نوشته اصلی توسط Sajjad_MCH
چرا انقد افسوس؟
دلمان گرفته است
چرا انقد افسوس؟
دلمان گرفته است
وختی که دلگیری وختی که ساکتی
توی خودت میری پاییزو میخونی
صدای خش خش تو صدای اون برگا
فهموند به من هرچند میری همین فردا
اگر دردم یکی بودی چه بودی
اگر غم اندکی بودی چه بودی
به بالینم حبیبی یا طبیبی
از این هردو یکی بودی چه بودی
کلا دقت کردم بهت دلگیری ، امضاتم همینو میگه
دلمان گرفته است
کلا دقت کردم بهت دلگیری ، امضاتم همینو میگه
بازیای زندگی این شکلیم کرده...
تف به روزگار
یاد تو شعرامو میسوزونه
امروزو فردامو میسوزونه
تا دوری از خونه این خونه ویرونه
حال منم پریشونه
بازیای روزگارو باید بازی کرد هر چند همش میبازیم ولی ، تف به روزگار
بازیای زندگی این شکلیم کرده...
تف به روزگار
هر قدم به هر قدم
لحظه به لحظه
سایه دشمن می‌بینم
پشت سر، پشت سر، پشت سر جهنمه
روبرو، روبرو قتلگاه آدمه
هر قدم به هر قدم
لحظه به لحظه
سایه دشمن می‌بینم
پشت سر، پشت سر، پشت سر جهنمه
روبرو، روبرو قتلگاه آدمه
همیشه خسته از روزای برفی
عشق پریشون شده ی دو حرفی
گفته بودم اگه دلت گرفته ست
کنج دلم جا واسه ی دلت هست
تو که معنای عشقی به من معنا بده ای یار
دروغ این صدا را به گور قصه‌ها بسپار
صدا کن اسمم رو از عمق شب از نَـقب دیوار
برای زنده بودن دلیل آخرینم باش
شب بود خسته بودم چشامو بسته بودم
خورشید سر زدو من پیشت نشسته بودم
چشامو باز کردم دیدم ازت خبر نیست
دیدم برا تو دنیا از تو عزیز تر نیست
در حال حاضر 13 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 13 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول