چه عالیه صحبت هاشنوشته اصلی توسط Chavosh
چه عالیه صحبت هاش
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
شرکت نمیکنم، پولِشو ندارم
درود
با اجازه استارتر
واقعا مثل برزخ می مونه این انتخابات و انتخاب بین شرکت کردن و نکردن . به نظر من در جریان های سیاسی ایران و به خصوص انتخابات , مردم به 3 گروه تقسیم میشن
این نظر من هست و اگر دوستان دیدگاهی در این مورد دارن اعلام کنن البته محترمانه و هشیارانه.
گروه اول هم وطنانی که به این سیستم در هر شرایط و حالتی , آگاهانه یا نا آگاهانه ارادت دارن و حاضرن هر هزینه ای در ادامه ی این روند و ثبات این جریان بشه .
دسته ای هم از نظر اعتقادات مذهبی و سنتی گرایش به این گروه دارن. رای این گروه و گرایششون تقریبا مشخصه.
طرف مقابل و گروه دوم دوستانی که امید به آینده و تغییر دارن و نمیخوان که میدون رو برای برای گروه بالا حالا با عنوان اصول گرا یا جبهه پایداری و مانند اینها که به نظرشون به اصول خودشون پایبندن خالی بزارن . چون عقیده دارن حق گرفتنی ست و باید در عرصه حضور داشت و برای تغییر جنگید. رای و گرایش این گروه هم مشخصه
و گروه سوم هم اون دوستانی هستن که رای نمیدن. حالا سنشون بیشتره از اول رای ندادن و با اصل موضوع مشکل دارن یا اینکه در ادامه ی راه امیدشون نا امید شده و در ادامه ی راه تصمیم به رای ندادن گرفتن و یا عزیزان رای اولی یا دومی که تصمیم به رای ندادن گرفتن که تصمیم شخصی هست و قابل احترام و چیزی از اعتقاد مذهبی , دلسوزی و دغدغه برای کشورشون کم نمیکنه.
نکته اینکه فقط باید اون مثلا اپوزوسیون و فعالان سیاسی فسیل شده ی اونور مرزی رو با این گروه جمع نبندیم که اونها تکلیفشون مشخصه.
===========
خود من از سال 88 تا سال 92 در گروه سوم قرار گرفتم و تصمیم به رای ندادن و ناامیدی از ادامه ی این برنامه. اما سال 92 واقعا دقیقه 95 رفتم رای دادم .
مطمئنن اون اتوبوس ترمز بریده ای که در سرازیری جاده با رانندگی جناب احمدی نژاد داشت ته دره میرفت و همه ی ما در اون اتوبوس بودیم کشیده شده ولی این روزها باز هم در تصمیم به رای ندادن دارم و ناامید از این زنده باد و مرده باد ها و در همون برزخی که گفتم گیر کردم.
ببینیم تا چی پیش میاد( چون به نظر ما چیزی رو پیش نمیاریم!).
با راي دادن ممكنه خيلي از مشكلات حل نشه ولي با راي ندان هيچ مشكلي حل نميشه.انفعال نداشته باشيد.
اينقدر منفي باف نباش اگه جليلي ميشد رئيس جمهور الان بعنوان گوشت دم توپ بايد ميرفتي يمن دادش؟
چرا در انتخابات شرکت کنیم ؟
1️⃣شرکت در انتخابات در نتیجه به سود مردم است
من شخصا معتقد هستم كه در تاريخ هيچ انتخاباتي كاملا مطلوب نبوده است. اما در اينجا هم بايد به دو نكته توجه كنم. يكي اينكه نامطلوب بودن امري نسبي است. داير بين نفي و اثبات و صفر و يك نيست. امر ذومراتبي است ما نمي‌توانيم به بهانه‌اي كه انتخابات مطلوب نيست آن را رها كنيم. رها كنيم، چه خواهد شد؟ اگر همين انتخابات را هم رها كنيم آيا به سود مردم خواهد بود يا خير؟
من مي‌گويم اگر در همين انتخابات كه شايد مطلوب
صد در صد ما نباشد شركت كنيم، به سود مردم خواهد بود.
2️⃣ پاسخ به یک اشکال
������كساني مي‌گويند كه سوء استفاده‌كنندگان وقتي ما اجتماع مي‌كنيم در مراكز رأي‌گيري از ازدحام و انبوهي و جمعيت ما به سود مقاصد خودشان و براي انگيزه‌هاي خودشان استفاده مي‌كنند. من مي‌گويم شكي در اين نيست اما جهان، جهان تزاحم‌ها است. كاري كه هيچ سوءاستفاده‌اي از آن نشود را چه كسي مي‌تواند انجام دهد؟ هيچ كاري در جهان نيست الا اينكه وقتي من انجام مي‌دهم مي‌شود كسي از اين كاري كه من انجام مي‌دهم سوءاستفاده هم بكند.
