○● چت روم بروبکس بارانی ™●○

[SaSan69]

اره

رو بازیای دوستانه شرط بندی ریسک زیاده باشگاهی بهتره و بازیکنا ب ک ی ر م نمی گیرن

[Rmin]

رو بازیای دوستانه شرط بندی ریسک زیاده باشگاهی بهتره و بازیکنا ب ک ی ر م نمی گیرن

شانسم نیست اخه اوندفعه خیرونا رئالو زد

[H A M I D]

من حسن ریوندی رو دوست دارم اما اصلا تو بخش تقلید صدا هیچی نیست و خودش هم فکر می کنه خیلی شبیه خواننده ها می خونهه
همون جوک و طنز بگه بهتره می تونه بجای تقلید صدا با صدای خودش آهنگ بخونه والا اینجوری بهتره

[SaSan69]

شانسم نیست اخه اوندفعه خیرونا رئالو زد

اتفاقا همون بازی رو شرط داشتم نیمه اول بیش از ی گل نیاد واقعا از چوون اوردم

[Rmin]

[Rmin]

خودتو اماده کن برا دربی مادرید

[SaSan69]

الان من بیشتر میکس بسکتبال می گیرم مثلا 3 تا بازی می گم هر بازی زیر 200تا امتیاز بیاد

[SaSan69]

بازیهای سخت رو نمی گیرم بازی می گیرم که روال باشه

[mohammadho3in]

من حسن ریوندی رو دوست دارم اما اصلا تو بخش تقلید صدا هیچی نیست و خودش هم فکر می کنه خیلی شبیه خواننده ها می خونهه
همون جوک و طنز بگه بهتره می تونه بجای تقلید صدا با صدای خودش آهنگ بخونه والا اینجوری بهتره

آره صدای خودش باشه بهتره ولی نمیدونم چرا این کارو میکنه صدای محسن یگانه و محمدعلیزاده قشنگ تقلید میکنه

[Saber]

@[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]

والّا سهند بذار حرف آخرم در مورد کتاب خوندن رو اوّل بهت بگم :

کتاب خوندن توی دوره و زمونه ی ما خصوصاً 5 الی 8 سال اخیر ، خیلی کار

بدون جذابیّتی شده ، یعنی بر عکس سایت ها و ویدیو های رنگی و پر زرق و برق

کتاب هیچ زرق و برقی نه داره که آدم جذبش بشه .

خلاصه ی کلام : اگه به خوای هر کتابی رو به خونی ، باید دم بال لذّت دیگه ای

توش باشی ، یعنی جاذبه ای فرای اون چیزی که با چشمت می بینی و با گوشت می شنوی .

به نظرم اگه دم بال چیزِ خاصّی نیستی ، دم بال کتاب نرو که بیش تر زده می شی ، این که از این .

حالا بذار داستان کتاب خوندن خودم رو بگم :

من از سال 1390 که فیلم جدایی یِ نادر از سیمین سر و صدا کرد ، برای اولین بار

اسم مراسم اسکار رو شنیدم !

بعدش افتادم دم بال دیدن فیلم های جایزه بُرده توی مراسم های مختلف ، از 1 سال قبلش هم

دم بال موسیقی های ایرانی و خارجی یِ کار - درستِ قدیمی و جدید بودم . . .

خلاصه کارم کشید به موسیقی یِ راک و اعتراضی و ضد سیستمی (مثل آلبومی که ام روز

عکسش رو گذاشتم از گروه AC/DC !!!) و هم زمان با هاش فیلم های عجیب و غریبی که هیچی ازشون

نمی فهمیدم . . . (که بعضی ها شون رو هنوز نمی فهمم !!!)

یه مدّتی زمان طولانی نزدیک 4 سال توی این وضع دیدن و گوش کردن بودم که

به مرور با اشاراتی که توی متنِ کلام موسیقی و هم زمان دیالوگ های فیلم هایی

که می دیدم به کتاب ها می شد ، هوس کردم به شینم اشعار همون ترانه هایی که گوش می دادم و

بعدش قصّه های فیلم هایی که می دیدم رو ، از روی کاغذ برای خودم به خونم !

این شد که اولّین کتابم رو شانسی شانسی گیر آوردم !

اون موقع هنوز بازار فیس پوک خیلی داغ بود . . . از فیس پوک یغما گل رویی اواخر سال 1393

تونستم کتاب راننده گی در مستی رو سفارش بدم . . .

نصف کتاب مصاحبه ی حسن علی شیری بود با یغما و نصف دیگه اش اشعار

چاپ نه شده (ولی اجرا شده) از یغما . . .

خودمم باور نمی کردم ! چه حالی داد خوندن اون کتاب !

و توی همون کتاب ، اسم ده ها کتاب دیگه برای خوندن نوشته شده بود . . .

و بعد خوندن اون قصّه ها و شعر ها . . . و بعد مجلّه ها و مجموعه اشعار از

بزرگانی که من هنوز که هنوزه فرصت نه کردم خیلی هاشون رو

به خونم . . .

این جوری شد که من الان 2 ساله دارم ، می خونم ، با این حال شاید از 10 تا کتابی که

به خونم فقط از 2 تا شون واقعاً خوشم بیاد ، ولی با این حال اون 8 تایی رو هم که

زیاد دوست نه دارم می خونم ، چون تا کتاب بدی نه خونی ، کتاب خوب رو نمی شناسی .

مثل موسیقی ! تا حامد همایونی نه باشه ، قدر ابی رو نمی دونی !

خلاصه بعد از 24 سال فهمیدم که چه حال کردن هایی رو از دست دادم با کتاب نه خوندن .

شاید داستان هیچ کس مثل من نشه ، شایدم بشه ، ولی بلا خره از یه جایی باید

کتاب خوندن شروع بشه .

همین .