○● چت روم بروبکس بارانی ™●○

[salahsal]

سلام دوستان نرم افزاری رو میخوام که موزیک رو از صدای دکلمه جدا کنه بدون قطع و وصل سراغ دارید؟ ممنون میشم

[Milik]

اون جوری که وارطان خودشُ می کشت گفتم با یه "خواب بارون" دیگه طرفیم!
من همون موقع که بی هوده ذوق نمایی می کرد فقط برای "شرکت ترانه" هم می دونستم این رود گندیده ی گندیده س!
منتظر موندم تا این "سرنوشت" مزخرف بیاد تا یقین پیدا کنم که صد در صد گندیده س!
سیاوش هم مثل خیلیای دیگه داره واسه مون روزنامه می خونه! حتا کلمات استفاده شده در حد جملات قصار هم نیست!
از ته دلم از ژرفای قلبم از اون ته، ته های دلم میگم خاک بر سر اون آدمی که از اوج رسیده به پست ترین جای ممکن
همه شون فقط بلدن واسه مون "کتاب کهنه" بخونن! ولی آخه کتاب کهنه که خوندن نداره!
تو که آخه تموم شدی و بدبختانه هیچی نداری واسه ادامه! و به قول عوام فلک زده که خودم یکی از اون هام! ریدی! چرا خراب تر از اینش می کنی!؟
بشین یه جا ساکت شو تو اون گوهی که هستی دست و پا نزن! حال بقیه رُ هم خراب نکن! دوست‌داران راستین ترانه ی واقعی رُ هم مسخره نکن! "ترانه" به مفهوم دقیق کلمه
حالمون خیلی خوبه ترانه و سیاوش قلابی و فیک هم واسه مون نمایش پستی رُ اجرا می کنن! و زیر لب میگن همین مزخرفیه که هست!
احتیاج به "به اصطلاح ترانه" نداریم! قصه های روزمره واسه مون تعریف نکنید! خواهش می کنم خواهش می کنم خواهش می کنم فقط خفه شید! همین

دوست داران راستین "ترانه" نه "شرکت ترانه" رُ اذیت نکنید ما امیدی به سیاوش و سیاوش های دیگه نداریم دست و پا نزنید خواهش می کنم انقدر شعور داشته باشید که سکوت کنید
مزخرف نگید! روزنامه رُ بلدیم خودمون می خونیم احمق هایی که همه رُ احمق و بی شعور فرض می کنید!

بابک ...

دم دستی شدن و بازاری واکنش نشون دادن شده راه و روش مرسوم مثلا هنرمندایی که خودشون به خودشون لقب تبعیدی دادن ، کاغذ پاره های بی اعتبار شده وسط چرک نویس های تاریخ این خاک اسیر ، پول پرستای خودفروخته ، از اون آقای صدا گرفته تا اون معترض کاخ نشین ، از اون فاتح صحنه ها گرفته تا برسه به ته مونده هایی که خروجی شبکه های هموطن نما به حساب میان ...

بیست سالی هست که هیچ نونی از تو تنور های همیشه داغشون بیرون ندادن ، وقتی یکی بیست ساله داره با تبلیغ آخر تور کنسرتش سرکیسه می کنه جماعت طرفدارش رو ، وقتی یکی سایت می زنه و اخازی می کنه واسه پخش کردن کارای بقیه تو برندِ شخصیش ، وقتی یکی با بی سوادی کامل میاد میشه داور و امید و آرزوهای بقیه رو با یه بله یا نه گفتنش تحت تاثیر قرار می ده ، نمیشه ازین جماعت هیچ انتظاری داشت ...

[ghasemshah]

دیوثا به آقا چیکار دارن

.........دهن اقا

[sadegh1]

.........دهن اقا

[sadegh1]

چهل و اندی سال پیش انقلاب کردن حالا انقلاب داره ما رو میکنه آخه این درسته؟

[ghasemshah]

[Milik]

مرگ مادر ،
مگر خبر دارد ...

[hoohoo]

[ghasemshah]

[Sipan]

در تنهایی بیابان که از هر سو چشم جز تپه های ریگ روان و خاربوته های پراکنده نمی بیند، آب نیست و پناه سایه ای نیست، پچپچه دور زنگ کاروان پیام آور امید است، - ناگهانی و شعله ور، همچون برق. به یک دم، وهم برمی خیزد. فضای دشمن خوی پیرامون دمساز و نیک خواه می گردد. دیگر ترس نیست. تردید نیست. می دانی - و پنداری که از جاودان می دانسته ای- که البته راهی به جایی هست و رهروانی هستند. تنهایی تو، نادیده به جمع می پیوندد و نیروی جمع، ناجسته، در تو سر برمی آورد. چه باک از آنکه کاروان دور است و ناپیدا؟ همان زمزمه گنگش حضور آشناست. بسان کودک دست تو را می گیرد و می برد. و تو به آهنگ آن می روی، تنها و با همه، تا منزلگاه رامش که در جان تو است و تو از آن بی خبر. دیگر تو را چه با آن راه گم کرده، با آن کنجکاو و هرزه گرد یا آن جوینده بی باک، که دمی پیش در شیار آبکندها و بادرفت ها بازیچه سراب بود؟ تو سایه و آب در پیش داری. هم اینک، در تنهایی ریگهای تفته، باغ پر جشن و سرود گلها و پرندگان در خود داری. دیگر به رغم جدایی در زمان و مکان، به آنچه بایسته توست دست یافته ای: آتش زنه شوق، انگیزش پاهای گام زن، رفتن و رفتن و رفتن ...

م ا به آذین - بر دریاکنار مثنوی