������اما وقتي توجه مي‌كنيم، مي‌بينيم اين سوءاستفاده‌اي هم كه تصور مي‌كنيم بزرگ خواهد بود و مهم، آنقدرها هم اين گونه نخواهد بود. چون از نفس اجتماع ما به سود خودشان سوءاستفاده مي‌شود اما از رايي كه بر اثر اجتماع ما از درون صندوق‌ها بيرون مي‌آيد، مردم بيشتر سود مي‌برند. در تمام انتخابات ديده‌ايد كه هر وقت ما اجتماع نكرده‌ايم، آن سوءاستفاده‌اي كه مي‌گوييم از اجتماع ما مي‌شود كمتر شده است اما در عوض رايي هم كه از صندوق‌ها بيرون آمده، حتما به زيان مردم بوده است.
������به زبان ساده‌تر نفس اجتماع مورد سوء استفاده كساني است كه نيكخواه ملت نيستند اما رأيي كه از صندوق‌ها بيرون مي‌آيد اتفاقا نمي‌تواند مورد سوءاستفاده آنها قرار بگيرد چون معمولا در اين گونه موارد بدون استثنا كسي راي آورده كه آن سوءاستفاده‌كنندگان نمي‌خواسته‌اند كه او راي بياورد.
������بنابراين يك شادي هيجاني زودگذر چندروزه را بگذاريم براي سوءاستفاده‌كنندگان بماند تا يك شخص لااقل شايسته‌تر نماينده مجلس يا رييس‌جمهور يا هر مقام ديگري باشد كه نفع مردم در آن است.
3️⃣غیر اخلاقی بودن بدیل های شرکت در انتخابات
������نكته آخر اين است كه فرض كنيد كه ما نخواهيم از طريق انتخابات كه دموكراتيك‌ترين روش تغيير اجتماعي است، تغيير سياسي ايجاد كنيم. يعني با انتخابات قهر كنيم. در اين صورت دو شق بيشتر وجود ندارد. يكي اين است كه اصلا نمي‌خواهيم تغيير و اصلاحي صورت بگيرد كه علي‌القاعده نبايد اين گونه باشد.
شق دوم اين است كه مي‌خواهيم تغيير و اصلاح باشد اما نمي‌خواهيم از طريق روش دموكراتيك اصلاح يعني انتخابات باشد. مثلا مي‌خواهيم كودتا يا انقلاب يا مداخلات خارجي يا شورش‌هاي داخلي باشد. هيچ كدام از اينها بر انتخابات دموكراتيك رجحان ندارند. به تعبير ديگر ما يا طالب اصلاح هستيم يا نيستيم. اگر نيستيم كه هيچي. اما اگر طالب اصلاح هستيم، چند راه بيشتر وجود ندارد. يا انقلاب است يا شورش داخلي است يا مداخله خارجي است يا كودتا و از راه اصلاحات پارلمانتاريستي و انتخابات است. اگر كسي كاملا از اصلاح رويگردان نشده باشد و بخواهد اصلاح ايجاد كند، در ميان اين پنج راه، آيا بهترين راه اين نيست كه از طريق انتخابات اصلاح انجام دهيم؟ انتخابات بهتر است يا انقلاب يا كودتا يا مداخلات خارجي و شورش و مركزگريزي‌هاي داخلي؟
������علي‌الخصوص بايد به يك نكته هم توجه داشت. همه آن راه‌هاي بديل غير از انتخابات، چون محيط را راديكاليزه مي‌كنند، كسي هم كه بعد از نابود كردن يك نظام سياسي بر سر كار مي‌آيد، خود نيز راديكال مي‌شود. چون در يك محيط راديكاليزه و پر از خشونت رشد كرده است. كسي كه در يك محيط پر از خشونت رشد مي‌كند معنايش اين است كه از همه خشونت‌مندان، خشونت‌مندتر و خشن‌تر بوده است. ولي اتفاقا وقتي مي‌خواهيد تغيير را از طريق انتخابات ايجاد كنيد، چون محيط راديكاليزه نيست، معمولا كساني هم كه بر سر كار مي‌آيند، انسان‌هايي راديكاليزه و راديكال و خشن نخواهند بود.
������������اميدوارم همه‌چيز بر وفق خير و صلاح مردم كشور ما پيش برود. چون در دنياي امروز هر يك سال عقب‌افتادن از قافله فرهنگ و تمدن جهاني به معناي ٥٠ سال عقب افتادن است. دليل اين است تحولاتي كه در سطح جهان پيش مي‌آيند، نه تنها سرعت دارند بلكه شتاب هم دارند.
������ گفتگوی علی ورامینی با مصطفی ملکیان
روزنامه اعتماد 13 دی ماه 94
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
