دیگه خراب تر از اینش نکن لطفا!ادامه ندی بهتره عذخواهی هم ادم میکنه دیگه تیکه کنایه نمی اندازه رییس!
- با اشک های اوسی کوفور در پایان آن فینال بی تکرار برای منچستری ها کنار آمد. او فاتح فینال دو سال قبل بود. با یک تعویض طلایی. فینال 99 اما هر چه شیرین آمد. گس تمام شد. ریاضیدان با دفاع سه نفره آمد. بیرون آمده از معادله ی نوابغ. نبود اسکولز و روی کین کار را ساده کرده بود. و اشتباه فرگوسن در چینش بازیکنان. بکهام هافبک وسط بازی کرد و این طراحی جز موقعیت گل برای بایرن مونیخ چیزی نداشت. در پانزده دقیقه ی پایانی و بازگشت بکهام به سمت راست ورق برگشت. آن دو تعویض طلایی و کرنرهایی که مار شد روی دوش بایرن. با اشک های کوفور کنار آمد. با آن چیپ ممد شول. با نساز بودن تیر دروازه.
کنار آمد و دو سال بعد قهرمان شد. با بیرون انداختن مادریدی ها که دیگر گربه سیاهی مثل آنلکا نداشتند. منچستر را هم حذف کردند. فینال هم والنسیای مثل اتلتیکوی سیمیونه را که تشنه ی قهرمانی بود بردند. سال بعد هم به همان خوبی بودند ولی مادرید با زیدان آمده بود. نمی شد کس دیگری قهرمان شود.
- هیتسفلد آن روزها پدر بود و حالا پدربزرگ است. به قول کیروش پای شومینه می نشیند و نوه اش اگر برای دلداری بیاید؛ لبخندی خواهد زد. باقی روزنامه اش را می خواند. خیلی وقت است با اشک ها کوفور کنار آمده. با چیپ ممد شول. با نساز بودن تیر دروازه. با حسرت دقایق پایانی
در حال حاضر 434 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 434 مهمان ها)