دِلبر که جان فَرسود از او ،
کامِ دَلَم نگشود از او
نومید نَتوان بود از او ،
باشد که دِلداری کُند ...
دِلبر که جان فَرسود از او ،
کامِ دَلَم نگشود از او
نومید نَتوان بود از او ،
باشد که دِلداری کُند ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
پَشمینه پوشِ تُند خو از عشق نشیده سَت بو ،
از مَستی اش رَمزی بگو تا تَرکِ هوشیاری کُند ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
زان طُره ی پُر پیچِ و خَم سَهل است اگر بینم سِتَم ،
از بَند و زَنجیرش چه غَم آن کَس که عَیاری کُند ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
با چَشمِ پُر نِیرنگِ او حافظ مَکُن آهنگِ او ،
کآن طُره ی شَبرنگِ او بسیار طَراری کُنَد ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
غَمِ عالَم هَمه کِردی بِبارُم ،
مَگَر مو لوکِ مستِ سرقِطارُم
مَهارُم کِردی و دادی به ناکَس ،
فُزودی هر زمان باری بِبارُم ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
به رویِ دِلبَری گَر مایلَستُم ،
مَکُن منعُم گرفتار دلَستُم ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
دو چَشمونِت پیاله پُر زِ مِی بی ،
دو زُلفُنِت خَراجِ مُلکِ رِی بی
هَمی وعده کِری امروز و فردا ،
نَذونُم مو که فردای تو کی بی ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
دَمی بورهِ بِوین حالِم تِه دلبر ،
دِلُم تَتنگه شبی با ما به سَر بَر
تِه گُل بَر سَر زَنی ای نوگُل مو ،
به جایِ گُل زَنُم مو دستُ بر سر ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
زِ جالِ خویشتَن مو بیخَبر بیم ،
نَذونم در سَفر یا در حَضَر بی
فَغان از دستِ تو ای بیمُرُوَت ،
هَمی ذونُم که عُمری در به در بیم ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
تَلخی نَکُنَد شیرین ذَقَنَم ،
خالی نَکُنَد از مِی دَهنم
عُریان کُنَدَم هر صبحدَمی ،
گویِد که بیا من جامِه کَنَم ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
در حال حاضر 41 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 41 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول