○● چت روم بروبکس بارانی ™●○

[javadrock]

درود دوستان عزیز
آهنگ های گلچین شده هر ماه رو در سایت قرار میدن یا نه؟

[Milik]

[Milik]

ای عشق ،
تو مایه ی جنونِ دل من
حُسن رخ تو ،
ریختهِ خونِ دل من

من دانم و دل ،
که در وِصالت چونَم
کَس را چه خَبر ،
زِ اَندرون دل من ...

[Milik]

هوای خویشتن بُگذار ،
اگر داری هوای او
غَنیمت دان اگر یابی ،
دَرِ خَلوت سَرای او

نخواهی دید نورِ او ،
اگر دیدَت همین باشد
طَلب کن نور چشم از ما ،
که تا بینی لَقای او

اگر دورَ بقا خواهی ،
سَرِ دارِ فنا بُگزین
فنا شو از وجود خود ،
که تا یابی بَقای او

به جانان جان سِپار ای دل ،
که کار عاشقان اینَست
هوای خویشتن بُگذار ،
اگر داری هوای او

دلم خَلوتسرای اوست ،
غِیری در نمی گُنجد
که غیرِ او نمی زیبَد ،
دَرین خلوتسرای او ...

[Milik]

ای دل ،
به کوی عشق گذاری نمی‌کنی ،
اسباب جمع داری و کاری نمی‌کنی

مُشکین از آن نَشد دَمِ خُلقَت ،
که چون صبا ،
بر خاکِ کویِ دوست ،
گُذاری نمی‌کنی

تَرسم از این چَمن ،
نَبَری آستینِ گُل ،
کَز گُلبُنَش تحمل خاری نمی‌کنی

دل جُز رَه عشق تو ،
نَپوید هرگز ...

[Milik]

ما زِ میخانه یِ عشقیم ، گِدایانی چَند
باده نوشان و خَموشان و خُروشانی چَند

ای که در حَضرت او ،
یافته ای بار بِبَر ،
عَرضه یِ بَندگیِ بی سَر و سامانی چَند ،
کِاِی شَه کِشور حُسن و مَلَک مُلکِ وُجود ،
منتظر بر سَر راهَند ، غُلامانی چَند

آنکه جویَد حَرَمش ،
گو بِسَر کویِ دل آی
نیست حاجَت که کنی ،
قطع بیابانی چند

نه در اَختر حرکت بود ،
نه در قُطب سُکون ،
گَر نبودی بِزَمین ،
خاک نِشینانی چند

چون عاشق روی تو شدم ،
اینَم بَس
سرگَشته چو موی تو شدم ،
اینَم بَس
با مَملکت دو عالَمم ،
کاری نیست
سودائی کویِ تو شدم ،
اینَم بَس ...

[Milik]

ای از شرابِ غِفلت ،
مَست و خراب مانده
با سایه خو گرفته ،
بی آفتاب مانده

روزی که باز خواهد ،
از جان و دل امانَت
هم دِل تَباه بینی ،
هم جان خَراب مانده

آنجا که نَقدها را ،
ناقِد عَیار خواهد
مردان مرد بینی ،
در اضطراب مانده

وآنجا که صادِقان را ،
از صِدق باز پُرسند
پیرِ و مُرید بینی ،
کاَندَر جواب مانده

تَرسم که هیچ عاشق ،
این راه را نبیند
وآن ماه روی ما را ،
رُخ در نِقاب مانده

عشق آمد و شد چو خونم ،
اندر رگ و پوست ،
تا کَرد مرا تُهی و پُر کرد زِ دوست

اجزایِ وجودم هَمگی دوست گِرِفت
نامی ست زِ من ،
بَر من و باقی همه اوست ...

[Milik]

بَجُز غم خوردن عشقت ،
غمی دیگر نمی‌دانم
که شادی در همه عالم ،
ازین خوشتَر نمی‌دانم

گَر از عشقت بُرون آیم ،
به ما و من فرو نایَم
ولَیکن ما و من گفتن ،
به عشقت دَر نمی‌دانم

ز بَس کاَندَر رَهِ عشقِ تو ،
از پای آمدم تا سَر
چِنان بی پا و سَر گَشتم ،
که پای از سر نمی‌دانم

دلی کو بود همدردم ،
چِنان گُم گَشت دَر آن دلبر
که بسیاری نَظر کردم ،
دل از دلبَر نمی‌دانم ...

[Milik]

عاشق چو شَوی ،
تیغ به سر باید خورد
زَهری که رِسَد ،
همچو شِکر باید خورد

هر چند تُرا در جِگر آبی نَبُوَد ،
دریا دریا خونِ جگر باید خورد ...

[Milik]

دل جُز رَهِ عشق تو ،
نَپوید هرگز
جان جُز سخن عشق ،
نگوید هرگز

صحرای دلم عشق تو ،
شورِستان کرد
تا مِهرِ کسی ،
در آن نرویَد هرگز ...