درود آقا ساساننوشته اصلی توسط SaSan69
درود آقا ساسان
درود میلاد عزیزدرود آقا ساسان
بزرگواری
سلامسلام محسن
چند وقت پیش همینی که الان نوشتی بعد مدت ها توی ذهنم طنین انداز شد
انگار می خواستم یک بار حداقل اینجا بنویسمش
انگار مدت ها بود دور بودم از این کار از دورانی که خیلی سن ام کم بود که البته الان هم کمه!
من همین امشب یاد یه خاطره ی نمی دونم بگم خوش یا بگم غمگین افتادم!
شاید پونزده شونزده سال بیشتر نداشتم،
من با مادربزرگ ام کنار هم می خوابیدیم تقریبن، یعنی توی اون اتاق غیر از من و اون نازنین سفر کرده ام کسی نبود
اون دوران من علاقه ی عجیبی به خوندن داشتم یه ضبط صوت دستی هم داشتم که دقیقن خاطرم هست که "خونه" اجرای داریوشم رو زیاد می خوندم
اما خب وقتی به صدای ضبط شده ی خودم گوش می کردم حالم از صدای خودم به هم می خورد!
که بیشتر هم به خاطر اینه که اون دستگاه صدا رو تصنعی ضبط می کنه، مثل دوربین های موبایل که تصویر رو تصنعی ضبط می کنه به خصوص اون قدیمی هاش در کل هر کاری شرایط حرفه یی می خواد
حالا بگذریم از این بخش...
می خواستم اصل مطلب رو بگم منِ شاید بی انصاف وقتی شب چراغا خاموش می شد شروع می کردم:
بازم آفتاب غروب کرد و شب اومد...
همین حالا ابری دارم می شم وقتی می نویسم!
وقتی به اینجا می رسید:
خدایا این حبیبه یا طبیبه؟
چه مهمون عزیزی دارم امشب!
من صورتم خیس خیس می شد، عشق اون دوران و باقی ی ماجرا!
یک جاش هم:
خدایا یار من کی بر می گرده؟
آخه این از خداوندی به دوره؟!
مادربزرگ نازنینم می گفت بسه می خوام بخوابم چرا اذیتم می کنی؟
اما من حالیم نبود و باز با صدای بلند می خوندم و اذیتش می کردم!
اون وقت ها خیلی شیرین بودم من محسن! خیلی!
تمام!
خوبی بابک جان
به خدا همین نوشتهاتو خوندم مو به تنم سیخ شد
تو پا به راه چلستون روزی ،
من اون شب سیاه بی ستونم ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
@[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...] @[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...] @[فقط کسانی که در سایت عضو شده اند قادر به مشاهده لینک ها هستند عضویت در سایت کمتر از 1 دقیقه ست. برای عضو شدن در سایت کلیک کنید...]
ظلم اینان می‌رود... نوبت به آنان می‌رسد
بعد پایان زمستان هم زمستان می‌رسد
«سال و فال و مال و حال و اصل و نسل و تخت و بخت»
نیست، اما گاه‌گاهی تکّه‌ای نان می‌رسد!
«کامجویی غیر ناکامی ندارد حاصلی»
سیل، بعد از عشقبازی زیر باران می‌رسد!
«آسمان، سرسبز دارد میوه‌های خام را»
باز «کاکا رستمِ» قصّه به «مرجان» می‌رسد
«هر کجا ویران بُود آنجا امید گنج هست»
عشق گاهی با سلامی در خیابان! می‌رسد
«فتنه، تیری از کمین بر مرغ فارغبال زد»
عقل می‌چرخد! که گاهی دُور میدان می‌رسد
«گر که اطفال تو بی‌شامند شب‌ها باک نیست»
صبح‌ها حاجی به مسجد یا به دکّان می‌رسد!
«جان به جانان کی رسد؟ جانان کجا و جان کجا؟!»
کودکی هستم که گاهی تا دبستان می‌رسد
«گر به بدنامی کشد کارم در آخر، دور نیست»
رود عصیان کرده گاهی به بیابان می‌رسد
«چون هلال دولت این ظالمان شد بدر تام»
باز ثابت شد که نسل ما به حیوان می‌رسد
«در میان سینه حرفی داشتم... گم کرده‌ام...»
بغض می‌خواهد... ولی کارش به زندان می‌رسد
«سایه‌ی دولت، همه ارزانیِ نودولتان»
سفره‌ای داریم و یک عمر است مهمان می‌رسد
«بر زمستان، صبر باید طالب نوروز را»
دیر... امّا روزهای بد به پایان می‌رسد ...
دکتر سید مهدی موسوی ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
درون توستبا تو دل ااام یه آسمون روشن...
با تو دل ااام پر از گل ستاره...
...
اگر خلوتی و انجمنی است
برون زِ خویش کجا می‌روی؟
جهان خالی است ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
دروود بر بابک عزیزصابر، ساسان و آقا میثم امیدوارم بازم خوش باشید اینجا یار باشید!
ساسان من جواب اون پستت رو دادم من اطلاع چندانی نداشتم البته برادرجان
شبتون خوش
ممنونم از لطفت...
دیدم عزیز ممنونم بابت راهنمایی هات
باز دلم پرخونه امشب
چشم من گریون امشب
اشکم از دیده روونه
نم نم بارونه امشب
در حال حاضر 214 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 214 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول
