معماری مستر و تنظیم این کار یکم تو ایران غریبه ; سبکی هست که حنجره ی وکالیست هیچ تفاوتی با یه ساز نمیکنه و وزنش با سایر اجزای تنظیم یکیه ; بخاطر همین میکسر وقت مستر کردن ابایی نداره صدای خواننده رو همطراز با موزیک بکنه ; برای ما یکم گم بودن صدای شادمهر شاید عجیب باشه ولی سالهاست این سیستم توی موسیقی الکترونیک خصوصا سمت انگلیس دنبال میشه و چندماه دیگه میبینین توی مارکت داخلی مد میشه
صدای شادمهر ; این گام خوندن از زمان "آزادی" شروع شده و واقعا الان به پختگیش رسیده طوریکه داره ویبره های قشنگی میزنه , بحث دوست داشتن یا نداشتن این کار سلیقه ایه خصوصا ترانه ای که میگه "مگر که غیر از اینه" ; اما واقعا باید نامردی کرد در حق شادمهر که نگیم حنجره ش داره پخته میشه تو دهه ی چهارم زندگیش و خوب می خونه
***شادمهر با انتخاباشه که شادمهره***
انتخاب کرد که بره
انتخاب کرد که چرت و پرتایی مث حالا بیا اینجارو بخونه
ماندگار و محالو با پاپ کرن تو یه پکیج ارائه بده
الانم انتخابش این بوده که این موزیک رو بده ; من نمیگم نمیشه کسی رو که دوسش داریم رو نقد نکرد ; اما من بهش اعتماد میکنم چون حس میکنم دائما در حال پیشرفته ; آدمی نیست که یه اشتباه رو دوبار بکنه ; چندبار از اونایی که میشناختنش وقتی ایران بود شنیدم که آدمی نیست که بدونه راهی که داره میره اشتباهه و همون لحظه که به یقین رسید راهشو عوض نکنه
اینو من حتی میتونم از پاک کردن دم به دقیقه ی پستای اینستاشم بفهمم ; همینطور از وسواسش روی موزیک و اینکه هممون میدونیم چندین کار با صداش تولید شده که بدون اینکه حتی میا بشنوه رفته تو سطل آشغال
پس بهش اعتماد کن شاید اون میفهمه مارکتو نیاز موسیقی مملکتو و تو نمی فهمی
پنج شيش ساله قراره شادمهر پيشرفت كنه و فضاهاي جديد رو داره امتحان ميكنه
و فكر كنم اين داستان حالا حالاها ادامه خواهد داشت