چهره های انقلابی در اولین ماه‌های پس از پیروزی انقلاب روی جلد اغلب نشریات را از آن خود کردند.
در نخستین سال های پس از انقلاب، صداهای مخالفی که از نتایج انقلاب راضی نبودند، هنوز از کیوسک مطبوعات حذف نشده بودند.
در دهه اول پس از استقرار جمهوری اسلامی، نگاه انقلابی و ایدئولوژیک حتی بر نشریاتی همچون کیهان بچه ها نیز مسلط بود.
نشریاتی همچون سروش نیز تحت تاثیر نگاه سیاسی حاکم بر جامعه٬ تصویر چهره‌های سیاسی را بر روی جلد خود منتشر می کردند.
نشریاتی همچون آدینه، دنیای سخن، جامعه سالم، کیان، ایران فردا و گفت‌وگو صدای دگراندیشان مذهبی، سکولار و چپی بودند که از اوائل دهه شصت تا اواخر دهه هفتاد تلاش می‌کردند جایی در کیوسک‌های مطبوعات داشته باشند.
پیام امروز و ده‌ها مجله مستقل و منتقد به دوره دوم ریاست جمهوری محمد خاتمی نرسیدند.
مجله زنان از معدود مجلات منتقدی بود که تا سال 1386 از تیغ توقیف جان سالم به در برد.
تصویر زن به عنوان مادر و همسر در تمام سال‌های پس از انقلاب در نشریاتی همچون زن امروز و پیام زن ترویج می شد.
در سال‌های پس از جنگ، نشریات عامه پسند مخصوص زنان و خانواده ها دوباره فعال شدند. این بار اما به دلیل سخت گیری‌ها برای انتشار عکس زنان، تصاویر کودکان و گاه مردان جوان روی جلد این گونه نشریات را از آن خود کردند. زنان هنرپیشه ای که حجاب اسلامی داشتند نیز سهمی از روی جلد مجله های سرگرم کننده دارند.
سه چرخه (نشریه مخصوص کودکان) و دوچرخه (نشریه مخصوص نوجوانان)، زیر مجموعه روزنامه همشهری، وابسته به شهرداری تهران هستند و گاه می کوشند نگاه و خواست مخاطب شان را بازتاب دهند.
کیهان بچه ها، که همچنان در همه این سال ها انتشارش ادامه داشته، در سال های اخیر دوباره رنگ و لعاب گرفته و برای کودکان از مرگ و جنگ نمی‌نویسد، اما روی جلدهای آن همچنان یا بیشتر پسرانه است و یا بر سر دختربچه خندانش روسری می کند.
پاسخ با نقل قول