شب پهن کُنی
دست و دلباز تر از زلزله ی بَم باشی
بعد هم شُکر کُنی با عرق ِ سگ پرسه
فکر خارج شدن از دست ِ جهنم باشی
.
.
.
تف به گور ِ غزلی که،تو نباشی در آن
خوش به حال من و این خانه،
که باشم،
باشی..
ناصر ندیمی
در حال حاضر 369 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 369 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول
