عجب طراحی
عجب طراحی
"اگر روحمان اندوهگین باشد می میریم.
پس، اگر می خواهی اندکی از جاودانگیت را حفظ کنی،
به صدای رویاهایت گوش بسپار."
ژیلبرت سینوهه
روزگاری خانه هامان سرد بود
بردن نفت زمستان درد بود
یک چراغ آلور ، یک گرد سوز
زیر کرسی با لحافی دست دوز
خانواده دور هم بودن همه
در کنار هم می آسودن همه
روی سفره لقمه نانی تازه بود
روی خوش در خانه بی اندازه بود
گر برای مرد ، زن نامردبود
صد تفاوت بین زن تا مرد بود
آن قدیما عاشقی یادش بخیر
عطر و بوی رازقی یادش بخیر
عصر پست و تلگراف و نامه بود
تبلت و لب تاب و همراهی نبود
عصر دلتنگی و بیتابی نبود
...........
قلبهامان اندک اندک سرد شد
رنگ و روی زندگیمان زرد شد
بینی خیلی کسان باطل شدند
با پروتز بعضی ها خوشگل شدند
عصر ساکشن آمد و لاغر شدیم
در خیال خود چقدر بهتر شدیم
میوه هم گلخانه ای شد عاقبت
آب هم پیمانه ای شد عاقبت
...........
عصر نت شد ، عصر پی ام ، عصر چت
عصر ایرانسل ، فراوانی خط
عصر آدمهای بد ، بی مایه شارژ ، عصر تلخ خودفروشی با یه شارژ
عصر مرفین و ترامادول ، دوا
با کراک و شیشه رفتن به فضا
عصر آقایان آرایش شد ه
عصر خانومهای پالایش شده
وای بر این عصر تلخ بی کسی
عصر تلخ استرس ، دلواپسی
نوشته اصلی توسط MaMaTiR
تلاش کن
نصفه شبی چی میگی شیخ رو از خواب بیدار میکنیمیخواستم نیم ساعت دیگه بمونم ولی شورتت به یادم آمد، منم با یادش رفتم خوابیدم.پوریا من میرم.. کرکره رو خودت بکش پایین
پسر امشب حجره رو سپردم دست تو.. به گا ندی
شب خوش
اتفاقا چه خواب شیرینی هم بود.
یکی از دلایلی که معمولا فیس نمیرم، وجودِ چنین موجوداتیه.
6: هات
انشالله قبول میشی، به دلت بد راه نده.
اینم از جواب ارشد
9
!?Who Cares؟!
بیا................
داغ لبانت را بر لب هایم می خواهم...
نه
داغ حسرتت را بر دلم
حذف کردن بعضی آدمها از زندگی ام به این معنا نیست که
از آنها متنفرم...!!
معنای ساده اش این است که
برای خودم احترام قائلم
هر کسی قرار نیست به هر قیمتی تا ابد با من بماند
لطف بسیار بزرگی در حق خودمان خواهیم کرد اگر
کسانی که روحمان را مسموم میکنند
را رها کرده و به آرامش پناه ببریم...
زندگی را یادمان ندادند!!!
نگفتند....
کسی که می‌خنده، بی‌غم نیست!
کسی که سکوت می‌کنه، لال نیست!
کسی که بهت دست می‌ده، دوست نیست!
یادمان ندادند، زود قضاوت نکنیم
همیشه از گرما ميناليم از سرما فرار ميكنيم!
درجمع،از شلوغي كلافه مي‌شويم و در خلوت،از تنهايي بغض ميكنيم!
تمام هفته منتظر رسيدن روز تعطيل هستيم
و اخر هفته هم بي‌حوصله تقصير غروب جمعه است و بس!
هميشه در انتظار به پايان رسيدن روزهايي هستيم
كه بهترين روزهاي زندگي‌مان را تشكيل می‌دهند:
مدرسه....
دانشگاه....
كار....
حتي در سفر همواره به مقصد مي‌انديشيم بدون لذت از مسير!
غافل از اينكه زندگي همان لحظاتي بود كه مي‌خواستيم بگذرند
آيا مشكل ما در فهم زندگيست؟؟؟
خیرما"لذت بردن را یاد نگرفته‌ایم"
به دنبال خوشبختی در بیرون از ذهنمان میگردیم
بیایید به هم بیاموزیم از لحظاتمون لذت ببریم
←✘✘وقتے میبینے اونے کِہ دوسِـــــش دآرے
فَــرقِ تــــــــــــــــــو وَ بَقیــَّّــــــــہ رو نمیدونِہ
بِہتــــَر کہ بآ ھَمون بَقیـــــِّــــــــہ بمونہ …
زیآد وآسِہ نِگـــَہ دآشتَنِش تَلــــآش نَکُن
یہ ﻓـَـ??ــــﻨﺪَﮎ ﺑﮕـــــــﯿﺮ ﺯﯾـرِ رآبِطــَــــت
گــــــــــــــــــــــــ ـورِ بآبآےِ اِحســـــآسِت …
موندَنـــــے رآھِشــــــو بَلَـــــــدِہ
������رَفتَـنےاَم بَہــــــــآنَشـــــــــو …✘←✘������
در حال حاضر 50 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 50 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول
