داداش ساسان رفیق دوست داشتنی من توش جز وابستگی و حال خرابی هزینه چیز دیگه نداره
اگر نکشیدی نزار نکوتین وارد خون نازنینت بشه حیفه کاش من الان جای تو بودم حتی یک کام هم نگرفته بودم
داداش ساسان رفیق دوست داشتنی من توش جز وابستگی و حال خرابی هزینه چیز دیگه نداره
اگر نکشیدی نزار نکوتین وارد خون نازنینت بشه حیفه کاش من الان جای تو بودم حتی یک کام هم نگرفته بودم
امزوز تو توییتر خوندم یکی از ایالتای امریکا فستیوال علف بود
می فهمم چی می گی میثم جون فقط ی حس کنجکاوی و همراه با وسوسه هست!!!! فعلا که دوام آوردم
سرفه ها و صدای خس خس ریه های پدربزرگ که همین دود سیگار پدرشو دراورد تو گوشم هس
ما هم تو 16 سالگی کنجکاو شدیم بر فنا رفتیم لعنت بهش لعنت بهش لعنت به اون دوران چقدر خریت زندگی من طومار عظیمی از خریت های پی در پی هستش
به نظرِ من حتماً به کِش . . . بدنِ آدم به همه چیز احتیاج داره از جمله سیگارِ بهمن . . .
بعدشم آروم میشی و نگاهِ منطقی تری به تمامِ قضیا پیدا می کنی . . .
من الان تو 27سالگی کنجکاو شدمنوشته اصلی توسط Meysam Molaei
این صابر را ول کن عکس میگیره میزاره اینجا اگر به خاطر عکس و این برنامه ها هستش چرا دارم چرت میگم اصلا ببین به خاطر هر چی هستش خیلی بیخود هستش میدونم مشکلاتت زیاده رفیق به جان خودم من هم همدرد خودت هستم و یک آپشن از تو بالاتر هستم اونم اینکه بهترین دورانم (جوانی) به فنا رفت سیگار کشیدن و افتادن تو خطش فقط یک بدبختی تازه تر و یک مشکل تازه تر به زندگیت اضافه میکنه
شاید یه لحظه آرومت کنه اونم بعید بدونم البته اونم اصل صورت مسئله را پاک نمیکنه و گرفتاری همچنان باقیست امیدوارم تونسته باشم منظورم را بفهمونم
برایِ تو ساسی . . .
8- انیشتین عاشق استعمال دخانیات بود
به نظر می‌رسد انیشتین در طول زندگی‌اش به دو چیز بیش از همه عشق می‌ورزید: ویولن‌ش و پیپ‌ش! او یک‌بار اظهار نموده‌بود که باور دارداستعمال دخانیات برای حفظ آرامش و «قضاوت عینی» در انسان‌ها ضروری است.
وقتی پزشک‌ش به او گفت که باید این عادت مضر را ترک نماید، انیشتین پیپ‌ش را در دهان گذاشت و شروع به کشیدن‌ش کرد! گاهی اوقات او ته‌سیگارها را از خیابان جمع می‌کرد و در پیپ‌ش می‌ریخت تا آن‌ها را بکشد!
انیشتین عضو مادام‌العمر باشگاه استعمال‌کنندگان پیپ در مونت‌رئال بود. حتی در یکی از گردش‌های‌ش با قایق از آن بیرون پرت شد، اما موفق شد که پیپ عزیزش را سالم نگه دارد.
به جز بسیاری از مقالات و نامه‌ها، پیپ انیشتین تنها وسیله‌ی بسیار شخصی اوست که امروزه از وی به یادگار داریم. او پیپ خود را به «جینا پلانگوئیَن»، مجسمه‌ساز، دوست و فردی که استخدام شده‌بود تا مجسمه‌ی نیم‌تنه‌ی انیشتین را بسازد، بخشید.
در حال حاضر 366 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 366 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول