(( نقد و بررسی فیلم گودزیلا 2014))
راهی که « رولند امریش » و « دین دولین » رفتند و در آن ناموفق بودند ، سرانجام توسط « گرت ادواردز » به موفقیت انجامید . البته نسخه ۲۰۱۴ فیلم « گودزیلا » بهترین فیلم هیولا محور نیست ، اما یک فیلم قابل قبول و پر هزینه است . این فیلم نه تنها هیولا را به خوبی به نمایش در آورده ، بلکه دین خود رو به گودزیلا با این فیلم ادا کرد . اشتباهات « امریک » و « دولین » ( کارگردانان فیلم های قبلی « گودزیلا » ) در این فیلم درست شده بودند .
این فیلم نیز مانند نسخه ۱۹۵۴ نیز به نام هیولای فیلم یعنی « گودزیلا » است . این فیلم تا حدودی از نگرانی های هواداران « گودزیلا » که فکر میکردند قرار است این فیلم مانند نسخه ۱۹۹۸ باشد ، کاست . آن ها نمیخواستند که « گودزیلا » فقط در نام به « گودزیلا » شباهت داشته باشد .
فیلم « گودزیلا » شباهت های زیادی به فیلم قبلی « ادواردز » یعنی « هیولاها » دارد . این فیلم بیشتر بر روی انسان ها تمرکز دارد تا هیولاها . « گودزیلا » همانند یک طوفان و یا یک گردباد ، جزو بلایای طبیعی است . انسان ها میتوانند برای آمدن احتمالی او آماده باشند و هنگام آمدنش عملیات های نجات و جستوجو انجام دهند ، اما کار خاصی در جهت جلوگیری از او نمیتوانند انجام دهند . اما ، وقتی که حشراتی غول آسا و حماسی به ما حمله می کنند ، همه این اتفاقات زیر نسل بشر است . این فیلم درباره « گودزیلا » است اما بیننده چیز زیادی از گودزیلا نمی بیند .
فیلم یک مقدار می گذرد تا به افشایی بزرگ دست بزند . نزدیک به نیمی از فیلم می گذرد تا ما شاهد اولین حضور « گودزیلا » باشیم . صحنه های اولیه فیلم در ۱۵ سال گذشته و در کشور ژاپن رخ می دهد ، جایی که یک آزمایش اتمی رخ می دهد . یک تیم زن و شوهری متشکل از « جو » و « ساندرا برادی » ( با بازی « برایان کرنستون » و « ژولیت بینوک » ) مامور بررسی شرایط و جلوگیری از وقوع یک فاجعه می شوند . پس از آن فیلم به زمان حال می رود ، جایی که پسر « برادی » ، « فورد » ( با بازی « ارون تیلر جانسون » ) که الان یک فرد بالغ است ، خودش را در همان جای دنیا و در همان شرایطی که پدر و مادرش بودند ، می یابد . اما این دفعه ، اتفاقات فراتر از زمین لرزه هستند . یه موجود غول آسا و حشره مانند ، که تحت تأثیر اشعه رادیو اکتیو قرار گرفته است ، بر صدد انتقام بر می آید . و یک موجود نا شناخته از سمت دریا پیدا می شود که به سمت خشکی می رود . آن هیولا یا هیولاها نهایتا سر از لاس وگاس ، هاوایی ، و سان فرانسیسکو در می آورند .
فیلم « گودزیلا » به آرامی پیش می رود و صحنه های جنجالی زیادی دارد ، که البته همین ها دلیل ادای دینش به فیلم های قدیمی اش است . این فیلم به ما اجازه می دهد که قبل از اینکه هیولا ها جنجال به پا کنند بتوانیم انسان ها را بشناسیم . به عنوان مثال ، ما تمام گذشته ی « فورد » را میبینیم . از ابتدا که یک پسر بچه است و میبیند که خانه اش تخلیه می شود و سبک زندگی اش عوض می شود ، تتا هنگامی که یک جوان بالغ است و تشکیل خانواده کرده است . « ارون تیلر جانسون » نقش یک شخصیت مثبت را دارد که حاضر است جان خود را به راحتی فدا کند ( که البته خیلی هم در اجرایش موفق بوده ) . « ژولیت بینوشه » نیز خیلی حضور کمرنگی در فیلم دارد . « برایان » کرنستون که با آن همه مو مقداری دیدنش عجیب است نیز زیاد نقش کلیدی ای نسبت به آن چیزی که طرفداران سریال « Breaking Bad » انتظار داشتند ، ندارد . « الیزابت اولسن » نیز نقش همسر « فورد » را دارد که البته کاری جز نگرانی هم ندارد .
یکی از بزرگترین نقاط قوت فیلم ، به ویژه برای هواداران گودزیلا ، ادای دین به ریشه های خود است ( که البته این اتفاق توسط « امریک » و « دولین » رخ نداد . ) . این فیلم کاملا براساس نسخه ۱۹۵۴ است . البته بدون مردی در لباس هیولا !! آن فریاد خشمگین هیولا به یک صدای عمیق تر و گرفته تر تبدیل شده .
با توجه به اینکه تمام فیلمهای تابستانه درباره نابودی و تخریب هستند ، « گودزیلا » تمام انتظارات را بر آورده می کند ، شاید هم مقداری بیشتر از انتظارات . در آخر باید گفت که هالیوود هم میتواند یک فیلم « گودزیلا » را بدون گندکاری کامل به پایان برساند . شاید این « گودزیلا » آن هیولایی نیست که من با او بزرگ شدم اما خیلی به او شباهت دارد .
=============================================
منبع: MovieHappens.com
منتقد: جیمز براردینلی
مترجم: محمد شیرزاده
پاسخ با نقل قول
نوشته اصلی توسط hesamz
