ما “”مـــرد“” هستیم!دستــــانمان از تو زِبرتر و پهن تر است!صورتمان ته ریشى دارد!قلبمان به وسعـــتِ دریــــا!جـــاىِ گریـــــه کردن به بالکن میرویم و سیـــــگار دود میــــکنیم!… … … … ما با همــــان دستان پهن و زبر تو را نوازش میکنیم!با همان صورت ناصاف و ناملایم تو را میبوسیم و تو آرامــــ میشوى!آنقــــدر مارا نامــــرد “نخوان””!آنقدر پول و ماشین و ثـــــروت مان را””نسنج””!“”نــــخ بده“” تا زمین و زمان را برایت بدوزیم!!!
با دست های تهی آمده ایم و با دست های تهی خواهیم رفت ..نه، چیزی نیست که از دست بدهیمفرصتی بسیار کوتاه به ما داده اند …
تا سر زنده باشیمتا ترانه ای زیبا بخوانیمزندگیو فرصت به پایان خواهد رسیدآری ؛ این گونه است که هر لحظه غنیمتی است
زن که باشی ترسهای کوچکی داری!
.
از کوچه های بلند، از غروبهای خلوت… از خیابانهای بدون عابر میترسی…
.
از صدای موتور سیکلتها و دوچرخه هایی که بی هدف در کوچه پس کوچه ها میچرخند
.
از بوق ماشینهایی که در ظهرهای گرم تابستان جلوی پاهایت ترمز میکنند
.
و تو فقط چهره ی آدم هایی را میبینی که در چشمهایشان حس نوع دوستی موج میزند
زن که باشی
.
عاقبت یک جایی… یک وقتی… بقول شازده کوچولو دلت اهلیه یک نفر میشود
.
و دلت برای نوازش هایش تنگ میشود…
.
حتی برای نوازش کردنش… و تو می مانی و دلتنگی ها
.
تو می مانی و قلبی که لحظه های دیدار تندتر میتپد، سراسیمه میشوی، بی دست و پا میشوی،
.
دلتنگ میشوی…دلواپس میشوی، دلبسته میشوی،
.
میفهمی
.
نمیشود… نمیشود زن بود و عاشق نبود
.
دست خودت نیست… زن که باشی
.
گاهی دوست داری تکیه بدهی ، پناه ببری ، ضعیف باشی
.
دست خودت نیست ، گهگاه حریصانه بو میکنی دستهایت را
.
شاید عطر تلخ و گس مردانه اش … لای انگشتانت باقی مانده باشد
.
دست خودت نیست
.
زن که باشی
.
گاهی رهایش میکنی و پشت سرش آب میریزی
.
و قناعت میکنی به رویای حضورش
.
به این امید که او خوشبخت باشد…
.
دست خودت نیست… زن که باشی … همه دیوانگی های عالم را بلدی…!!!
زن سینه‌های برجسته نیست
.
موی مش کرده
.
ابروی برداشته
.
لبانِ قرمز نیست
.
زن لباسِ سفید… شب با شکوه عروسی
.
بوی خوشِ قرمه سبزی
.
هوسِ شب‌های جمعه
.
قرار‌هایِ تاریکی ، کوچه پشتی، تویِ یک ماشین نیست
.
زن خون ریزی
.
کمر دردِ ماهانه
.
پوکی استخوان
.
یک زنِ پا بماه
.
حالت تهوع … استفراغ
.
درد‌های زایمان
.
مادر بچه‌ها نیست
.
زن عصایِ روز‌های پیری
.
پرستار ، وقتِ مریضی
.
رفیقِ پای منقل
.
مزه بیار عرق دوره‌های دوستانه نیست
.
زن وجود دارد
.
روح دارد…قدرت…جسارت
.
پا به پای یک مرد ، زور دارد
.
عشق…اشک…نیاز…محبت
.
یک دنیا آرزو دارد
.
زن … همیشه … همه جا … حضور دارد
.
و اگر تمام اینها یادت رفت
.
تنها یک چیز را به خاطر داشته باش
.
که هنوز هیچ مردی پیدا نشده
.
که بخواهد در ایران
.
جایِ یک زن باشد !
بیایید پارسی وار “”زنها”” را پاس بدارید ..
.
این بار اگر زن زیبارویی را دیدید ..
.
هوس را زنده به گور کنید ..
.
و خدا را شکر کنید برای خلق این زیبایی ..
.
زیر باران اگر دختری را سوار کردید ..
.
جای شماره به او امنیت بدهید ..
.
او را به مقصد مورد نظرش برسانید ..
.
نه به مقصد مورد نظرتان ..
.
هنگام ورود به هر مکانی ..
.
با لبخند بگویید: اول شما ..
.
در تاکسی خودتان را به در بچسبانید نه به او ..
.
بگذارید زن ایرانی وقتی مرد ایرانی را در کوچه خلوت می بیند ..
.
احساس امنیت کند نه ترس ..
.
بیایید فارغ از جنسیت … کمی مرد باشید …
گاهی دلم می خواهد خودم را بغل کنم!ببرم بخوابانمش!لحاف را بکشم رویش!دست ببرم لای موهایش و نوازشش کنم!حتی برایش لالایی بخوانم،وسط گریه هایش بگویم:غصه نخور خودم جان!درست می شود!درست می شود!اگر هم نشد به جهنم...تمام می شود...بالاخره تمام می شود...!!!
دیروز را نمیدانستیم و امروز شد ،
امروزمان تمام نشده فردا میشود !
فردا را به خیر و دیروز را به گذشته بسپاریم ،
تا امروزمان امروز است زندگی کنیم.
گـاهــﮯ نـدانـسـتـﮧ از یــک نـفـر بـتـﮯ درســت مــیـکـنـﮯآنــقـدر بـزرگ کـﮧ از دســت ابـراهـیـم نـیـز کــارـﮯ بـر نـمـﮯ آیـد
در حال حاضر 3 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 3 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول