[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
به یاد " محمد حیدری " که در سوم شهریور کوچ کرد و رفت ؛
ولی در دنیای صوت و موسیقی تا ابد زنده ست و نامش به شهره و نیکی می درخشد که همانا فقط نام نیک است که باقی میماند بس !
"قلبم گرفت" وقتي كه خبر پركشيدن اين "مسافر" دوست داشتني را شنيدم. "دل من" ندايي داد كه "بيا بنويسيم". "محض رضاي خدا" بيا بنويسيم. از "نامهربوني" اين دنيا كه حتي به "تكيه گاه" موسيقي ايران زمين هم وفا نكرد.
استاد حيدري عزيز، در حالي از عروج تو مي نويسم كه ميدانم از اين دنيا براي بزرگ بانوي موسيقي سرزمينم، هایده عزيز يك "سوغاتي" به ارمغان برده اي تا در هنگام زمزمه "آيه هاي باراني" بر "چين زلف" او بياويزي.
استاد عزيز، گرچه اين "دل من سنگ صبوره" ولي در غم هجران شما تنها اشك است كه از هر دو ديده ام سرازير ميشود و "به غير خدا كسي نيست" كه درك كند حال من زار را.
آرزو ميكنم در لحظه ورودت به بهشت، "بي بي گل" آواز ايران، مهستی عزيز برايت "چراغ" بيافروزد و با نغمه "صبحت بخير عزيزم" از تو استقبال كند.
" حیف حیف که عمرم " اجازه نداد شما رو از نزدیک ببینم و دستانت رو ببوسم. هرگز يادمان نخواهد رفت اين تو هستي كه با كارهاي زيبا و جاويدانت در عرصه موسيقي اين سرزمين "پيروزی" و در حافظه مردم ماندگار خواهي ماند...
یادت همیشه سبز آقای حیدری