همی نالم چو بلبل در سحرگاه ،
به بوی آنکه گلزارم تو باشی ...
همی نالم چو بلبل در سحرگاه ،
به بوی آنکه گلزارم تو باشی ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
چو گویم وصفِ حُسنِ ماهرویی ،
غَرَض زان زلف و رخسام تو باشی ..
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
اگر نامِ تو گویم وَر نگویم ،
مرادِ جمله گفتارم تو باشی ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
از آن دل در تو بندم ، چون عراقی ،
که می خوام که دلدارم تو باشی ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
یک نظر مستانه کردی عاقبت ،
عقل را دیوانه کردی عاقبت ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
با غمِ خود آشنا کردی مرا ،
از خودم بیگانه کردی عاقبت ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
در دلِ من گنجِ خود کردی نهان ،
جای در ویرانه کردی عاقبت ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
سوختی در شمعِ رویت جان من ،
چاره ی پروانه کردی عاقبت ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
قطره ی اشکِ مرا کردی قبول ،
قطره را دُر دانه کردی عاقبت ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
کردی اَندر کُلِ موجودات سیر ،
جانِ من کاشانه کردی عاقبت ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
در حال حاضر 31 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 31 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول