من قبلا هم گفتم در مورد په له و مارادونا نمیتونم با قاطعیت اظهار نظر کنم...
دو تا جنبه وجود داره:
اول اینکه من شخصا (و البته اکثر ما) بازیهای اون موقع رو اصلا ندیدیم، همه حرفها بر اساس کلیپ ها و شنیده ها و گفته هاس... برای اینکه بگی یه بازیکن بهترین بازیکن تاریخه باید عملکردشو توی چند فصل مختلف به طور کامل بررسی کنی تا بشه در موردش اظهار نظر کنی... من هر چی از مارادونا دیدم و شنیدم فقط در حد همین کلیپ ها و درخششی بوده که داشته ولی ممکنه تو مقاطعی از فوتبالش عملکردش بد بوده.... یا مثلا در طول فصل عملکرد جالبی نداشته باشه...
من دوران زیدان، رونالدو برزیلی، و حتی تا حدودی روماریو رو کاملا به یاد دارم و میتونم در موردشون اظهار نظر کنم ولی مارادونا و په له نه! مثلا همین مسی و کریس اگه سرچ بزنی این همه کلیپ از درخششون هست ولی خودمونو که نمیتونیم گول بزنیم... خیلی از مواقع هم کریس، هم مسی افتضاحن... یا مثلا 20 سال دیگه اگه کلیپهای رونالدینیو رو نگاه کنن میگن عجب بازیکن بی نظیری بوده ولی هممون میدونیم درخشش رونالدینیو مقطعی بوده
دوم» اون زمان یه بازیکن میتونسته با درخشش تو یه تورنمنت جاودانه بشه... یه جام جهانی خوب یا یه یورو خوب، بازیکنو تو ذهنها ثبت میکرد ولی امروزه اینطور نیست... من یادمه حدود سال 97 تا 2002 خیلی از مردم شناخت درستی از باشگاهها نداشتن... حتی یادمه مثلا جام جهانی 98 همه شوکر یا کریستین ویری رو به خاطر درخشش تو اون تورنمنت میشناختن ولی حتی نمیدونستن تو چه باشگاهی بازی می کنن... یا مثلا والدرما رو همه یادشونه ولی چند نفر باشگاهشونو میشناسن؟ الان دقیقا شرایط برعکس شده... خیلی بازیکنا هستن که حتی خود ما باشگاهشونو سریع میشناسیم ولی شاید تا مدتها ندونیم تو کدوم تیم ملی بازی میکنه! همین جیمز رودریگز اگه درخششش فقط به جام جهانی ختم بشه به جرات میگم خیلی سریع از یادها محو میشه... مارادونا و په له بخش اعظم شهرتشونو به خاطر درخشش توی تیم ملی دارن که اونم محدود به یک یا چند تا تورنمنت میشه
در مورد ایکر و بوفون حرف آخر اینکه هر دو واقعا دوست داشتنین... از نظر فنی من یه خرده بوفونُ بهتر میدونم
در حال حاضر 298 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 298 مهمان ها)