“کریستیانو، وارث خلف دی استفانو”
دو ساعت پیش از مراسم معارفه بی نظیر کریستیانو در برنابئو در کنار او بودم. با همکاران روزنامه آس برای مصاحبه با میراسیرا سوئیتز رفته بودیم. با چشمانی مملو از امید برای پیوستن به رئال گفت:” واقعا فکر می کنید که برنابئو برای دیدن من پر می شود؟” جواب دادم:” صندلی کم هم می آید. نمی توانی تصور کنی از آمدنت هواداران چقدر هیجان زده شده اند. مسلما با رئال دوباره به اوج اروپا می رسی.” با دقت گوش داد، لبخند زد و گفت که برای رسیدن به این هدف تلاش می کند و همین کار را هم کرد. در این پنج سال بی نظیر ، او استعداد، کیفیت ، روحیه ، تعصب ، افتخار ، گل (۲۵۲ تا!) و درخشش را نشان داد.
زدن این همه گل در ۲۴۶ بازی یک جنون است. او به استثنای سال اولش که مصدوم بود، سالانه بیش از ۵۰ گل به ثمر رساند، رکوردی که در تاریخ باشگاه بی نظیر است. پدرم به من گفته است:” فقط دی استفانو بزرگتر از کریستیانو بود. دون آلفردو خودش یک تیم بود.” لاسائتا روبیا حالا در میان مرگ و زندگی معلق مانده است، همه منتظریم تا با این شرایط سخت بجنگد اما او می داند که هر چه باشد در تاریخ رئال تا ابد به یادگار می ماند. یک، دو ، سه ، زنده باد رئال!
توماس رونکرو