۱۱ فناوری آینده نزدیک
شاید نادانی پیش خودش فکر کند آینده مثل کره الاغی است که افسار پاره کرده و در بیابانی بی سر و ته رَم کرده است اما این*طور نیست. انسان دو پا روز به روز افسار آینده را بیشتر در دست خود می*گیرد و برای این*کار هر روز ابزار و وسائل جدیدی می*سازد. در واقع هر چه به سمت آینده می*رویم طرز فکرمان درباره زندگی اصلاح می*شود و آن*هایی که باهوش*تر از بقیه*مان هستند سعی می*کنند با شناخت نیازها، فناوری*هایی را برای*مان طراحی کنند که بیش از پیش به سلطه*مان بر جهان ادامه بدهیم. ما در زمانه*ای زندگی می*کنیم که رؤیاهای اجدادمان به واقعیت پیوسته است، اما خودمان هم رؤیاهایی داریم که در زمان فرزندان*مان به واقعیت خواهد پیوست. با مطالعه “11 فناوری آینده نزدیک” با ما باشید تا ببینید در ۳۰ سال بعد زندگی آدمیزاد چه تغییرات جالبی خواهد کرد.
۱٫ آبشش مصنوعی
ما در دنیایی به وجود آمدیم که زمانی سرتاسرش را آب فرا گرفته بود. اما بدن*مان برای زندگی در زیر آب ساخته نشده است. برای تبدیل شدن به یک موجود کامل*تر باید بتوانیم زیر آب هم نفس بکشیم. مخترعی به نام آلون بُدنِر در زمینه ساخت آبشش مصنوعی به توفیقاتی دست پیدا کرده است. او نمونه اولیه محصولی را طراحی کرده است که LikeAFish نام دارد (مثل*یک*ماهی). فناوری LikeAFish به انسان این قابلیت را می*بخشد که هنگام شنا در زیر آب، از آب اکسیژن تولید کند. درست مثل یک ماهی. در حال حاضر سایز و وزن این آبشش اولیه مشکل دارد، اما پیشرفت این پروژه خیلی سریع است و احتمالاً پس از رفع مشکلات آن طولی نخواهد کشید که غواص*ها به جای استفاده از مخزن اکسیژن از این ابزار برای زیرآبی رفتن استفاده کنند.
۲٫ روبات*های کشاورزی
همه جا صحبت از هوش مصنوعی است. روبات*ها دیگر محدود به انیمه*های ژاپنی وفیلم*هایی مثل ترمیناتور نیستند و همین الان هم در صنایع سنگین، کارهای سخت را برای انسان انجام می*دهند. حتی برای مصارف خانگی نظیر جارو کردن خانه یا بچه داری هم روبات*های باحالی ساخته شده است. جایی که این وسط سرش بی*کلاه مانده کشاورزی است. کشاورزی از قدیمی*ترین شغل*های انسان متمدن است. ماشین آلات بسیاری برای سهولت و بهره*وری بیشتر کشت و زرع تولید شده است با این حال هنوز قسمت عمده*ی کار به گردن انسان است. اکنون شرکتی در بوستون آمریکا شروع به ساخت روبات برای کارهای کشاورزی کرده است که می*گویند روبات*هایش قادرند ۴۰% از کارهای یدی را به صورت اتوماتیک انجام دهند.
روبات دیگری هم در ژاپن ساخته شده است که سرش می*شود توت فرنگی*ها کی رسیده*اند و آماده چیدن هستند. دانشگاه معروف MIT هم یک باغچه کوچک گوجه گیلاسی دارد که کلاً اختیارش را داده*اند دست یک روبات. خوبی روبات*ها این است که می*توانی ۲۴ ساعته آن*ها را بگذاری پای کار و خیالت راحت است که غُر نخواهند زد.
