بنظر من چون هیچ انجمن موسیقی یا ارگان یا ... وجود ندارد که خواننده و شعر و موسیقی را قربالگری کند و شعر ها و موسیقی ها و خواننده های قابل را از موارد نادرست و ضربه زننده به موسیقی ایرانی را از هم تفکیک کند. و اگر هم باشد قدرت بازدارندگی ندارد. بنظرم موسقی امروزی پاپ ما تقریبا کلا یک ترک شده فقط آوا تا خواندن شعر، تمامی آهنگها البته نه تمامش بیشترش صدای خواننده زیر موسیقی گمه و شما به سختی می توانید شعری که خوانده می خواند را بشنوی و موسیقی سوار بر شعر است نه شعر بر روی موسیقی. بنظرم یکی از دلایل مهمش نداشتن صدای خوب خواننده است. و یکی دیگرش حوصله و نداشتن سواد کافی از شعر توسط شنوندگان متولد دهه 70 و 80 و 90 است. شما از موسیقی دهه 50 ایران می توانستید کلی برداشت های مختلف چه سیاسی چه اجتماعی چه عاشقانه و ... بکنید. و با آن ترک همزادپنداری کنید. بنظرم خواننده های دهه 70 خودمان هم لااقل از صدای خوبی برخوردار بودند. مانند: علیرضا عصار یا حمید حامی و... ولی متاسفانه شنوندگان جدید فقط دنبال ترکی هستند که به دلشان بنشیند و اصلا شعر و خواننده برای شنونده مهم نیست در صورتی که شما باید اول مفهوم شعر را درک کنید تا بتوانید با آن ترک حس خوبی برقرار کنید شاید بعضی ترکها را شما باید 10 بار گوش بدهید تا بعد از این 10 بار تازه حس شیرینی آن آهنگ را حس کنید ولی متاسفانه نسل جدید شنونده کلا حوصله ندارد مطالعه ندارد درکی از شعری که میشنود ندارد. این هم میشود اوضاع موسیقی ما. البته در این اواخر بنظرم خوانندگان بیشتر به شعر توجه دارند که جای شکرش باقیست.نوشته اصلی توسط sadegh1
چرا این روزا همه خواننده ها اصرار دارن موزیک مزخرف بدن بیرون
"ما" کیفِ کودکی اش لبریز کینه بود ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
اینطور بزرگ شد بی پدر ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
چه بگویم نگفته هم پیداست/غم این دل مگر یکی و دو تاست...
همه عشقا
خانوم وزیری این جا نیومد ؟
سر قبرِ جوانان لاله روید ...
یکی هم بود
که پنجره جمع می‌کرد
تا آسمانِ بیشتری داشته باشد ...
در حال حاضر 136 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 136 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول
