23>15
23>15
متن کامل نامه زیباکلام به حسن روحانی به شرح زیر است:
سرور مکرم
جناب آقای دکتر حسن روحانی رئیس محترم جمهوری اسلامی ایران ادام الله ظله العالیبا سلام و تحیات پیروزی‌تان در انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم را تبریک عرض می‌نمایم. ما دعا می‌کردیم باران ببارد، اما سیل به راه افتاد. هرقدر دلتان می‌خواهد به نظام، به مسئولین، به قوای مسلحه، به مردم و… تبریک بگویید و از همه آنان تشکر و قدردانی بنمایید. اگرچه مطمئن هستم که نیازی به تذکر نیست، اما جسارتا قدردانی از این سه فقره فراموشتان نشود. شاید هرگز متوجه نشوید که پیروزی‌تان را چقدر مدیون آن‌ها هستید:۱- به مزار آیت‌الله هاشمی رفسنجانی بروید.
۲ – از بهشت‌زهرا یک‌راست به دیدار «سید مظلوم» بشتابید.
۳ – از بانو دکتر زهرا رهنورد، جناب حجت‌الاسلام شیخ مهدی کروبی، جناب مهندس میرحسین موسوی تشکر و قدردانی کنید.درست است که اصل۱۱۳ قانون اساسی، دادن درس اخلاق به نسل جوان را جزء وظایف رئیس‌جمهور تعریف نمی‌کند، اما ضرر نمی‌کنید به جوانانمان درس اخلاق، مروت و مرام‌داری هم بدهید.در عشق توام نصیحت و پند چه سود
زهراب چشیده‌ام مرا قند چه سود
گویند مرا که بند بر پاش نهید
دیوانه دلست پای در بند چه سودایام به کام باد
صادق زیباکلام
سی‌ام اردیبهشت یک هزار و سیصد و نود و شش
فوری
ابراهیم رییسی ضمن تبریک به حسن روحانی از طرفداران خود خواست در صورتیکه بسته های غذایی . کت و شلوار و مانتو ها و ساندیس ها را باز نکرده اند بیارن پس بدن
مال امام رضاست
خوبیت نداره
فوری
آخرين نتايج شمارش آرای شورای شهر تهران
چمران بای بای
قالیباف بای بای
کاروان المپیک خداحافظ
« بوی بهبود ز اوضاع جهان می شنوم
شادی آورد گل و باد صبا شاد آمد»
پیروزی قاطع و دلچسب حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری را به همۀ دوستان و عزیزان صمیمانه تبریک می گویم؛ خوشبختانه در انتخابات اخیر، پوپولیسم به محاق رفت و عقلانیت، مدنیت و مدارا دست بالا را یافت و بر صدر نشست.
شخصا، افزون بر پیروزی حسن انتخاب روحانی دراین کارزار انتخاباتی، از نهادینه شدنِ بلوغ سیاسی در بخش زیادی از هموطنانم، عمیقا خرسندم؛ شهروندانی که با صندوق های رای قهر نکرده و به رغم همۀ موانع و تضییقات، از مجال و امکانات موجود هوشمندانه بهره برده و در شکل گیری سرنوشت خویش نقش آفرینی کردند.
چنانکه در مقاله " هم وطن! تردید را کنار بگذار" آوردم، در قیاس با تاریخ دیگر کشورها، چهل سالی که پس از انقلاب بهمن 57 گذشته، برای تحقق آرمانهای مدنی و دمکراتیک، زمان بلندی نیست؛ باید امید را از فرو ننهاد و به رغم آرمانهای بلندی که هنوز نقد نشده اند، دست از طلب برنداشت و پیوسته و آهسته، راه ناهموار را پیمود و به تحقق آرمانها در میان مدت اندیشید؛ که «صبر و ظفر هر دو دوستان قدیمند».
وقتی فیلم گردهمایی طرفداران روحانی در ورزشگاه آزادی را دیدم، بر حاضرانِ در آن محفل پرشورو با شکوه درود فرستادم و دریافتم که تا چه میزان بلوغ سیاسی در میان ما نهادینه شده؛ جوانانی که مجدانه و شورمندانه، از گذشته آموخته، دست رد به سینۀ یاس زده، خسته نشده، آرمانهای خود را پی گرفته و امیدوارانه به آینده می نگرند....
امروز صبح دوست کشیش کانادایی ام زنگ زد و پیروزی روحانیِ رفرمیست را به من تبریک گفت. برایم جالب بود که در تحلیل خود ازاین واقعۀ سیاسی، می گفت: هر چند کاندیدای رقیب، مستظهِر به هستۀ سخت قدرت سیاسی در ایران بود و وعده های اقتصادیِ عدیده داده بود، اما قاطبۀ ایرانیان به او اعتماد نکردند و بر ادامۀ راه طی شده در چهار سال گذشته تاکید کردند، و این نشانه و نمادی از بلوغ سیاسی است؛ بلوغی که در انتخابات ریاست جمهوریِ سال گذشتۀ آمریکا غایب بود و دیده نشد....
ایام خوشی را برای دوستان و عزیزان آرزو می کنم؛ امیدوارم در این روزها لبخند بر لب داشته باشید و « وزنِ بودن» را بچشید و « روی پای تر باران به بلندی محبت» بروید.
امیدواریم، همانطور که روحانی در اولین قدم پس از پیروزی، در رسانۀ ملی از سید محمد خاتمی عزیز نام برد و تشکر کرد، با صلابت و جدیت بیشتر، وعده های خویش را پی بگیرد، باشد که فردایی بهتر در ایران زمین فرا رسد...
با مهر؛ سروش دباغ
عجب سکوت مرگباریه تو تاپیک کسی اینجا نیست
در حال حاضر 2 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 2 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