۳٫ قرص*های ضد آفتاب
در زمان ما هنوز هم این اصطلاح باب است که مثلاً می*گویند برای فلان کار قرص نساخته*اند، باید زحمت بکشی بروی سخت کار کنی تا آن*را بدست بیاوری. اما در آینده برای خیلی از کارها قرص می*سازند تا آن*را بندازی در دهانت و یک لیوان آب هم پشت*بندش سر بکشی و کارت راه بیفتد. یکی از این قرص*ها قرار است شما را در برابر اشعه خورشید محافظت کند. آیندگان دیگر نیازی ندارند سه ساعت وقت صرف کرم مالیدن به پوست خود بکنند. قرصش را بالا می*اندازند و خلاص. همین الان که ما صحبتش را می*کنیم دکتر پل لانگ از دانشگاه King’s College در لندن، که مسئولیت این پروژه*ی سه ساله را دارد، اذعان داشته که همین الان هم این قُرص اختراع شده است اما در حال انجام تست*هایی بر روی آن هستند که ثابت شود اثرات مضری بر روی بدن انسان ندارد. دکتر لانگ می*گوید که در حالت خوش*بینانه احتمالاً این قرص تا ۱۰ سال آینده به بازار خواهد آمد. اما الان هیچ چیزی به نام قرص ضد آفتاب وجود ندارد.
۴٫ کامپیوترها و موبایل*هایی به قطر کاغذ
نظرتان چیست که قطر تلفن هوشمندتان اندازه یک کاغذ باشد و بتوانید آن*را لوله کنید داخل جیب*تان بگذارید یا زیر شیشه میز عسلی فرو کنید؟ خیلی حال می*دهد، نه؟ پاساژ علائدین*ها و خیابان جمهوری*های آینده پر خواهند بود از این نوع موبایل*های کاغذی، تلویزیون*های کاغذی و سایر وسیله*های الکترونیکی دیگر. الان که ما با شما صحبت می*کنیم پروژه*هایی در رابطه با لاغر کردن اسمارت*فون*ها و تبلت*ها در حال اجراست. محصولی به نام Papertab در نمایشگاه CES 2013 رونمایی شده و دو دانشگاه آمریکایی و کانادایی هم طی یک پروژه مشترک به نام Paperphone موبایلی با قطر یک کاغذ طراحی کرده*اند.
دکتر روئل ورتگال از دانشگاه کوئینز در این باره می*گوید: آینده این شکلی است. از ۵ سال آینده همه چیز را به همین شیوه خواهند ساخت.
۵٫ ساخت دندان طبیعی
رفتن به دندان*پزشکی یکی از مخوف*ترین کارهایی است که یک نفر می*تواند انجام بدهد. اما مگر راه فراری هم هست؟ دندان که پوسید و عصب که شروع به تیر کشیدن کرد راه دیگری برای آدم باقی نمی*گذارد. معمولاً آسیب*هایی که به دندان*ها وارد می*شود دائمی است و باید تا آخر عمر با آن*ها سر کنید. اگر هم مجبور به کشیدن دندان*ها شوید که باید بروید سراغ دندان مصنوعی و هر شب آن*ها را داخل لیوان، بگذارید بالای سرتان. حالا خبر خوب این*جاست که دانشمندان، با بررسی سیستم دندان درآوردن تمساح (آلیگاتور)، کم کم دارند موفق می*شوند که بتوانند برای آدمی که دندان*هایش ریخته، دندان طبیعی برویانند. جالب بود نه؟
بنا بر تحقیقات آزمایشگاهی در ایالت یوتای آمریکا در نوامبر ۲۰۱۲، انسان*ها هم تحت شرایط آزمایشگاهی و با ایجاد یک سری اصلاحات می*توانند چیزی شبیه به سیستم دندان* درآوردن تمساح را شبیه سازی کنند. یعنی دندان مصنوعی بای بای …
۶٫ تلویزیون هولوگرافیک (تلویزیون تمام نگار)
