اینجور ک پیداست وارث زودتر از فقط با تو عشقم پخش میشه
اینجور ک پیداست وارث زودتر از فقط با تو عشقم پخش میشه
تحریرا
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
آلبوم از خدا خواسته چه موسیقی شاهکاری داری![]()
تو آهنگ زندگی ترکیب ویالون و کیبورد چه فضای فوق العاده ای درست کرده![]()
چه بخواهیم چه نخواهیم،چه باورمان بشود یا نشود،شادمهر عقیلی مردی بود که برای هر ایرانی،حداقل جوهر یکی از برگهای خاطراتش شده است.او خودش را ساخت و خواند،زخم را تشدید کرد و خودش مرهم شد. حتی زخم هم خورد.
موسیقیش شاید از دایره ی سیاست و هدف طلبی و ناسیونالیستی به دور باشد اما چیزی که در هنرش جیغ میزند،صمیمیّت و شفاف بودنش است.هیچگاه اهل شوآف نبود،هیچوقت به دنبال جذب مخاطب و شهرت نرفت بلکه این دو بودند که به دنبال شادمهر آمدند.همین دوری گزینی او،الگو شدنش را میّسر کرده است.تاثیر روانی که امثال شادمهر در دهه ای از دوران طاقت فرسا و خشم برانگیزی از زندگی خیل عظیمی از مردم داشتند،غیرقابل انکار است.مکتب شادمهر شاید آنقدر لفظ قلم و ثقیل و سرشار از آرایه نباشد امّا صراحتش به راحتی در دل و جان مخاطب چادر میزند و عجین می شود.
شاید در دوران هنری اش لغزش هایی هرچند محدود داشته اما هروقت که خواستیم ما را خنداند،گریاند و در آغوش کشید.من شادمهر را یک بُت متحرک میدانم.بُتی با موهای جوگندمی، یک قیافه ی معمولی،با قدی متوسط اما دارای حنجره و انگشتانی طلایی که به سکانس های زندگی ما رنگ و لعاب بخشید و جاودانه شد .
نمی توانیم نبود تاثیرش بر زندگی خود را حتّی یک لحظه کتمان کنیم به خاطر همین است که تا می توانیم طرفدارش باقی میمانیم
در حال حاضر 28 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (1 کاربران و 27 مهمان ها)