[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
به قول اردلان سرفراز؛ تصویرِ روشنِ عشق، در قابِ روزگاری!
پانزدهمِ بهمن ماه؛ زادروزِ داریوش اقبالی
این روز را به ایشان و تمامِ عاشقانِ صدایِ او تبریک می گویم.
.
.
.
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
امروز میلاد "تورج شعبانخانی"، یکی از بزرگترین آهنگسازان موزیک پاپ دهه ی پنجاه ایران است.
این روز را به ایشان و تمام علاقه مندان موسیقی تبریک می گوئیم.
.
.
.
به مناسبتِ زادروزِ تورج شعبانخانی
"تورج شعبانخانی" یک دهه درخشان، دو دهه سکوت و دو دهه ساخت آثاری نه چندان مطرح و متوسط را در کارنامه دارد. تورج مانند بسیاری
از موزیسین های موسیقی پاپ پیش از انقلاب کار خود را با گروههای بیت- راک ایرانی در اواخر دهه ۱۳۴۰ شروع کرد. در ۱۹ سالگی با "
فریدون فروغی" آشنا شد و به پیشنهاد " خسرو هریتاش" دو ترانه " آدمک" و " پروانه من" را برای فیلم " آدمک" هریتاش برای صدای فروغی
آهنگسازی کرد. پس از خدمت سربازی به هتل " کازبا" شیراز و در آنجا برنامه های موفقی را با گروهش اجرا کرد. در اوایل دهه ی پنجاه یکی
از زیباترین ملودی های خود را در ارتباط با " زن سرخپوش میدان فردوسی" تهران نوشت و به رغم تمایل " گوگوش" ، از آنجا که این زن صدای
گرفته ای داشت، ترانه را برای اجراء به "فرشته" سپرد که به زعم او صدایی شبیه آن زن داشت.
در سال ۱۳۵۱ به پیشنهاد دختر خاله اش (سیمین غانم) دوره سولفژ را نزد "مرتضی حنانه" آموخت و کار آهنگسازی و خوانندگی را پس از
پایان این دوره ها (۱۳۵۳) با جدیت بیشتری پی گرفت.
در همین سال دو ملودی درخشان او موجب اوج گرفتن دو خواننده تازه کار در موسیقی پاپ ایران شد: "نازی ناز کن" (ابی) و "همسفر"
(ستار). تورج با فراگیری آموزه های استادش -حنانه- این قابلیت را داشت که ملودی هایش را متناسب با صدای هر خواننده بنویسید. برای
نمونه ملودی اول بیشتر به فضای موسیقی غرب نزدیک است (متناسب با شیوه خوانندگی و صدای ابی) و ملودی دوم لحنی ایرانی دارد
(متناسب با لحن و تحریرهای ایرانی ستار).
تا انقلاب ۵۷ تورج جدا از ترانه هایی که گهگاه خودش می خواند (فال، فاصله، گوهر یکدانه، پرستوهای عاشق و ...) ترانه هایی برای دیگر
خوانندگان هم می ساخت که اکثر آنها ترانه هایی موفق و متفاوت بودند. او با خوانندگان مختلفی مانند "رامش" ، "ابی" ، "ستار" ، "اکی
بنایی" ، "سیمین غانم" ، "لیلا فروهر" ، "نلی" ، "مرجان" ، "حمیرا" ، "سعید مهدوی" ، "مازیار" و ... همکاری کرد.
ملودی های تورج امضاء او را دارند به ویژه آنکه درک حسی متناسب او و "اریک" (تنظیم کننده) ملودی هاش موجب شد تا ترانه های تورج از
جایگاه ویژه ای در موزیک پاپ ایران برخوردار باشند. " اریک" نیز متناسب با لحن ملودی های " تورج" از تنظیم های غربی ایرانی استفاده می
کرد.
.
.
.
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
۱۷ اُمِ بهمن ماه، زادروزِ شهرام شب پره
او وارد 71 سالگی می شود.
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
یادواره ای از بانو شهلا ریاحی در زادروزَش... با قابِ عکسی بر دست،
به یادِ دورانِ خوشی که روشنی را برایَش مُتصور بود.
هنرمندی که این روزها با فراموشی، دسته و پنجه نرم می کند!
باید گفت: چه بهتر!، شاید این روزها ارزشِ به خاطر سپردن را ندارد!
.
.
.
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
۱۸ اُمِ بهمن ماه؛ زادروزِ هنرمند برجسته سینما تاتر و تلویزیون
سوسن تسلیمی
.
.
.
"سوسن تسلیمی" (زاده ۱۸ بهمن ۱۳۲۸، رشت) بازیگر و کارگردان ایرانی تئاتر و سینما است. "تسلیمی" ماندگارترین بازی‌هایش را در چهار فیلم "بهرام
بیضایی" یعنی: «چریکه تارا»، «مرگ یزدگرد»، «باشو غریبه کوچک»، و «شاید وقتی دیگر» ارائه کرده‌است و از مکرّرترین بازیگران "بیضایی" به‌شمار می‌رود.
خانم "تسلیمی" هم اکنون در سوئد اقامت دارد و در کارگردانی و بازیگری تئاتر و سینما فعالیت می‌کند.
او در سال ۲۰۰۲ جایزه شخصیت ممتاز فرهنگی و هنری کشور سوئد را گرفت.