همه این اختراعات یک طرف و تلویزیون هولوگرافیک یک طرف. اصلاً بگذارید خیال*تان را راحت کنم. من حاضرم دندان نداشته باشم و گوشی تلفنم اندازه جعبه رطب مضافتی باشد و پوست صورتم آفتاب سوخته باشد و خودم زمین را برای برداشت سیب زمینی بیل بزنم و موقع زیر آب رفتن هم مثل اجدادم نفس حبس کنم، اما یک تلویزیون هولوگرافیک داشته باشم. آینده زمانی است که در نانوایی* بربری*هایش تلویزیون LED و FULL HD و ۴K وجود داشته باشد و در خانه*ها تلویزیون*های هولوگرافیک یا تمام نگار. در نسل بعدی تلویزیون*ها دیگر سایز صفحه نمایش یا کیفیت پیکسل*های آن*ها اهمیتی نخواهد داشت. چیزی که برای تلویزیون*های آینده مهم خواهد بود محوطه دید است. بچه*های دانشگاه MIT اخیراً تراشه*ای ساخته*اند که قادر است تصویری هولوگرافیک را با نرخ ۵۰ گیگاپیکسل در ثانیه تولید کند و مرزهای بین واقعیت و تصویر را به صفر برساند. البته اگر هم اکنون بخواهند با این فناوری تلویزیون بسازند، هزینه*اش سر به فلک می*کشد، اما مایکل بوو از تیم رسانه*های تصویری MIT می*گوید که این فناوری خیلی گران تمام نمی*شود. براساس پیش بینی بوو، تولید این تلویزیون*ها از ۱۰ سال بعد شروع خواهند شد.
۷٫ Google Earth پخش مستقیم
همین الانش هم Google Earth موهبتی محسوب می*شود چه برسد به وقتی که بخواهید با استفاده از آن عبور گاوهای آفریقایی از روی رودخانه*ی تمساح*های گرسنه، سرقت نفت*کش توسط دزدان دریایی سومالی و حتی کمین**** افسران راهنمایی رانندگی برای موتور خواباندن را به صورت پخش مستقیم رصد کنید.
به دانشگاه آکسفورد، قسمت RAL Space خوش آمدید. در این*جا دانشمندان حسابی مشغول ساختن دوربین*های خاصی هستند که کسی تا به حال برای ساختن*شان اقدام نکرده. دوربین*هایی که قادرند کیلومترها بالای سر ما قرار داشته باشند و تصاویر ماهواره*ای را به صورت پخش مستقیم ۲۴ ساعته برای ما مخابره کنند. این دوربین*ها چیزی شبیه به لوله هستند و ۱ متر طول*شان است. قرار است این دوربین*ها را به بدنه*ی ایستگاه*های فضایی پیچ کنند تا از تمام دنیا به صورت تمام وقت فیلم بگیرند. با این پیشرفتی که گوگل در کارش دارد هیچ بعید نیست تا ۱۰ سال دیگر تمام این چیزهایی که گفتیم جنبه واقعیت پیدا کنند.
۸٫ الکتریسیته بی*سیم
یکی از چیزهایی که آیندگان از آن سر در نخواهند آورد این است که این* همه سیم به چه درد ما کنونی*ها می*خورده؟ چند وقتی است که کک به تنبان دانشمندان افتاده است که چگونه می*توان از شر سیم*ها و کابل*ها خلاص شد و در زمان حال پیشرفت*های کمی هم حاصل شده است. فکرش را بکنید کُل دنیا به صورت وایرلس برق کشی بشود! چه صرفه جویی*ای بشود! تمام کابل*ها و تیرچراغ*برق*ها از داخل خیابان جمع می*شوند و دیگر نیاز نیست برای گوشی یا تبلت خود باتری اضافه و شارژر بخرید. لابد منبع برق*تان یک چیزی به اندازه زبانه زیپ شلوارتان خواهد بود که احتمالاً همانجا هم نصب خواهد شد و از همانجا هم برق در می*آید. فقط پرنده*ها ضرر می*کنند که اول صبح جای دنجی برای نشستن ندارند.
راستش را بخواهید رسیدن به این تکنولوژی خواب و خیال نیست و چه بسا ۲۰ سال بعد شاهد وقوع همین اتفاق*ها باشیم. همین الان هم یک سری شارژر برای بعضی از وسایل الکترونیکی ساخته شده است که ثابت می*کند الکتریسته بی*سیم جوک نیست. تعدادی از شرکت*ها هم در حال رقابت برای ساخت دستگاهی (هاب وایرلس) هستند که الکتریسته را به تمام وسایل برقی خانه برساند. ایده ساخت چنین دستگاهی برای اولین بار در دانشگاه MIT، توسط فردی به نام مارین سولیاچیچ مطرح شد. بر اساس این ایده الکتریسته و انرژی از طریق امواج الکترومغناطیس خاصی، به اشیاء دیگری که در همان فرکانس رزونانس دارند، منتقل می*شوند.
۹٫ قطارهای لوله*ای فوق*العاده خیلی زود تند **** سریع*السیر
در واقع ما درباره قطار جهنمی*ای صحبت می*کنیم که سرعتش ۴ برابر بیشتر از رکورد سریع*ترین پرواز هوایپماهای مسافربری است. یا حضرت میگ میگ! حالا جالب این*جاست که نمونه*های اولیه این قطارها در شرکت Maglev ساخته شده است و ژاپنی*ها قصد دارند تا سال ۲۰۴۵ تمام خطوط آهن*شان را به این قطارها تغییر دهند.
قطارهای سریع*السیر فعلی چرخ ندارند که بخواهد هیچ گونه اصطکاکی با ریل ایجاد کند. قطارهای Maglev قادرند با استفاده از میدان الکترومغناطیس به سرعت ۳۰۰ مایل بر ساعت برسند که تقریباً نصف سرعت هواپیماست. اما این فناوری زمان حال است. یک شرکت که دفترش در کلرادو در غرب آمریکاست ایده*ای دارد به مراتب مخوف*تر. آن*ها کاری را می*خواهند انجام دهند که در زمان ما خیلی ترسناک به نظر می*رسد. می*خواهند سرعت مسافرت با قطار را به ۴۰۰۰ مایل در ساعت ( تقریباً ۶۴۰۰ کیلومتر در ساعت) ارتقاء دهند. یعنی با این سرعت اگر بخواهید از تهران به بندرعباس بروید یک ربع طول می*کشد و اگر به مسکو بروید این سفر نیم ساعت هم طول نمی*کشد. حتی اگر می*توانستید با چنین قطاری از تهران به نیویورک بروید سفر ۹۸۵۰ کیلومتری*تان که از روی کل قاره اروپا و عرض اقیانوس اطلس می*گذشت چیزی در حدود ۱ ساعت و نیم طول می*کشید. سرعت به حدی مرگبار است که به عقل ناقص من، راننده برای توقف قطار در نیویورک باید به بندر لیورپول در انگلستان که رسید ترمز را بکشد.
حالا چطور چنین چیزی ممکن است؟ کمپانی E3 طرحی را ارائه داده است که بر مبنای آن قرار است قطار در یک لوله*ی تو خالی در فضای خلاء حرکت *کند. البته نیروی گرانشی که به مسافران وارد می*آید همان چیزی است که در یک اتوبان معمولی مثل اتوبان قم به مسافران وارد می*آید. برای این*که دهان*تان را آب بیندازیم بد نیست بگوییم که این کمپانی هم اکنون مدل اولیه کپسول مسافرتی خود را ساخته است و در حال انجام دادن آزمایش*های ابتدایی بر روی آن است.
۱۰٫ رأکتور هم*جوشی پایدار (رأکتور فیوژن)
اگر بگوییم این نوع رأکتورها همین الان هم وجود دارند شاید شانه بالا بیندازید و بگویید این را که خودمان هم می*دانستیم. در واقع بیشتر رأکتورهای اتمی که هم اکنون وجود دارند از طریق شکافت هسته اتم انرژی تولید می*کنند. تعداد کمی رأکتور هم هستند که از طریق هم جوشی هسته اتم به تولید انرژی می*پردازند که آن*ها پیشرفته*تر و البته خیلی کوچک*تر هستند. پروژه درست کردن رأکتور هم جوشی پایدار درست و حسابی در زمان حال به حدی گسترده و غول آساست که قرار است آمریکا، اتحادیه اروپا، روسیه، ژاپن، هندوستان، کره جنوبی و چین همه با هم یکی از این*ها را بسازند. محل ساخت این پروژه هم در کشور فرانسه است.
چندین دهه طول می*کشد تا این پروژه عملی بشود اما محصول نهایی ۴ برابر قدرتمند*تر از روش شکافت هسته اتم فعلی است و بسیار بسیار بی*خطرتر و پاک*تر برای محیط زیست. این پروژه ITER نام دارد و از بابت حجم کار، در بین پروژه*های علمی مشارکتی بین المللی، دومین پروژه بزرگ تاریخ بشر است.
۱۱٫ واقعیت مجازی
بعضی*ها از سرعت پیشرفت فناوری خسته شده*اند و فکر می*کنند در زمان اشتباهی به دنیا آمده*اند. احساس می*کنند فناوری به اوج خود رسیده است و با دیدن چهار تا گوشی و تبلت و هلیکوپتر کنترلی و ساندویچ ساز ترس ورشان داشته که نکند رئیس سرخ*پوست*ها در چادرش نفرین*مان کند و نوع بشر به آخر کارش برسد. از این رو برای برقراری تعادل هم که شده این*ها وظیفه خود می*دانند که به*جای بقیه هم سنت*ها را حفظ کنند و از تکنولوژی فرار کنند. دریغ از این*که هنوز در زمان ما هم فناوری در حد تاتی تاتی کردن است و اگر قرار هم باشد فناوری دل کسی را بزند هنوز موقعش نرسیده. چرا؟ یکی از دلایلش چیزی است به نام واقعیت مجازی.
فکرش را بکنید در آینده واقعیتی مجازی از جسم شما قادر است بدون مرز و محدوده به هر جایی برود و با هر فردی ملاقات کند و حواس پنجگانه*اش نظیر بینایی، شنوایی، بویایی، چشایی و لامسه*اش هم در آن موقع کار بکنند. به طور ساده بخواهیم توضیح بدهیم این*جوری می*شود که … مثلاً امروز روز تولد شماست. یک چیزی شبیه عینک روی چشم*تان می*گذارید و وارد واقعیت مجازی می*شوید. به کافه*ای در لاهور پاکستان می*روید که زلاتان ابراهیموویچ و جنیفر لوپز و استیفن هاوکینگ و رونی کولمن و کیم کارداشیان و آدولف هیتلر لباس*های پلوخوری*شان را پوشیده*اند و دور میزی نشسته*، منتظر ورود شما هستند. همگی شعر تولدت مبارک را برای*تان می*خوانند و برای*تان کیک می*بُرند. می*توانید بروید کنارشان بنشینید و سیگارتان را روشن کنید و کام بگیرید (بدون این*که ریه*تان در دنیای واقعی هیچ آسیبی ببیند) و دودش را فوت کنید داخل صورتشان و ته سیگار را روی پیشانی هر کدام*شان که خواستید خاموش کنید. یک ژیلت بردارید و سبیل هیتلر را بتراشید و پشت لب رونی کلمن بچسبانید. با زلاتان درباره فوتبال صحبت کنید، با جنیفر لوپز بحث راه بیندازید که اسکات زدن بهتر است یا ژل تزریق کردن. از کیم کارداشیان درباره مُد و فشن سؤال کنید و در همین حین تمرین*های فیزیک دانشگاه*تان را هم بدهید استیفن هاوکینگ برای*تان حل کند. آخرش هم همه*شان را با شلیک یک آرپی*جی ۷ شهید کنید و بعد با هواپیما تا ارتفاع ۳۰۰۰۰ متری بالا بروید و در آن ارتفاع بدون هیچ وسیله*ای از هواپیما بپرید داخل کیسه یک کانگورو در استرالیا … هر موقع هم که دلتان خواست می*توانید عینک را از روی صورت*تان بردارید و به دنیای واقعی برگردید.
پاسخ با نقل قول
نوشته اصلی توسط 006
