پرستوﻭﺳط کلاس ﺑﺪﻭﻥ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﮔﻮﺯﯾﺪﻩ بود
ﻋﺪﻩ ﺍﯼ ﺗﻮ ﺑﻬﺖ ﻣﻄﻠﻖ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﻋﺪﻩ ﺍﯼ ﺍﺯ ﺧﻨﺪﻩ،
ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﮐﻼﺱ ﻭﻟﻮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻥ!
پرستوﺑﺎ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﻟﺒﻮ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ, ﻧﺎﺧﻦ ﻫﺎﺵ
ﺭﻭ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﻪ ﭼﻮﺑﯽ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻓﺸﺎﺭ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ...
ﺩﻟﺶ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺯﻣﯿﻦ ﺩﻫﻦ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﻪ ﻭ ﺩﺭﺳﺘﻪ
ﺑﺒﻠﻌﺘﺶ ...
ﮐﻼﺱ ﺗﻘﺮﯾﺒﺎً ﺩﺍﺷﺖ ﺳﺎﮐﺖ ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﭘﺴﺮ
ﻫﺎ ﺑﺎ ﺯﯾﺮﮐﯽ ﺧﺎﺻﯽ ﮔﻔﺖ : ﺍﻧﺼﺎﻓﺎً ﻧﺎﺯ ﻧﻔﺴﺖ !!!...
ﮐﻼﺱ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﻣﻨﻔﺠﺮ ﺷﺪ !...
ﺍﯾﻨﺒﺎﺭ ﻫﻤﻪ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪﻥ!
ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺍﺯ ﮐﻼﺱ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺭﻓﺖ ؛
ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﺴﺖ ﻓﻀﺎﯼ ﺍﻭﻥ ﮐﻼﺱ ﺭﻭ ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﻪ ...
پرستوﺑﻐﻀﺶ ﺗﺮﮐﯿﺪ ﻭ ﺳﺮﺷﻮ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺭﻭﯼ ﺩﺳﺘﻪ
ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻥ ...
ﺗﻮﺍﻥ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺭﻓﺘﻦ ﺍﺯ ﮐﻼﺱ ﺭﻭ ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺷﺖ ...
حتی ﺩﻭﺳﺘﺎﯼ ﺻﻤﯿﻤﯽ پرستوﻫﻢ ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻦ ﺑﻬﺶ
ﺩﻟﺪﺍﺭﯼ ﺑﺪﻥ ﭼﻮﻥ ﺍﻭﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﮐﻨﺘﺮﻝ ﺧﻮﺩﺷﻮﻥ ﺭﻭ ﺍﺯ
ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﻥ ﻭ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪﻥ ...
ﺁﺧﻪ ﺻﺪﺍﯼ ﮔﻮﺯ پرستو ﺻﺪﺍﯼ ﺑﺪﯼ ﺩﺍﺷﺖ؛
ﻫﻢ ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻫﻢ ﺻﺪﺍﯼ ﺍﻋﺘﺮﺍﺽ ﺩﺍﺷﺖ !!!...
ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺻﺪﺍﯼ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﺭﻭ ﺳﺎﮐﺖ ﮐﺮﺩ ...
ﻋﺮﻓﺎﻥ ﺍﺯ ﺟﺎﺵ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ.
ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺩﻗﺖ ﺑﻬﺶ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻦ ...
حتی پرستوﻫﻢ ﺳﺮﺵ ﺭﻭ ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﺧﯿﺮﻩ ﺷﺪ.
ﻋﺮﻓﺎﻥ ایستاد و پای راستش را بلند کرد به خودش فشار اورد رنگ پوست او عوض شد و ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩ ﺯﻭﺭ ﺯﺩﻥ!!!
ﺩﻧﺪﻭﻧﺎﯼ ﺑﺎﻻﺵ ﺭﻭ ﺑﻪ ﻟﺐ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻓﺸﺎﺭ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ !...
ﭼﻨﺪ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﯼ ﻧﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻮﺯﯾﺪ
ﻭ ﺑﻌﺪ ﺭﻓﺖ ﺟﻠﻮﯼ ﺗﺨﺘﻪ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩ ﺑﻨﺪﺭﯼ ﺭﻗﺼﯿﺪﻥ !...
ﺣﺎﻻ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻋﻮﺽ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ...
ﮐﺴﯽ ﺩﯾﮕﻪ ﺑﻪ پرستو ﻧﻤﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪ.
ﻫﻤﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﺎﯼ ﮐﻼﺱ ﺑﻪ ﻋﺮﻓﺎﻥ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪﻧﺪ.
پرستوﻫﻢ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﭽﻪ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﺪ,
ﺍﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺍﺩﺍﻫﺎﯼ ﻋﺮﻓﺎﻥ !...
ﺩﻟﯿﻞ ﺧﻨﺪﻩ پرستوﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺁﻏﺎﺯ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪﻧﺶ
ﺑﺎ ﯾﻪ ﮔﻮﺯ ﺑﻮﺩﻩ ... ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﯾﻪ ﮔﻮﺯ !..
خدا آخر عاقبت این عشق و بخیر کنه