[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
" خسته نشو" :ترانه ای که " داریوش" دوست داشت خواننده آن باشد!
" بابک بیات" در یکی از مصاحبه هایش به ماجرای جالبی درباره این ترانه اشاره می کند. او تعریف می کند که در یکی از روزهای پاییز ۱۳۵۵، "
داریوش" به دفتر کارش آمده و بی مقدمه نوار کاستی را از جیب خود درآورده و با عصبانیت به سمت او پرتاب می کند. بعد از بگو مگویی شدید
معلوم می شود که ناراحتی و عصبانیت " داریوش" به این دلیل بوده که " بیات" آخرین ساخته اش - ترانه " خسته نشو"- را بر خلاف رسم
معمول با صدای خواننده شهرستانی و گمنامی به نام " علی طوافی فرد" - با نام هنری " علی سهراب" - ضبط کرده است. " بیات" هم با
ناراحتی به " داریوش" می گوید که قرار نیست او خواننده تمام ملودی هایش باشد !
البته این کدورت چندی بعد با ملودی هایی که " بیات" به " داریوش" می دهد مانند " شب آفتابی" ، " خورشید خانم" ، " فریاد زیر آب" و ..به
پایان می رسد.
"علی سهراب" اما در زمره یکی از بدشانس ترین خوانندگان است. " بابک بیات" بسیار به جنس صدای خش دار و اصطلاحا " حنجره زخمی" او
علاقه داشت و تا انقلاب به جز این ترانه، " من از سفر میام" ، " جوانه" و " هم سنگر" را نیز برای او ساخت. پس از انقلاب اما " سهراب" دیگر
نخواند تا سال ۱۳۷۷ که در آلبومی به نام پرنده که " بیات" برای " مانی رهنما" ساخت، دو ترانه " فردا که نیستی" و " دیدار" با صدای " علی
سهراب" را نیز گنجاند.
در ادامه دو ترانه " خسته نشو" و " من از سفر میام" به همراه قطعه بی کلام " خسته نشو" تقدیم می شود.
تنظیم ترانه اول از " بابک بیات" است با همان امضای همیشگی: اوج و فرودهای ناگهانی، رنگ آمیزی صوتی با ساز " ابوا" و البته تحریرهای
فراوانی که روی خط ملودی برای صدای خواننده می نویسد.
ترانه دوم را " واروژان" تنظیم کرده است که آن نیز مولفه های تنظیم های او را در خود دارد: آرپژهای گیتار در پیش بردن ریتم، استفاده از " فرنچ
هورن" و سازبندی ساده سازها زیر صدای خواننده تا شعر و صدا واضح تر شنیده شود.
پاسخ با نقل قول