"سوسن تسلیمی" یکی از برترین بازیگران زن تاریخ سینمای ایران و اولین زن صاحب سبک بازیگری در ایران محسوب می‌شود.
کتابی با عنوان «اسطوره مهر» دربارهٔ زندگی و آثار او به کوشش "بی تا ملکوتی" به چاپ رسیده و همچنین کتاب گفت و گویی با او دربارهٔ زندگی و آثارش
تحت عنوان «سوسن تسلیمی در گفت و گویی بلند با محمد عبدی تارا» در لندن به چاپ رسیده‌است.
.
.
.
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
بدون بهانه یادی از قیصر سینمای ایران
این عکس آخرین پرتره از بهروز وثوقی در ایران است.
عکاسَش هم کسی نیست جز "سعید نوشین فر"، از بزرگترین عکاسان پرتره در ایران.
جالب اینجاست که عکس پاسپورت خروجی او از کشور هم با همین تصویر پروفایلی بوده است.
.
.
.
[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
۲۱ اُمِ بهمن ماه؛ زادروزِ "وفا"، خوانندهٔ محبوب و دوست داشتنی دههٔ پنجاه ایران.
با آرزوی سلامتی و بهروزی برای ایشان.
.
.
.
" عباس وفایی" با نام هنری " وفا" (متولد ۲۱ بهمن ۱۳۲۹ در تهران)
" عباس وفایی" در خانواده ای اهل هنر به دنیا آمد. دو برادر بزرگترش (جمال و کمال) پیش از او خواننده شدند و او نیز به پشتیبانی آنها وارد جرگه
خوانندگی شد. دو برادر بزرگتر او در کلاسهای " مهرتاش" در جامعه " باربد" لاله زار شرکت داشتند و او را نیز به آن کلاسها بردند تا از تعلیمات آوازی "
مهرتاش" بهره برد. کلاسهایی که " شجریان" نیز در آنها شرکت داشت. با این حال او مسیر موسیقی پاپ را انتخاب کرد و در مسابقات آواز دبیرستانهای
ایران در اواخر دهه ۱۳۴۰ رتبه اول را کسب کرد. دوره ای که " محمد نوری" از داوران اصلی آن بود.
" بابک بیات" معرف او به دنیای ترانه بود. در سال ۱۳۵۱ " بیات" که هم محلی خانواده " وفایی" بود او را به " سعید طبیبیان" - مدیر کمپانی تولید صفحه
کاسپین که دفتر آن در خیابان وصال شیرازی بود- معرفی کرد. " بیات" خواننده جوان دیگری را نیز در آن روزها مد نظر داشت: " ستار".
در نهایت قرار شد تا " ستار" با " بابک بیات" آغاز کند و " عباس وفایی" با " جهانبخش پازوکی" و این سرآغاز همکاری طولانی مدت او با " پازوکی" بود. هم
چنین به پیشنهاد " پازوکی" او نام هنری اش را به " وفا" تغییر داد تا از زیر سایه برادران بزرگترش خارج شود.
" وفا" در آن سالها صفحه های متعددی را با آهنگسازی " جهانبخش پازوکی" منتشر کرد از جمله: " دنیا دنیا" ، " شرم" ، " زنده ها" و " خونسرد". هم
چنین اجراهای زنده بسیاری را به سرپرستی " صادق نوجوکی" - که هنوز آهنگسازی نمی کرد- در کاباره ها انجام داد و پس از مدتی " نوجوکی" را به "
ناصر چشم آذر" معرفی کرد تا نخستین تجربه آهنگسازی " نوجوکی" به نام " معجزه" در سال ۱۳۵۳ با صدای " وفا" منتشر شود.
" وفا" در سالهای دهه پنجاه در حدود ۸۰ ترانه خواند که بسیاری از آنها از ساخته های " پازوکی" اند. شاید یکی از دلایلی که موجب شد تا " وفا" در رقابت
با سایر خوانندگان مشهور پیش از انقلاب عقب بماند همین وابستگی به یک آهنگساز واحد بود. موضوعی که باعث شد بسیاری از ترانه های او تکراری و
شبیه به نظر آیند و صد البته " پازوکی" هم اغلب شاهکارهایش را به خوانندگانی دیگر می سپرد.
تا انقلاب " وفا" یکی دو تجربه سینمائی هم داشت از جمله بازی در فیلم " رابطه جوانی" که در برابر " لیلا فروهر" بازی می کرد و فیلم در سال ۱۳۵۵
پخش شد. سایر فیلمهایی که او در آنها بازی کرده است عبارتند از:
۱ - عبور از مرز شب (۱۳۵۷)
۲ - پرستوهای عاشق (۱۳۵۶)
۳ - هم‌کلاس (۱۳۵۶)
۴ - رابطه جوانی (۱۳۵۵)
۵ - آبشار طلا (۱۳۵۱)
۶ - پدر که ناخلف افتد (۱۳۵۱)
همچنین صدای " وفا" بر روی متن دو فیلم زیر به گوش می رسد:
۱ - عبور از مرز شب (۱۳۵۷)
۲ - هم‌کلاس (۱۳۵۶)
او پس از انقلاب در ایران ماند و سکوت کرد تا یکی دو سال پیش که به همراهی پسرش " شاهین" چندین ترانه را بازخوانی کرده است.
.
.
.
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول