خلوت ،
سوت و کور ...
خلوت ،
سوت و کور ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
بگو به خواب چَشم من خراب درآید ،
مَگر خیالِ تو بیرون رَود که خواب درآید
به دور دیده ی خود خاربَستی از مُژه کَردم ،
که نه خیالِ تو بیرون رود نه خواب درآید ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
اسرار عَزَل را نه تو دانی و نه من ،
وین حرفِ معما نه تو خوانی و نه من
هَست اَندر پَس پرده گفتگوی من و تو ،
چون پرده برافتد نه تو مانی و نه من ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
ای سُلیمان در میان زاغ و باز ،
حِلمِ حَق شو با همه مُرغان بِساز
مُرغِ جَبری را زبان جَبر گو ،
مرغ پر اِشکَسته را از صبر گو ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
ما نه مرغان هوا نه خانگی ،
دانه یِ ما دانه یِ بی دانگیِ ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
صَنَما با غمِ عشقِ تو چه تدبیر کُنم ،
تا به کِی در غمِ تو ناله ی شَبگیر کنم
دلِ دیوانه از آن شد که نَصیحت شِنَوَد ،
مَگَرَش هم زِ سرِ زُلفِ تو زَنجیر کنم ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
با سَر زُلفِ تو مَجموعِ پریشانی خویش ،
کو مَجالی که یکایک همه تَقریر کنم
آن چه در مُدت هِجرِ تو کشیدم هِیهات ،
در یِکی نامه مَهال است که تِحریر کنم ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
آن زمان کآرزوی دیدن جانم باشد ،
در نظر نَقش رُخِ خوب تو تَصویر کنم ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
آن کیست کَز راهِ کَرَم با چون مَنی یاری کُند ،
بَر جایِ بَدکاری چو مَن یک دَم نِکوکاری کند
اول به بانگِ نای و نِی آرَد به دِل پیمانِ وِی
وان گَه به یک پیمانه مِی با من وفاداری کند ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
گُفتَم گِره نَگشوده ام زان طُره تا من بوده ام ،
گفتا مَنَش فرموده ام تا با تو طَراری کُند ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
در حال حاضر 164 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 164 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول